Μπορείς να θυμηθείς ποια ήταν η τελευταία φορά που κάθισες να αγναντέψεις ένα πουλί να πετά; Τι θαύμασες περισσότερο από αυτή την εικόνα, την αίσθηση της ελευθερίας που σου άφησε ή την κίνηση από τα ανοιχτά του φτερά;

Τα πουλιά, όπως κι η ζωή, έχουν την ιδιότητα να κινούνται μόνο προς τα εμπρός κι αυτό είναι που στην ουσία σε συναρπάζει· η αισιοδοξία τους. Κανένα πουλί δεν πρόκειται να πετάξει κουνώντας τα φτερά του προς τα πίσω, όπως και σε καμία περίπτωση η ζωή δεν πρόκειται να σου φέρει το παρελθόν ως μέλλον.

Το ότι μπορεί εσύ να ζεις ένα παρόν πλήρως διαποτισμένο από παρελθοντικές εικόνες δεν αποτελεί μέρος της ζωής, αλλά της ζωής σου· δηλαδή των επιλογών σου. Η ζωή φέρνει καθημερινά μπροστά στα πόδια σου ευκαιρίες για καινούργιες εμπειρίες που αν τις περπατήσεις θα οδηγηθείς σε καινούργια και πιο συναρπαστικά μονοπάτια.

Αν εσύ, όμως, επιλέγεις να βλέπεις αυτές τις εμπειρίες ως αλυσίδες και να τις περνάς περίτεχνα γύρω απ’ τα πόδια σου με σκοπό να τις κουβαλάς μαζί σου σέρνοντάς τες μια ζωή, τότε αυτές θα πάψουν να αποτελούν μια ευχάριστη ανάμνηση και θα μετατραπούν σε βαρίδια που με τον καιρό όχι μόνο θα σκουριάσουν, αλλά θα αποτελούν και δυσβάσταχτο φορτίο.

Όταν πια συνειδητοποιήσεις ότι το σώμα σου δεν αντέχει άλλο τα βάρη που του φόρτωσες ή σου φόρτωσαν, τότε θα προσπαθήσεις να απαλλαγείς από δαύτα. Το να ξεφορτωθείς, όμως, αλυσίδες χρόνων με διαφορετικό βάρος η καθεμιά δεν είναι πάντα κι εύκολο έργο. Παρ’ όλα αυτά όσο δύσκολο κι αν φαντάζει άπαξ και το πάρεις απόφαση, τότε θα βρεις και τον τρόπο να το κάνεις.

Έτσι, όταν τα μέτρα που λαμβάνεις είναι δραστικά εφαρμόζεις το «ό,τι δε λύνεται κόβεται» οπότε προβαίνεις σε γενναίες και κυρίως ριζικές αλλαγές. Αυτό μπορεί να γίνει μετακομίζοντας σε άλλο σπίτι, σε άλλη πόλη ή ακόμη και σε άλλη χώρα, μπορεί να γίνει αλλάζοντας δουλειά ή κόβοντας οριστικά τις επαφές με τοξικούς ανθρώπους.

Αυτό, όμως που μοιάζει αναγκαίο κι απαραίτητο για κάποιον δε σημαίνει ότι είναι και για όλους φυσικά. Για μερικούς μπορεί να είναι σημαντικό να σταματήσουν να ακούν ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής το οποίο συνδέεται με συγκεκριμένα άτομα και προκαλεί επίσης συγκεκριμένα αρνητικά συναισθήματα. Αλλάζεις λοιπόν σε άλλο είδος αναζητώντας αυτό που ταιριάζει καλύτερα στην ψυχολογία που επιθυμείς να αποκτήσεις.

Για κάποιον άλλο αυτό που αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα εξέλιξης μπορεί να είναι ένα αντικείμενο, ένα μπλουζάκι, ένα αρκουδάκι, ένα μπιμπελό, ένα δώρο και οποιοδήποτε άλλο αξεσουάρ το οποίο συνδέθηκε ή προήλθε από ένα πρόσωπο το οποίο με κάποιον τρόπο άσκησε αρνητική επιρροή επάνω σου. Εκτός όμως των αντικειμένων που περιτριγυρίζουν τον ζωτικό σου χώρο υπάρχει κάτι άλλο έξω από αυτά και καθορίζει τον τρόπο που τα αντιλαμβάνεσαι και τα αντιμετωπίζεις· η σκέψη σου.

Αν η σκέψη σου, σου λέει ότι δεν είσαι αρκετά ικανός να απαλλαγείς από όλα αυτά, ότι δεν είσαι άξιος να ζήσεις σε ένα ευχάριστο κι ήρεμο περιβάλλον που οι άνθρωποί σου θα αγαπούν και θα σε σέβονται, ότι δεν είσαι αρκετά έξυπνος ή όμορφος για να έχεις αντίστοιχα καλλιεργημένους ανθρώπους γύρω σου, τότε πώς στο καλό θα αλλάξουν τα πράγματα, οι καταστάσεις κι οι άνθρωποι που όχι μόνο δε σε γεμίζουν αλλά σε κάνουν δυστυχισμένο και μίζερο;

Αν οι σκέψεις αυτές είναι οι αλυσίδες που έσερνες τόσα χρόνια στα πόδια σου επειδή κάποιοι άλλοι δεν ήταν ικανοί να δουν τον εαυτό τους κατάματα και να τον φτύσουν, μην τους δώσεις τη χαρά να χαραμίσεις το σάλιο σου για να τους ανταποδώσεις το κακό. Αντίθετα, κοίτα κατάματα τον εαυτό σου βρες αυτό που σου κάνει καλό και τότε κόψε την αλυσίδα απ’ τη ρίζα της, κι αυτό όχι για να αποδείξεις σε κάποιον κάτι, αλλά για να αισθανθείς εσύ πιο ελαφρύς.

Η ζωή κινείται προς τα εμπρός, γι αυτό μην αφήσεις κανέναν να σε πάει προς τα πίσω.  Τα πουλιά πετούν ψηλά, γι’ αυτό μην αφήσεις κανένα να σε σέρνει χαμηλά. Αποφάσισε πως ό,τι σε πάει πίσω το αφήνεις πίσω.

 

Συντάκτης: Τζούλια Ρακογιάννη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη