Μερικές καλημέρες είναι απίστευτα ενοχικές

Αρχίζει να ξημερώνει. Μ’ έναν καφέ στο χέρι ο ουρανός απ’ το παράθυρο αλλάζει τα χρώματά του. Όλα αρχίζουν να παίρνουν ζωή απ’ το φως της μέρας. Μια γλυκιά ανάμνηση διαπερνάει το σώμα κι η εικόνα καθηλώνει τη στιγμή. Αυτό ήταν. Όλα κάποια στιγμή τελειώνουν. Όλα έχουν μια αρχή κι ένα τέλος. Μπορείς ακόμη να δεις την ομορφιά που απλώνεται γύρω σου. Να νοιώσεις και να πιστέψεις. Να πιστέψεις στα μάτια σου, να πιστέψεις στον εαυτό σου. Τι κι αν στέκεσαι μόνος; Επιλογή σου. Το αντέχεις;

Γυρνάς το χρόνο μέσα στη νύχτα και συνειδητοποιείς τι σε κρατάει δεμένο στα όνειρά της. Αν μπορούσε κάποιος να σε κοιτάξει, θα έβλεπε όσα κρύβεις. Κι αν η πρωινή αύρα παίζει με την πραγματικότητα και το όνειρο, όλα τελειώνουν όπως αρχίζουν. Ανοίγεις τα χέρια, κλείνεις τα μάτια και δακρύζεις. Ένα κομμάτι σου αφήνεις πίσω, ένα τελευταίο βλέμμα και μια αυταπάτη της στιγμής. Κοντοστέκεσαι, γυρνάς το κεφάλι και θαυμάζεις, κλείνεις τα μάτια και βλέπεις. Τι βλέπεις; Την αλήθεια.

Μπορεί να ξέχασες εύκολα, μπορεί να συγχώρεσες δύσκολα, μπορεί να έκρινες με τη δύναμη που σου έδωσε ο Θεός ν’ αναπνέεις, μπορεί να κατέκρινες όσο αυτό το μαύρο πέπλο της ζωής σκέπαζε την ψυχή σου, αλλά υπήρξες εντυπωσιακά δίκαιος, αρκεί το δίκαιο να ήταν με το μέρος σου και φυσικά αδέκαστος κριτής όταν στο εικονικό εδώλιο καθόταν άλλος.

Μπορεί να σε πει κάποιος εγωιστή ή οτιδήποτε άλλο συνοδεύει τη λέξη «εγώ», αλλά ήσουν ο πρώτος ή ο τελευταίος που σκεφτόταν και λειτουργούσε έτσι; Όλοι όσοι γνωρίσαμε και πιστέψαμε αυτό μας έμαθαν. Αυτό μας δίδαξαν. Γι’ αυτούς και μόνο είσαι εδώ και περιμένεις, όχι απλά ένα τικ του ρολογιού που αρκεί, αλλά ένα τακ για να τ’ αλλάξει όλα, και στον επόμενο τόνο κανείς δε θα είναι ίδιος. Αλλά ακόμη και τώρα, παραμένεις να κοιτάς το χρόνο σαν μια σκιά, που ακολουθεί πάντα το είδωλό της.

Κλείσε σ’ ένα χρόνο το ψέμα και ξόρκισε με 365 αλήθειες. Ο πόνος έχει άλλη γεύση απ’ αυτό που ξέρεις, η αλήθεια άλλη ερμηνεία, το ψέμα γλυκό κι αδιαπραγμάτευτο πλέον θα σου κρατά συντροφιά. Μάθημα ζωής μέσα στο χρόνο κι ίσως ο μόνος τρόπος να γίνεις καλύτερος άνθρωπος.

Κλείσε σε μερικά χρόνια τα όνειρα μιας ζωής και ξόρκισέ τα με την πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα έχει άλλη γεύση απ’ αυτό που θα περίμενες, η ουσία του άλλο περιεχόμενο, η ερμηνεία γενική κι αόριστη. Αλλά ποιο το συμπέρασμα; Θα γνωρίσεις τον καθρέφτη σου, θα ψηλαφήσεις το καινούργιο πρόσωπο της ψυχής σου και θ’ αφήσεις πρωτόγνωρα συναισθήματα να κυριεύσουν την ύπαρξή σου όλη.

Γιατί; Γιατί είσαι όλα αυτά που δεν μπόρεσε κανείς να δει. Είσαι αυτός που δεν ντράπηκε ποτέ να κλάψει. Είσαι αυτός που κράτησε μοναδικές στιγμές και φεύγει. Αυτός που δεν έπαψε ποτέ να ονειρεύεται. Έμαθες να κοιτάς τον άλλο στα μάτια και να κρατάς την αλήθεια καλά κρυμμένη μέσα σου.

Τι κι αν οι καταραμένοι έρωτες γυρίζουν γύρω σου τις νύχτες και σου ζητούν το μερτικό της ζωής που σου στέρησαν; Η ζωή είναι σαν τη φλόγα και μοιάζει μ’ έναν αθέατο ήλιο βαθιά μέσα σου. Ξέκοψε απ’ το παρελθόν. Πάψε να λες ότι είσαι θύμα των περιστάσεων. Είσαι αφέντης της μοίρας σου.

Μην αναρωτιέσαι τι απ’ όλα αυτά είναι πραγματικό ή ψέμα. Είναι η ζωή που θέλεις ν’ αλλάξεις. Είναι ένα κομμάτι του εαυτού σου. Είναι όλα αυτά που σε σκότωσαν. Είναι αυτά που σε πρόδωσαν. Είναι τα λάθη μας.

Κυνηγάμε το όνειρο και ψάχνουμε απαντήσεις. Αμέτρητα ερωτήματα σε κάθε κίνηση κι απαντήσεις πουθενά. Ίσως ο άλλος μας εαυτός, κι όσα τα μάτια μας κρύβουν καλά μέσα τους, να ξέρουν.

Αλλά τι σημασία έχουν όλα αυτά; Αυτό το πέρασμα του χρόνου επιφυλάσσει τόσα και τόσα μυστικά, αλλά κι αλήθειες. Αν και κατά βάθος πιστεύεις ότι για όλα είσαι έτοιμος, τα γεγονότα έρχονται ν’ απαντήσουν και να τα διαψεύσουν. Όλα είναι μια διαδρομή. Έρχεσαι, φεύγεις και κάπου πάντα καταλήγεις. Ο χρόνος είναι σαν τον καπνό.

Τελικά, η ομορφιά είναι κάπου βαθιά μέσα μας κι όχι στον καθρέφτη μας. Όταν την ανακαλύψεις, τα πάντα γύρω σου αλλάζουν, αλλά πάνω απ’ όλα εσύ. Κοίταξε το βλέμμα σου, νιώσε το χαμόγελό σου, αφουγκράσου την πνοή που εκπέμπει το σώμα σου και τότε θα καταλάβεις. Η δύναμη δεν είναι στα χέρια, αλλά στην καρδιά και στο μυαλό. Η γνώση δεν είναι στα βιβλία, είναι παντού γύρω μας. Μη βιαστείς να ζήσεις. Όλα θέλουν το χρόνο τους.

Και να θυμάσαι πως η ζωή είναι μικρή μόνο για τους δειλούς. Α, και κάτι άλλο!

Άσε τον καφέ σου, φόρεσε το χαμόγελο και πάψε επιτέλους να έχεις ενοχές!