Τι είναι εκείνο, άραγε, που μας κάνει να περιμένουμε τις νύχτες; Οι νύχτες είναι για ποτό, για χορό, για συζήτηση. Όλα γίνονται τις νύχτες, κι αν όχι όλα, τουλάχιστον τα πιο σπουδαία. Προσπαθούμε με αγωνία να στριμώξουμε τα πληκτικά και τα αδιάφορα τα πρωινά, για να τις απελευθερώσουμε, για να τις έχουμε δικές μας. Να τις ξοδεύουμε με όποιον κι όπως θέλουμε, άλλοτε να τις μοιραζόμαστε κι άλλοτε να τις κρατάμε για τον εαυτό μας. Τις νύχτες τις μισούμε και τις λατρεύουμε ταυτόχρονα.

Ξέρεις, υπάρχουν κάποιες νύχτες που είναι οι αγαπημένες μου. Τις ονομάζω «αυθόρμητες». Γιατί; Γιατί χωρίς να τις προγραμματίσω εξελίχθηκαν στα ωραιότερα βράδια. Μερικές φορές κράτησαν τόσο που μεταμορφώθηκαν σε πρωινά. Άλλες πάλι ήταν συντομότερες, έτσι για να μη τις συνηθίσεις και τις θεωρήσεις δεδομένες. Το μυστικό τους, αυτό που τις έκανε να ξεχωρίσουν, είναι το πόσο χαλαρές κι αληθινές είναι. Κάνα δυο μπίρες, κάνα δυο φίλοι, κάνα δυο φιλοσοφικές κουβέντες. Καλύτερα δε θα βρεις.

Αποκαλείται να μην έχεις ζήσει τέτοιες νύχτες κι αν δεν έχεις, σου συνιστώ ανεπιφύλακτα να το κάνεις. Διαλέγεις ένα μέρος με θέα, ένα φιλόξενο μπαρ, ένα χώρο που να σε εμπνέει και να σε χαλαρώνει. Κρατάς μια μπίρα που ένιωσες να τη λαχταράει το μέσα σου, όχι γιατί είσαι αλκοολικός, είναι που ταιριάζει στην περίσταση. Δίπλα σου έχεις εκείνον ή εκείνους που ορκίζεσαι πως δε θα βαρεθείς ποτέ κι ας είναι φορές που κάθεστε σιωπηλοί χωρίς να ανταλλάξετε κουβέντα. Κι απλώς απολαμβάνεις τη στιγμή.

Χωρίς να το καταλάβεις, αρχίζεις και μιλάς. Για ποιο θέμα δεν έχει σημασία∙ μπορεί να είναι τα γνωστά βασανισμένα ερωτικά, θέματα στη σχολή ή στη δουλειά. Προσωπικά προτιμώ να μιλάω για τη ζωή. Μην τρομάζεις, αμπελοφιλοσοφίες είναι βασικά. Ο τρόπος που ο καθένας αντιμετωπίζει τον κόσμο, οι διαφορετικές εκδοχές της ίδιας ιστορίας.

Σε κάτι τέτοιες βραδιές ανακαλύπτεις τους ανθρώπους, όταν σου μιλάνε χωρίς να έχουν κάτι πραγματικά να πουν, όταν αποκαλύπτουν τις σκέψεις και τη γνώμη τους χωρίς να πολυσκέφτονται. Αληθινά λόγια χωρίς νόημα κι όχι λογικά επιχειρήματα μετά από σκέψη κι επιτηδευμένη προσπάθεια.

Είναι ανακούφιση η συζήτηση. Έτσι, το ένα θέμα μετά το άλλο, κάπου ξεχνάς και κάπου δεν έχει σημασία ποια ήταν η αρχή της ιστορίας. Με κάποια συμφωνείς, με κάποια όχι, με κάποια πάλι απορείς με όσα έχει ο άλλος στο κεφάλι του. Ξεκινάς συζητήσεις που δε θα φανταζόσουν πως θα έκανες, αλλά δεν τις μετανιώνεις. Υπάρχει μεγάλη ομορφιά στο να αναλύεις ακόμα και τα πιο παράξενα κι απρόβλεπτα ζητήματα.

Κάποιες νύχτες από αυτές θα γελάσεις πολύ. Εκείνο το υπέροχο, το ασυγκράτητο γέλιο που δεν καταλαβαίνεις  για ποιον λόγο γελάς κι αν το ξανασκεφτείς  δε βρίσκεις καν το αστείο. Έλα, όμως, που εκείνη τη στιγμή σου φάνηκε το πιο ξεκαρδιστικό πράγμα στον κόσμο. Άλλες πάλι, θα σε πιάσει εκείνη η γλυκιά μελαγχολία. Θα ξεκινήσεις μια αναζήτηση, θα θυμηθείς και θα θελήσεις να χαθείς σε σκέψεις. Πρόσεξε να μη σε κυριεύσουν, γιατί τότε το νόημα θα έχει χαθεί. Αυτά τα βράδια δεν είναι προορισμένα για θλίψη, είναι μια ανάλαφρη μίνι εκδοχή ευτυχίας. Πολέμησέ το λοιπόν κι άλλαξε θέμα.

Ξέρεις για τι άλλο είναι φανταστικές αυτές οι νύχτες; Για να αποκαλύψεις μυστικά κι όνειρα. Αυτά που νιώθεις πως δεν κολλάνε και πολύ σε κάποια άλλη συζήτηση, αυτά που νιώθεις λίγο άβολα να τα εκφράσεις ανοιχτά. Κάτι τέτοια βράδια, όμως, θα ξεχάσεις φόβους κι ενδοιασμούς, γιατί ακριβώς είναι φτιαγμένα για εξομολογήσεις. Τους δίνουν με τρόπο ανεξήγητο τροφή και ξετυλίγονται από μέσα σου σαν ακατάστατο κουβάρι. Ανακούφιση για σένα, ανακάλυψη για τον συνομιλητή σου. Μην ξεχνάς, έχεις και τη μπίρα για να σου προσφέρει μια μικρή βοήθεια, μια μικρή ώθηση. Άξιος βοηθός.

Σπανίζουν οι στιγμές που μπορείς πραγματικά να απολαύσεις τέτοια βράδια. Συνήθως έχεις κάτι να προλάβεις, συγκεκριμένη ώρα να ξυπνήσεις. Κι αν ακόμα δε βιάζεσαι εσύ, ίσως βιάζεται εκείνος που κάθεται απέναντί σου. Όποτε, μόλις βρεις μια τέτοια ευκαιρία, μην τη χάσεις, εκμεταλλεύσου την. Μη βιαστείς να γυρίσεις σπίτι, απόλαυσε την όμορφη νύχτα, αυτή που θα θυμάσαι για καιρό κι ας μην καταλαβαίνεις το γιατί, κι ας μη θυμάσαι κάτι συγκεκριμένο από κείνη. Ίσως σου έχει μείνει κάποια συζήτηση, ίσως πάλι κι όχι. Και τι πειράζει; Ξέρεις, άλλωστε, ότι τα λόγια δε μένουν, πετούν.

Λαχτάρισα με τέτοια νύχτα, λαχτάρισα μια μπίρα κι έναν καλό φίλο. Είναι και που τελειώνει ο Αύγουστος κι αρμόζει μια τελευταία μπίρα στην υγεία του. Όχι ότι έχει σημασία αν είναι καλοκαίρι ή χειμώνας. Αυτά είναι λεπτομερείς, το σκηνικό δεν παίζει ρόλο. Καλή διάθεση να έχουμε κι όρεξη για κουβέντα. Για απολαυστική, χορταστική, με τις ώρες -και με τις μπίρες- πλούσια κουβέντα.

 

Συντάκτης: Νεφέλη Κομματά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη