Εξεταστική λέμε και κλαίμε!

Σεπτέμβρης, η φάση δηλαδή που έχεις γυρίσει από διακοπές και πρέπει να ενταχθείς πάλι στην πραγματικότητα, συνήθως με τον πιο βίαιο τρόπο. Αρχίζεις να οργανώνεσαι, να φτιάχνεις πρόγραμμα και να οραματίζεσαι το νέο ξεκίνημα προσπαθώντας να μην κάνεις τα ίδια λάθη με πέρσι.

Μόνο που σε όλη αυτή την τελειότητα αν ανήκεις στην κατηγορία των φοιτητών αντιμετωπίζεις ένα πρόβλημα, ένα κάποιο εμπόδιο, τέλος πάντων. Ναι, πολύ σωστά κατάλαβες αυτή την ύπουλη κυρία εννοώ, τη λεγόμενη «εξεταστική», που θα μπορούσε να παρομοιαστεί μόνο με την παράξενη τη σπιτονοικοκυρά σου που έρχεται να σου θυμίσει τα χρωστούμενα από μια βδομάδα πριν. Κι όχι τίποτα άλλο στη σπιτονοικοκυρά δεν ανοίγεις οπότε δεν της δίνεις κι όλη την ευχαρίστηση που θέλει, με την εξεταστική, όμως, δε λειτουργεί.

Ξέρεις, είναι εκείνα τα μαθήματα που άφησες γιατί το βιβλίο παραήταν μεγάλο για να διαβαστεί τόσο γρήγορα, δεν είχες καλές σημειώσεις οπότε πού να ψάχνεσαι τώρα ή είχες κανονίσει την ίδια ώρα με εκείνο το μάθημα μια πολύ σημαντική υποχρέωση, όπως να πας για καφέ.

Επειδή, όμως, έτσι είναι ζωή κι όντως όλα εδώ πληρώνονται κι αφού γνώριζε πως οι βαρύγδουπες δηλώσεις για το Σεπτέμβρη και το χρόνο που έχεις -οπότε θα τα περάσεις όλα με 10- δεν ισχύουν, σου στέλνει την εξεταστική μαζί με την πραγματικότητα που σε χτυπάει στα μούτρα. Ας αντιμετωπίσουμε τα πράγματα ρεαλιστικά, δεν πρόκειται να διαβάσεις ή έστω να περάσεις απλώς και τα οχτώ μαθήματα που άφησες μεταξύ άλλων για να πάρεις καλύτερο βαθμό -γελάνε μέχρι κι οι βαθμοί με αυτό. Για αυτό καλό είναι να θέσεις μικρούς στίχους και να δεις πώς θα κυλήσει ο μήνας γιατί η προσαρμογή είναι πάντα το πιο δύσκολο κομμάτι.

Μη φοβηθείς να το παλέψεις, αλλά μην έχεις και τις τρελές προσδοκίες απ’ τον εαυτό σου θεωρώντας τον σούπερ ήρωα που ξαφνικά θα συνηθίσει σε ένα τελείως διαφορετικό πρόγραμμα συγκριτικά με αυτό των διακοπών και των κρασιών που το συνόδευαν. Άλλωστε, μη γελιόμαστε, θέλει τεράστια προσπάθεια να γράψεις και να γράψεις καλά σε αυτή την εξεταστική, ειδικά αν συμπεριληφθεί η παράμετρος του χρόνου που έχει μεσολαβήσει απ’ την προηγούμενη εξεταστική και το κλείσιμο της σχολής. Καλά, για χρωστούμενα από το α εξάμηνο δεν το συζητώ καν, είναι αστείο και μόνο σαν σκέψη.

Αυτό, λοιπόν, είναι ένα κομβικό σημείο, στο οποίο ο φοιτητής που σέβεται τον εαυτό του ξεχωρίζει και τις περισσότερες φορές, ας μη γελιόμαστε, διαπρέπει. Είναι εκείνος ο φοιτητής που τον έχεις αποκαλέσει φυτό, τον έχεις δείξει με το δάχτυλο κι έχεις γελάσει με το γεγονός ότι κρατάει σημειώσεις κι είναι πάντα παρών όπου επιλέγει να βρίσκεται, σχολή ή παρέα. Είναι αυτός που δε θεωρεί κακό να θέσει όρια και χρονικά περιθώρια στον εαυτό του, ώστε όταν καταφθάνει η εκάστοτε εξεταστική να είναι προετοιμασμένος κι έτοιμος να περάσει όσα περισσότερα μαθήματα μπορεί.

Έχεις σκεφτεί πώς θα ήταν να χρώσταγες το Σεπτέμβρη μόνο δύο μαθήματα και να μπορούσες να πας για κάμπινγκ αφού με τέτοιο καιρό είναι ακόμα καλοκαίρι; Έχεις βασικά σκεφτεί πόσο πιο εύκολα κι ευχάριστα θα ήταν όλα αν γινόντουσαν στο χρόνο που έπρεπε;

Δεν παίρνεις έτσι πτυχίο ούτε προετοιμάζεσαι για να διαπρέψεις σε άλλα θέματα, όσο κι αν δε θες να το παραδεχτείς αυτός που οργανώνεται πετυχαίνει περισσότερα πιο εύκολα.

Γι’ αυτό άσε τις δικαιολογίες κι οργανώσου, η ζωή είναι εδώ και δεν υπάρχει Σεπτέμβρης σε αυτή για να ξαναζήσεις ό,τι δε σου άρεσε κι έκοψες.