Σκοτσέζικα ντους, και θέλω και δε θέλω, και πρέπει και δεν πρέπει, και ναι και όχι. Γνώστες συμπεριφορές, που αν δεν τις έχεις χρησιμοποιήσει ο ίδιος, ούτε τις έχεις βιώσει ποτέ, σίγουρα τις έχεις ακούσει. Σχεδόν σχέσεις με κάποιον να παρακαλάει και κάποιον άλλο να σφυράει κλέφτικα και κάτι τρέχει στα γύφτικα, που λένε στο χωριό μου.
Συναισθηματικοί εκβιασμοί που αφήνουν ανθρώπους με νεύρα και καρδιά σμπαράλια. Σχέσεις που στο τέλμα τους αφήνουν τόσα ψυχολογικά κενά κι άντε να τρέξεις να τα καλύψεις μετά. Κι όλο αυτό, αποτέλεσμα ενός φαύλου κύκλου. Πληγώνεσαι και πληγώνεις και ξανά απ’ την αρχή. Ανούσιο, αν ρωτάς τη γνώμη μου.
Ένας τέτοιος άνθρωπος λοιπόν – πληγωμένος – μπορεί να είναι επικίνδυνος για σένα. Μπορεί να σε πληγώσει, να σου δημιουργήσει ανασφάλειες και να σε κάνει να ψάχνεσαι. Κι όλα αυτά μόνο για όσο σου ασκεί συναισθηματική εξουσία. Για όσο μπορεί να ελέγχει τα συναισθήματά σου, τη διάθεσή σου και το μυαλό σου.
Μόνο όταν του επιτρέπεις να σε χειρίζεται, να σε χειραγωγεί, να σε φέρνει με τα νερά του, μπορεί κάποιος να σε πληγώσει. Γιατί μην κρύβεσαι πίσω απ’ το δάχτυλό σου· κανείς δεν μπορεί να σε εκμεταλλευτεί, εάν δεν του το επιτρέψεις. It takes two to tango και χτυπήσου όσο θες για το αντίθετο. Με το στανιό δε συνέβη τίποτα σε κανέναν.
Όταν αυτή η εξουσία λοιπόν που σου ασκεί ο άλλος φύγει, για οποιοδήποτε λόγο, τότε αυτός γίνεται ένας κοινός γνωστός, ένας άνθρωπος αδιάφορος για σένα. Πλέον οι επιστροφές δε σε αγγίζουν, τα πισωγυρίσματα και τα παρακάλια του σου είναι αδιάφορα κι ας ήταν κάποτε αυτό που σε ντόπαρε περισσότερο. Ο άνθρωπος που κάποτε σου σφύριζε κι έτρεχες, τώρα βγάζει ντουντούκες κι εσύ αδιαφορείς. Όχι από αντίδραση ή πείσμα. Απλώς γιατί ειλικρινά δε νοιάζεσαι πλέον.
Κι είναι υγιές αυτό. Άνθρωποι που σε πλήγωσαν τους αφήνεις πίσω σου. Σχέσεις τοξικές δεν έχουν καμιά θέση στη ζωή σου και δε σου προσφέρουν τίποτα. Μόνο ανασφάλειες κι απωθημένα σε γεμίζουν κι είναι τόσο κρίμα να αρνείσαι όλα όσα έχει να σου προσφέρει ένας αμοιβαίος έρωτας όσο εσύ αρκείσαι στα ψήγματα δήθεν αγάπης και προσοχής που σου πετάνε.
Και στον αντίποδα, όταν βλέπεις ότι έχεις κάνει κάποιον το σκυλάκι σου να φεύγεις επίσης. Να μη γουστάρεις ποτέ να σ’ αγαπούν χωρίς να αγαπάς κι εσύ πίσω όσο κι αν σου νταντεύει τον εγωισμό σου, όσο καλά κι αν σε κάνει να νιώθεις. Αν δεν μπορείς να νιώσεις, να φεύγεις κι ας πληγώνεις. Τουλάχιστον θα είναι ειλικρινές και η πληγή στιγμιαία.
Δεν αξίζει σε κανέναν άνθρωπο να αγαπιέται χωρίς ανταπόκριση κι αν θες να αποκαλείσαι άνθρωπος με -τουλάχιστον- το αρχικό κεφαλαίο, θα έπρεπε να μάθεις να φεύγεις. Κανείς δεν ήρθε σ’ αυτόν τον πλανήτη για να φροντίζει το εγώ σου. Και δεν έχει υποχρέωση να φεύγει αυτός που νιώθει κι ας σου φαίνεται παράλογο. Δεν μπορεί να δει καθαρά -μάλλον μπορεί αλλά δε θέλει. άλλη κουβέντα όμως αυτή.
Γι’ αυτό, αν θες να θεωρείσαι έντιμος, δεν παραμένεις ποτέ σε μια σχέση απλά και μόνο για να εκβιάζεις συναισθηματικά κάποιον άλλο καλύπτοντας τα δικά σου κενά. Όσο αθώα κι αν πιστεύεις ότι το κάνεις. Η εκμετάλλευση δεν είναι ποτέ της αθώα.
Γι’ αυτό να φεύγεις. Είτε νιώθεις είτε όχι, για να λειτουργήσει κάτι χρειάζεται αμοιβαιότητα. Καμιά σχέση δεν μπορεί στα λειψά, δεν επιβιώνει στο «σχεδόν». Θέλει τα πάντα και τα θέλει απόλυτα. Κανένας έρωτας δε χτίστηκε στο λίγο, στο μάλλον και στο ίσως. Εκβιασμοί και συναισθήματα μισά δε χωράνε κι όσο νωρίτερα το καταλάβεις τόσο το καλύτερο. Κυρίως για σένα.
Συντάκτης: Κατερίνα Καλή
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή
