Ο καθωσπρεπισμός μπλοκάρει την ευτυχία

Oι καθωσπρέπει τύποι κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Τραβούν τα μαλλιά τους πίσω, υψώνουν αυστηρά το φρύδι, φορούν καλοσιδερωμένα πουκάμισα και πολλάκις γυαλισμένα παπούτσια. Κρατούν χαρτοφύλακα σε κλασικό χρώμα και περπατούν με βηματισμό πιο επίσημο κι από εκείνον της παρέλασης εθνικής γιορτής. Πότε πότε κοιτούν, μάλιστα, δεξιά κι αριστερά γυρεύοντας τους επισήμους, καθώς μια παρέλαση η ζωή τους και μια διαχρονική σημαία το ατσαλάκωτο προφίλ τους.

Σε τρέλες ουδέποτε υποκύπτουν αφού, μην ξεχνιέσαι, παραείναι υποδειγματικοί και κύριοι για κάτι τέτοιο. Αν παρατηρήσεις τη στάση σώματός τους θα τη χαρακτηρίσεις τουλάχιστον αγέρωχη, καθώς θυμίζει κάτι ανάμεσα σε βασίλισσα της Αγγλίας στα πρώτα της βήματα και σε έφηβο που υποφέρει σιωπηλά από λόρδωση.

Επίσης -αξιοσημείωτη παρατήρηση- η παραπάνω κάστα ατόμων δε θα ορμήσει ποτέ στην κατσαρόλα με το λαχταριστό κοκκινιστό σαν λαίμαργο μούτρο που διακατέχεται από κατοχικό σύνδρομο. Η διατροφική τους εγκράτεια προκαλεί κατά καιρούς το μένος όλων εμάς των ακαταμάχητων κοιλιόδουλων που παραγγέλνουμε πίτσες τις Κυριακές κι ορκιζόμαστε στο ιερό ευαγγέλιο της αυστηρής δίαιτας τις Δευτέρες.

Μεταξύ μας τώρα, οι καθωσπρέπει τύποι τρέμουν και τη σκιά τους ακόμη, καθώς ο μαύρος αντικαθρεφτισμός τους κάπου-κάπου αποδεικνύεται πολύ πιο χαλαρός κι ενδιαφέρον τύπος απ’ την άκαμπτη αφεντιά τους.

Κι ο έρωτας; Βολεύεται άραγε σε καλοστρωμένα τραπέζια και σε πορσελάνινα σερβίτσια ή αναπνέει για την απόδραση απ’ τις συμβάσεις, για τ’ αναποδογυρισμένα έπιπλα και τα τυλιχτά στο χέρι, για τα σακίδια στον ώμο και την ελευθερία στην ψυχή; Οι καθωσπρέπει τύποι μοιάζουν να παγιδεύουν στη στυλιζαρισμένη τους αγκαλιά συναισθήματα λουλουδένια και καρδιές άφοβες, ταξίδια σε απρόβλεπτες πτήσεις κι ουρανούς δίχως μαύρα σύννεφα αυτοπεριορισμού.

Οι συμπαθείς μας φίλοι την υπέρβαση αρνούνται πεισματικά να τολμήσουν. Κλείνουν εισιτήρια σε ασφαλείς προορισμούς κι αποφεύγουν τα φιλιά με το κραγιόν στα χείλη και τα χάδια με το μαλλί κομμωτηρίου στο κεφάλι. Στο τέλος της ημέρας το μακιγιάζ μένει στο δέρμα τους, στη χαίτη η τρίχα καθόλου δε φριζάρει, μα ο αυθορμητισμός δραπετεύει σκυφτός και νικημένος απ’ τη νύχτα τους.

Όταν δυο καθωσπρέπει τύποι ανταμώσουν, τότε το σύμπαν χασμουριέται νωχελικά. Βλέπεις, οι δυο τους συνθέτουν ένα ονειρεμένο ζευγάρι που προχωρά στον κόσμο ετούτο με την ατζέντα στο χέρι και τα πιο χρηστικά φωτιστικά στο σαλόνι. Φωνή ουδέποτε υψώνουν ο ένας στον άλλον κι οι πληροφορίες για κάποιες απαλές κλοτσιές κάτω απ’ το τραπέζι της συγκάλυψης ελέγχονται τουλάχιστον ως ανακριβείς. Μη δουν ανθρώπους μονιασμένους, που σταυρώνουν με χάρη ρομπότ τα πόδια και προγραμματίζουν από τώρα το ξεφάντωμα της Πρωτοχρονίας του 2020… Αμέσως να τους κακολογήσουν, βρε αδελφέ!

Οι καθωσπρέπει προσωπικότητες, για να συνεχίσω, συμβιώνουν αρμονικά με έτερους της εκλεκτής τάξεώς τους, μα την ερωτική ευτυχία θα τη γευτούν μάλλον με τους πιο τρελούς κι απρόβλεπτους, αυτούς που τα κουτάκια τους θα μεταμορφώσουν σε απείρως πιο ενδιαφέροντα κι ακαθόριστα σχήματα, τον αυστηρό βηματισμό τους θα εντάξουν σε ξέφρενη χορογραφία και την επιβλητική τους στάση σώματος θα κάμψουν.

Μέχρι τότε βέβαια οι κυριλέ μας φίλοι θα συνεχίζουν να φορούν τα αυστηρά τους ταγιέρ και τα κλασάτα τους σακάκια, θα νυμφεύονται στη σωστή ηλικία και θα τεκνοποιούν προτού αγχώσουν τ’ ανυπόμονα ωάρια και σπερματοζωάριά τους, θα φιλιούνται με χάρη στον αέρα και θα σπεύδουν για ντους ύστερα απ’ την ερωτική πράξη, θα φορούν βαμβακερά εσώρουχα, μα θα φαντασιώνονται κρυφά τα πιο πρόστυχα, θα κυνηγούν μικρόβια και θ’ αποχαιρετούν στιγμές, θα στρώνουν τα κρεβάτια και θα ξεστρώνουν τα σεντόνια της μαγείας.

Κι ο έρωτας θα δραπετεύει αιωνίως από ντουλάπες που μυρίζουν ναφθαλίνη, θα βασιλεύει μονάχα σε χρυσά καλοκαίρια και σε ορμητικά νερά που σπάνε τα φράγματα, θα χαμογελά σε πρόσωπα απαλλαγμένα από μάσκες και θα χτυπά τα κουδούνια σπιτιών με απενεργοποιημένους συναγερμούς. Τελικά, θα περπατά θριαμβευτής σε ανθισμένους δρόμους δίχως απαγορευτικά και θα δοξάζεται από ανθρώπους χωρίς στεγανά.