Προσοχή στους έρωτες απομιμήσεις!

Καταιγισμός αναρτήσεων «ευτυχισμένων» ζευγαριών γεμίζουν καθημερινά τα social media, δημιουργώντας έτσι νέα πρότυπα ευτυχισμένων ανθρώπων. Είναι πανεύκολο πια στις μέρες μας να δημιουργηθεί μια εντελώς πλαστή και παραπλανητική εικόνα μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Το πιο πρόσφατα διαδεδομένο πρότυπο ζευγαριών  είναι αυτό της ανυπέρβλητης ευτυχίας. Έρωτες που έχουν ανάγκη να δείξουν ένα δημόσιο προφίλ τέτοιο, που να είναι σύμφωνο με τα κοινωνικά αποδεκτά στάνταρ. Ξέρετε αυτά τα copy-paste!

Ένα πρότυπο ζευγαριού, τρελά ερωτευμένο, που ταξιδεύει, τρώει έξω, συχνάζει στα πιο in  στέκια της πόλης, ένα πρότυπο που τέλος πάντων απ΄τα  πολλά posts και το άγχος μη τυχόν και δε μας δείξουν πόσο ευτυχισμένοι είναι, ξεχάσαν κάπου να το ζήσουν. Φτάνει, σας λέω, ξερνάω απ΄τα μάτια! Έχω αρχίσει ήδη να συμφιλιώνομαι με τη δυστυχία που μάλλον υπάρχει στη ζωή μου, μιας και ποτέ δε μου άρεσε η υπερπροβολή της προσωπική ζωής.

Δυστυχώς ο σύγχρονος τρόπος ζωής δεν αποτελεί εγγύηση για την αυθεντικότητα των καταστάσεων, αντιθέτως προβάλλει ένα πρότυπο αληθοφανούς ευτυχίας κι όχι πραγματικής. Ένα πρότυπο που όσο πιο οικείο είναι τόσο πιο εύκολα αποδεκτό γίνεται απ’ τον περίγυρο μας. Άπαξ και μια κατάσταση παρεκκλίνει των προτύπων γίνεται αυτόματα παράξενη και περίεργη.

Όμως το παράξενο –στο δικό μου μικρό μυαλό–πλησιάζει περισσότερο στο αυθεντικό. Όσο πιο στα μέτρα σου είναι μια κατάσταση τόσο πιο ευτυχισμένος νιώθεις. Τι κι αν οι άλλοι βιώνουν τον και καλά «απόλυτο έρωτα» σε διαφορετικούς από ‘σένα ρυθμούς; Από πότε το πώς θα ερωτευτείς εξαρτάται απ’ τους άλλους; Τον έρωτά σου έχεις δικαίωμα να τον ζήσεις και να τον ονομάσεις όπως εσύ θέλεις. Δώσ’ του τη δέουσα ένταση κι απλά καν’ τον δικό σου, χωρίς αντιγραφές, χωρίς απομιμήσεις!

Να είσαι προσεχτικός, όμως, καθώς η ανάγκη για έρωτα μπορεί να σε παρασύρει και να σε οδηγεί σε κάτι που του μοιάζει, σε κάτι που σου ξυπνά γνώριμα συναισθήματα, σε κάτι που δε θα είναι τίποτα παραπάνω από μια φθηνή απομίμησή του.

Αναφέρομαι σε εκείνους τους έρωτες που ανά διαστήματα έχουν υπάρξει στη ζωή σου και σε βοήθησαν να ξεπεράσεις ή και να ξεχωρίσεις άλλους ανθρώπους. Αυτούς τους ξηγημένους ή μη τύπους ανθρώπων που χωρίς πολλά-πολλά τρύπωσαν στη ζωή σου. Έρωτες που είτε λίγο είτε πολύ είχαν μια κάποια αξία για σένα κι ενώ θύμιζαν κάτι από έρωτα, ουδεμία σχέση τελικά είχαν μ’ αυτόν. Έρωτες που παπαγάλιζαν όσα ήξεραν ότι είχες ανάγκη να ακούσεις, που έμοιαζαν μ’ εκείνον τον έναν, τον δικό σου, έρωτες που θα μπορούσαμε άνετα να τους αποκαλέσουμε «απομιμήσεις», μιας και προσπάθησαν μάταια να μιμηθούν κάτι πρωτότυπο.

Είναι ακριβώς σαν τα φθηνά αρώματα της αγοράς. Τα βρίσκεις εύκολα και σε χαμηλές τιμές. Το άρωμά τους μοιάζει πάρα πολύ με εκείνο του γνήσιου, όμως, η διαφορά τους είναι ότι ξεθυμαίνει γρήγορα, σαν να μην το φόρεσες ποτέ. Δεν είναι κατασκευασμένα να αντέχουν στο χρόνο καθώς στερούνται ποιότητος. Είναι ένα άρωμα προσωρινό μέχρι να πάρεις το γνήσιο. Κυκλοφορούν πολλά στην αγορά, κι όχι, δεν είναι εύκολο να τα ξεχωρίσεις με την πρώτη, γιατί πολλά φέρουν τη σφραγίδα του γνήσιου. Όμως το αυθεντικό πάντα ξεχωρίζει απ’ το ψεύτικο, αρκεί να έχεις την εμπειρία να το διακρίνεις, ανεξάρτητα απ’ το τι αναγράφεται στη συσκευασία.

Έτσι και στα ερωτικά, λοιπόν, έχοντας εμπειρία καταλήγεις στο γνήσιο και στο πιο «συμβατό» με ‘σένα. Φτιάχνεις δικά σου πρότυπα διαφορετικά από ‘κείνα που σου πασάρουν για ευτυχισμένα. Τα φτιάχνεις έτσι ώστε να κουμπώνουν στα μέτρα σου. Οι αυθεντικοί έρωτες, βλέπεις, δε χωράνε κι ούτε προσπαθούν να μπουν σε καλούπια. Δεν έχουν ανάγκη προβολής. Κάνουν αυτό που ξέρουν να κάνουν, να είναι δηλαδή αυθεντικοί, πρώτα μέσα σ’ ένα υγιές εγώ κι έπειτα μες στη σχέση τους. Να είναι συναισθηματικά ειλικρινείς. Να έχουν χαρακτήρα και ποιότητα συναισθημάτων. Να ζουν σύμφωνα με τα δικά τους ιδανικά και να μην υποκύπτουν σε καμιά μορφή κοινωνικής πίεσης.

Άσχετα, λοιπόν, με το τι πλασάρεται για πρότυπο κι αληθινό εκεί έξω, φτιάξε τα δικά σου πρότυπα κι άντε να τα ζήσεις.