Όταν κάποιος σε πληγώνει ξανά φταις κι εσύ

Όταν σε πληγώνει κάποιος ενδεχομένως δεν το κάνει εσκεμμένα ή γιατί αρέσκεται στο να σε βλέπει να κλαις και να οδύρεσαι. Τουλάχιστον όχι την πρώτη φορά που θα συμβεί. Συνήθως την πρώτη φορά που πληγώνουμε κάποιον, λαμβάνει χώρα στα πλαίσια μιας προσπάθειας εξωτερίκευσης και υπεράσπισης των ιδεών και των σκέψεων που κουβαλάμε στο κεφάλι και στην ψυχή μας.

Καταρρίπτεται στο μυαλό του άλλου η εικόνα που είχε σχηματίσει για εμάς και νιώθει πληγωμένος και προδομένος. Υπάρχουν και εκείνες οι περιπτώσεις που εκείνος που σε πληγώνει το κάνει με τρόπο απερίσκεπτο και μη φιλτραρισμένο, με αποτέλεσμα μετά να δείχνει όσο περισσότερο μπορεί τη μεταμέλειά του.

Ωστόσο η πρώτη φορά που κάποιος προβαίνει σε πράξεις και λέξεις που σε κάνουν να θες να εξαφανιστείς από αυτό τον κόσμο και σε κάνουν να νιώθεις ένα με το πάτωμα, μπορεί να θεωρηθεί και δικαιολογημένη. Έκανε ένα λάθος και εντάξει. Αυτό που έκανε τώρα εκείνος, το έχεις κάνει και εσύ σε κάποιον άλλο. Όλοι κάνουμε λάθη και πολλές φορές είναι και παραγωγικό. Μην ξεχνάμε τη γνωστή φράση που ακούμε από παιδιά «απ’ τα λάθη μαθαίνουμε».

Βέβαια απ΄ το δικό σου χέρι κρέμεται η απόφαση για το βήμα που θα επιλέξεις να κάνεις. Είτε θα δώσεις δεύτερη ευκαιρία είτε θα το αφήσεις να φύγει, θα κλάψεις και θα στεναχωρηθείς όσο πάρει, θα κλείσεις αυτό το κεφάλαιο και θα πας παρακάτω. Μακριά από αυτόν τον άνθρωπο που σε πλήγωσε και σε πόνεσε.

Παρόλα αυτά, αν αποφασίσεις να δώσεις δεύτερη ευκαιρία σε εκείνον που σε πλήγωσε, γνωρίζεις πως οι πιθανότητες να συμβεί ξανά το ίδιο είναι πενήντα-πενήντα. Δε λέω πως θα σε πληγώσει, δεν μπορώ όμως με σιγουριά να υποστηρίξω και το αντίθετο. Δίνοντας αυτή τη δεύτερη ευκαιρία ανοίγεις πύλες που ίσως να μη σου βγουν σε καλό.

Επιλέγοντας να δώσεις σε αυτόν που σε πλήγωσε, την ευκαιρία που αποζητά για να σου αποδείξει πως έκανε λάθος και πως τώρα κάνεις λάθος και εσύ αν δε δεχτείς το αίτημα για μια ακόμα ευκαιρία, δείχνεις πως τον έχεις συγχωρήσει. Διαφορετικά δεν υπάρχει λόγος να δώσεις σε κάποιον την ευκαιρία και το δικαίωμα αυτό.

Να ξέρεις πως όσες περισσότερες ευκαιρίες δίνεις, τόσο περισσότερο δίνεις θάρρος και χώρο στον άλλο να σε πληγώσει για άλλη μια φορά. Επομένως, αν δώσεις τη δυνατότητα σε κάποιον που σε πλήγωσε και το ξανακάνει, να ξέρεις πως οι ευθύνες είναι μισές- μισές. Αρχίζει να λειτουργεί και αντιστρόφως ανάλογα, από κάποιο σημείο και μετά. Όσες περισσότερες φορές σε πληγώνει, τόσο περισσότερο οι ευθύνες και τα αίτια πέφτουν πάνω σου.

Να σου πω κάτι; Δώσε την ευκαιρία. Δεν ξέρεις αν δε δοκιμάσεις. Δώσε την αλλά με μια συμφωνία. Κράτα ένα μικρό κομμάτι σκέψης πως αυτό που έγινε την πρώτη φορά, ίσως ξανασυμβεί. Δώσε με όλη σου την καρδιά αυτή την πολυπόθητη ευκαιρία αλλά κράτα ένα μέρος και για σένα. Οι άνθρωποι που κάνουν επιτηδευμένα λάθη την πρώτη φορά, είναι αποδεδειγμένο πως θα το κάνουν ξανά. Είναι στη φύση του ανθρώπου να παίζει με τα όρια και τις αντοχές. Και τις δικές του και των άλλων.

Μπορεί να μην είναι στο χέρι σου το αν θα σε πληγώσει ο άλλος, είναι σίγουρα όμως το αν θα δώσεις επιπλέον ευκαιρία να το ξανακάνει.