Η ζωή, αυτό το πανέμορφο δώρο έρχεται χωρίς οδηγίες χρήσης. Ξοδεύουμε τα χρόνια μας δοκιμάζοντας, μιμώντας άλλους, κάνοντας του κόσμου τα λάθη και φτου κι απ’ την αρχή για διαφορετικά λάθη. Όμως δε με ενοχλούν τα λάθη μου, να τρώω τα μούτρα μου, τα χρόνια μου, την περηφάνια μου. Ένα πράγμα μόνο με ενοχλεί και με ενοχλεί πάρα πολύ. Σκοπός της ζωής μου είναι να μην ξαναεπιτρέψω να την πάθω έτσι.
Γιατί εγώ αποτελώ όλα τα έγχορδα, τα πνευστά και τα κρουστά της συμφωνικής μου ορχήστρας. Εγώ είμαι κι ο μαέστρος. Δημιουργώ τις δικές μου συμφωνίες. Το αποτέλεσμα δεν ξέρω αν θα είναι καλό, αλλά δε θα κάτσω να το κρίνω κιόλας. Γιατί ο σκοπός μου δεν είναι να παρουσιάσω ένα ωραίο τραγούδι, αλλά μια γεμάτη, πλούσια για μένα, μελωδία. Σκοπός της ζωής μου είναι να ζήσω μια ζωή γεμάτη.
Μια τέτοια ζωή έχει τις δικές της προϋποθέσεις. Πρώτο και κύριο είναι να έχεις το κουράγιο να ζήσεις τη δικιά σου ζωή κι όχι τι περιμένουν οι άλλοι από εσένα. Ναι, θέλει κουράγιο γιατί θέλει κότσια να σταθείς στα πόδια σου και να πεις στους άλλους «αυτό δε με εκφράζει, δε θα το κάνω». Θέλει κουράγιο να είσαι το μαύρο πρόβατο και να μπαίνεις στο στόχαστρο για τη διαφορετικότητά σου. Θέλει κουράγιο να υπερβείς την αδράνεια της κοινωνίας και να απορρίπτεις τις οδηγίες και τις έτοιμες συνταγές και να φτιάχνεις το δικό σου δρόμο που δεν έχεις ιδέα πού πάει και κτίζεται μέρα με τη μέρα.
Δεύτερο είναι να έχεις το κουράγιο να εκφράσεις τα συναισθήματά σου. Εγώ περιμένω την ώρα που θα μεθύσω για να πάρω τους φίλους μου σφιχτά αγκαλιά και να μοιραστώ την αγάπη μου κι ας έχω πολλές φορές την παρόρμηση να το κάνω, έτσι, στα καλά καθούμενα. Κάτι με κρατά πίσω κι αυτό με λυπεί γιατί με μικραίνει. Και σε αγνώστους θέλω πολλές φορές να μοιραστώ ένα χαμόγελο, ένα κομπλιμέντο, έναν καλό λόγο. Μια αλήθεια. Κι όμως κολλώ.
Επίσης βαριέμαι να δείχνω καλή και να είμαι το σωστό πρότυπο. Πόσο μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που μου τα λένε κατάμουτρα και με βάζουν στη θέση μου. Γιατί μπορώ κι εγώ να τους πω ό,τι νιώθω, να έχουμε μια ουσιαστική σχέση και να μην κρυβόμαστε πίσω από κολακείες και μαντέματα. Να μη ζυγίζουμε τις σκέψεις μας και να μετράμε τα λόγια μας. Να τα λέμε, από καρδιάς.
Επόμενο στη λίστα είναι να βάζουμε πρώτες τις ουσιαστικές σχέσεις. Ποια άτομα σου κάνουν το κλικ; Με ποιους είσαι πιο πολύ ο εαυτός σου; Ποιοι θα έκαναν την καρδιά τους υγρό χρυσό για χάρη σου; Αυτούς, αυτούς θέλεις να έχεις πολύ κοντά σου. Συναισθηματικά, σωματικά κοντά, να λουστείς μέσα στην αγάπη τους.
Τέλος, είναι να αφήσεις τον εαυτό σου να είναι πιο ευτυχής. Γιατί περιμένεις την ευτυχία; Περιμένεις σημείωμα απ’ το ταχυδρομείο να πας να την παραλάβεις; Θα έρθει όταν γίνει το ένα και το άλλο; Κι όταν καταφέρεις κάποιο στόχο σου, χάσεις 10 κιλά, πάρεις τη δουλειά, βρεις τον άνθρωπο των ονείρων σου, θα εμφανιστεί; Τα έκανα όλα αυτά και να σας πω, ήμουν το ίδιο ευτυχισμένη με πριν από αυτά.
Όλη η ευτυχία που μπορείς να έχεις, βρίσκεται ήδη μέσα σου. Μην περιμένεις τις συνθήκες να την αποκαλύψουν, κάν’ το τώρα. Δες τη μαγεία γύρω σου, το θαύμα της ζωής, των συναισθημάτων, τους όμορφους ανθρώπους. Κι αν δε βλέπεις την ομορφιά τους κοίταξε πιο καλά. Κάπου έχουν κρυμμένοι κι αυτοί την ευτυχία τους. Με μια λέξη πώς πρέπει να ζούμε; Με αγάπη, αγάπη στην καρδιά.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη