Όλοι θα σε πληγώσουν. Άλλοι, θα σε πληγώσουν ενώ είχαν ως σκοπό να κάνουν το καλύτερο δυνατόν για σένα. «Για το καλό σου», που λένε. Όμως, παρ’ όλο που έκαναν τα πάντα ώστε να αποκλείσουν το σενάριο στο οποίο εσύ εν τέλει πληγώνεσαι, δεν τα κατάφεραν κι αυτό είναι κάτι που θα τους βαραίνει για αρκετό καιρό. Άλλοι σε πληγώνουν επειδή αυτός ήταν ο στόχος τους, επειδή είχαν κακά κίνητρα για εσένα εξ αρχής. Τα κόμπλεξ τους, οι ανασφάλειές τους, η ζηλοφθονία ή το γεγονός ότι τέλος πάντων έτσι μάθανε να φέρονται στους άλλους, είχαν ως αποτέλεσμα τα αισθήματα, η εμπιστοσύνη κι ο εγωισμός σου να τραυματιστούν σε βαθμό που δεν περίμενες ότι ήταν καν εφικτό.
Οι άνθρωποι που καταλήγουν να μας πληγώνουν όσο κανένας, είναι συνήθως οι τελευταίοι απ’ τους οποίους θα περιμέναμε να μας κάνουν το οτιδήποτε αρνητικό κι ακριβώς εκεί έγκειται ο βαθμός του πόνου που μας προκαλούν. Γιατί όταν δεν το περιμένεις, όταν ο άλλος δε σου έχει δώσει το παραμικρό σημάδι ή σου έδωσε κι εσύ ούτε που το πρόσεξες, το σοκ κι η έκπληξη όταν τελικά σου τη φέρνει, φτάνουν το αίσθημα της προδοσίας και του πόνου στο διπλάσιο.
Τις περισσότερες φορές δε θα φταις εσύ. Αυτό δε σημαίνει ότι εσύ υπήρξες τέλειος σε όλα κι ο άλλος όχι. Σημαίνει πως ό,τι κι αν έκανες, ακόμη και να έκανες κάτι που τον πίκρανε, το έκανες εν αγνοία σου και χωρίς να έχεις τέτοιο σκοπό, συνεπώς η παραμικρή αντεπίθεση του άλλου δε δικαιολογείται. Σε πλήγωσε γιατί ήθελε να σε βλέπει να πληγώνεσαι, για να πάρει εκδίκηση, για να σε κάνει να νιώσεις όπως κι αυτός. Πράξη που εσύ δε θα έκανες ούτε στον χειρότερο εχθρό σου, πόσο μάλλον σε ένα τόσο κοντινό άτομο όπως είναι ο κολλητός σου ή η σχέση σου.
Έτσι, συμπεραίνεις ότι δεν είναι στο χέρι σου το αν θα σε πληγώσει κάποιος ή όχι. Δεν ελέγχεις τις συμπεριφορές του άλλου και τον τρόπο με τον οποίο θα σου φερθεί. Αυτό που μπορείς να ελέγξεις, όμως, είναι η αντίδρασή σου σε όλο αυτό. Ο τρόπος με τον οποίο θα επιλέξεις να δεχτείς και να διαχειριστείς μια τέτοια κατάσταση.
Η μία περίπτωση είναι να εστιάσεις το συναίσθημα και να σε πάρει από κάτω όσο δεν πάει. Να προσκολλήσεις στο ότι πλήγωσε την εμπιστοσύνη σου, τα όνειρά σου, τις προσδοκίες που είχες από αυτόν ως άτομο. Να του επιτρέψεις να κλονίσει την εμπιστοσύνη σου σε τέτοιο βαθμό, ώστε όχι μόνο να δυσκολεύεσαι να εμπιστευτείς όποιο νέο άνθρωπο μπει στη ζωή σου, αλλά να αρχίζεις να αμφισβητείς κι αυτούς που ήδη υπάρχουν μέσα σε αυτήν, πολύ καιρό μάλιστα πριν τον γνωρίσεις. Να σε αλλάξει, αλλά προς το χειρότερο. Να δείχνεις δυνατός ενώ μέσα σου είσαι πιο αδύναμος από ποτέ.
Η άλλη περίπτωση είναι όλο αυτό να το γυρίσεις υπέρ σου. Να πάρεις αυτήν την απαράδεκτη συμπεριφορά απ’ τα μαλλιά και να εκμεταλλευτείς ό,τι έχει να σου δώσει. Να δεις τα πράγματα καθαρά κι αποστασιοποιημένα, να καταλάβεις πως απ’ τη στιγμή που εσύ για αυτό το άτομο είχες τις καλύτερες προθέσεις ενώ αυτό τις χειρότερες, δεν υπάρχει λόγος να χαλαστείς ούτε λεπτό παραπάνω. Να αποδείξεις σε αυτόν και σε όλους ότι δεν έχει τόσο μεγάλη επιρροή πάνω σου όσο νόμιζε: δεν έχει τη δύναμη να σε διαλύσει, να σε ρίξει στα πατώματα, να μοιάζουν όλα μαύρα μακριά του.
Είσαι πολύ πιο δυνατός από κάποιον που πληγώνει εκ προθέσεως κι αυτό γιατί εσύ δε θα έκανες ποτέ κάτι τέτοιο. Όλοι έχουμε τη δυνατότητα να πληγώσουμε τον οποιοδήποτε σε ανυποψίαστη στιγμή και χρόνο. Ωστόσο, αυτή η δυνατότητα, αυτή η επιλογή, δεν έκανε ποτέ κανέναν δυνατό, μόνο το αντίθετο. Το θέμα είναι να επιλέγεις να κάνεις το σωστό και το δύσκολο, αυτό που δε θα βλάψει κανέναν κι όχι το παρορμητικό κι εύκολο.
Κάνε ένα δώρο στον εαυτό σου, λοιπόν, μετά από όλη αυτήν την τρικυμία κι επίλεξε να ασπαστείς τη δεύτερη περίπτωση. Επίλεξε να είσαι αφεντικό του εαυτού σου κι όχι το σκυλάκι κάποιου άλλου, που με κάθε χτύπο των χεριών του θα κάνεις ό,τι σου λέει. Δεν είσαι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που έπεσε έξω στην εκτίμηση που είχε για έναν άνθρωπο. Όλοι μας περάσαμε από αυτό και θα το ξαναπεράσουμε πολλές φορές ακόμα.
Μάλιστα, όσο αδύνατον κι αν σου ακούγεται κι εσύ θα πληγώσεις. Συγκεκριμένα, έχεις ήδη πληγώσει κάποιον, κάποιους και μάλιστα πάνω από μία φορά. Μπορεί να μην είχες αυτήν την πρόθεση και να σε πονάει ακόμα όταν το θυμάσαι, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει από τότε. Μπορεί να είχες αυτό το σκοπό, αλλά να μη σε έκανε ποτέ να αισθανθείς καλύτερα και να αναρωτιέσαι ακόμα πώς γίνεται αυτό.
Σημασία έχει να μην αναζητήσεις ποτέ τη λύτρωση και την αυτοδικία με το να πληγώσεις οικειοθελώς κάποιον. Η ζωή ρόδα είναι και γυρίζει κι όλοι παίρνουν αυτό που τους αξίζει. Κι αν σε πλήγωσαν και νιώθεις πως δε θα το ξεπεράσεις ποτέ, πίστεψέ με, σε λίγο καιρό θα έρθει η μέρα που θα τα σκέφτεσαι όλα αυτά και θα γελάς. Θα γελάς με τους ανθρώπους που γνώρισες, με το πόσο αφελής ήσουν που τους εμπιστεύτηκες και κυρίως, με το πόσο αφελής υπήρξες ώστε να πιστέψεις έστω και για μια στιγμή πως η χαιρέκακη κι αδύναμη συμπεριφορά τους θα είναι κάτι το οποίο δε θα ξεπεράσεις ποτέ.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη