Γράφει η Μαρίνα Ζ.
Στην Τρίτη λυκείου μου μίλησαν για επανάσταση στο σχολείο. Μου είπαν ότι εμείς είμαστε το μέλλον αυτής της χώρας. Ότι μπορούμε να την αλλάξουμε. Τους άκουγα όλα αυτά τα χρόνια με προσοχή. Ρους πίστεψα κιόλας. Ένιωσα για ένα μικρό χρονικό διάστημα ότι μπορώ. Είχα μια μικρή ελπίδα μέσα μου για ένα καλύτερο μέλλον.
Μεγάλωσα όμως και τώρα μπορώ να καταλάβω τον λόγο για τον οποίο στηριζόσασταν πάνω μας. Μέρα με τη μέρα χάνονταν όλα –οι ελπίδες, οι αξίες, η ηθική– με τα οποία μεγαλώσατε εσείς. Μας κάνατε και μας να ξεχάσουμε τι σημαίνει εντιμότητα, ανθρωπιά, σεβασμός, αξιοπρέπεια, αξιοκρατία, δημοκρατία. Μας μάθατε άλλα με επιτυχία. Μας διδάξατε τι σημαίνει απάτη, ψέμα, μίσος και φτώχεια, κυρίως συναισθημάτων.
Μεγάλη ευθύνη για εσάς. Σταθήκατε ανάξιοι να μας παραδώσετε ένα σωστό παρόν και ζητάτε από εμάς να διορθώσουμε τα δικά σας λάθη και να γίνουμε η αλλαγή. Για ποια αλλαγή μου μιλάτε; Με τι θράσος ζητάτε εσείς από εμάς να φτιάξουμε κάτι που εσείς είχατε έτοιμο και μέρα με τη μέρα το χαλάσατε;
Πώς μπορείτε να έχετε την απαίτηση να πιστεύουμε στον εαυτό μας και φυσικά σε ένα διαφορετικό αύριο και μια καλύτερη κοινωνία; Μια κοινωνία που δε σας αρέσει, αλλά είναι αποτέλεσμά σας. Γεμάτη απαιτήσεις προς εμάς.
Προσπαθείτε να μας πείσετε με υποσχέσεις και πολιτική ότι θα μας βοηθήσετε να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο, τον ήδη κατεστραμμένο κόσμο. Μας παραμυθιάζετε συνεχώς. Ζητάτε την ψήφο μας και την εμπιστοσύνη μας. Μεγάλα λόγια με ανύπαρκτες πράξεις, από ανθρώπους που τάχα αγαπούν αυτόν τον τόπο και προσπαθούν για μας.
Μεγάλωσα όμως και κατάλαβα ότι κανένας δεν αγάπησε και δε νοιάστηκε γι’ αυτόν τον τόπο και την κοινωνία όσο για το χρήμα. Κανένας δεν επέλεξε να θυσιάσει τίποτα για να μας σώσει. Ωστόσο, γνώρισα ανθρώπους που ήταν έτοιμοι να δώσουν ακόμη και την ψυχή τους για τα λεφτά, έτοιμοι να προδώσουν ως και τις οικογένειές τους.
Ήταν οι ίδιοι που ήθελαν να τους εμπιστευτώ το μέλλον μου, να βασιστώ πάνω τους. Τους χρωστάω, βέβαια, ένα «ευχαριστώ» εφόσον μου έμαθαν να ξεχωρίζω τους ψεύτικους ανθρώπους.
Ευχαριστώ εκ μέρους της νεολαίας για την κοινωνία που μας χαρίσατε και θα σας παρακαλούσα να σκεφτείτε καλά πριν ζητήσετε ξανά από εμάς την αλλαγή.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
