Γράφει ο P.
Απόσπασμα από ένα γράμμα που δε θα λάβεις ποτέ. Στο PJ.
Θυμάσαι την καρφίτσα των μαλλιών; Θυμάσαι το πρώτο snapchat; Θυμάσαι το πρώτο «όχι»; Θυμάσαι ποιο είναι το χρώμα μας;
Θυμάσαι πόσο χαιρόμουν όταν σε έκανα να γελάς; Θυμάσαι να με ξύπναγες τα μεσημέρια; Θυμάσαι στο tiger; Θυμάσαι που σου έγραφα πόσο καιρό σε ξέρω; Θυμάσαι την πρώτη μας φωτογραφία; Θυμάσαι την πρώτη φορά που ήρθες με το λεωφορείο;
Θυμάσαι την πρώτη αγκαλιά εκεί που πλέον δεν έχει παγκάκια; Θυμάσαι το πρώτο παγκάκι που πήγαμε κοντά στο σπίτι μου; Το δεύτερο, το θυμάσαι; Θυμάσαι που πηγαίναμε μόνο στο κάτω δωμάτιο; Θυμάσαι το πρώτο πεταχτό φιλί;
Θυμάσαι το πάρτι του Νέαρχου; Θυμάσαι όταν όλοι ρωτούσαν τι γίνεται με μας; Θυμάσαι την πρώτη φορά που ήρθες να με δεις να παίζω μπάλα; Θυμάσαι το πρώτο μας ραντεβού; Θυμάσαι πόσες φορές σου είχα πει πως δεν είχα ξανανιώσει έτσι;
Θυμάσαι την καλλιτεχνική των 97; Θυμάσαι όταν έφευγα για Γερμανία; Θυμάσαι που μου έκανες λίστα τι να πάρω μαζί μου; Θυμάσαι που έκλαιγα στο αεροδρόμιο; Θυμάσαι πόσο πολύ δεν ήθελα να είμαι μακριά σου;
Θυμάσαι όταν αποφασίσαμε επιτέλους να είμαστε μαζί; Θυμάσαι τις 23 του Ιούλη; Θυμάσαι το σπίτι του Δανιήλ; Θυμάσαι τον καφέ της Αγγελής; Θυμάσαι τα μακαρόνια σου; Θυμάσαι τις φορές που πήγαμε θάλασσα μαζί; Θυμάσαι που μείναμε Πρωτάρα γιατί δεν είχε χώρο το λεωφορείο; Θυμάσαι πόσο είχαμε αγχωθεί τον Αύγουστο; Θυμάσαι πόσο χαρήκαμε μετά κι ήρθε σπίτι μου με κινέζικα;
Θυμάσαι το διάστημα που ήμασταν ευτυχισμένοι; Θυμάσαι πόσες φορές ήρθες σπίτι μου ενώ υποτίθεται ήσουν κάτω; Θυμάσαι την πρώτη φορά που ανεβήκαμε στο πάνω δωμάτιο; Θυμάσαι τις Τρίτες μας; Θυμάσαι να πρόλαβες ποτέ λεωφορείο άνετα;
Θυμάσαι να ήθελες ποτέ να φύγεις; Θυμάσαι τον τόπο μας που μετά τον κλείδωσαν; Θυμάσαι το στενό μας; Θυμάσαι την πρώτη φορά που ήρθα σπίτι σου; Θυμάσαι πόσα χιλιόμετρα περπατήσαμε μαζί; Θυμάσαι όταν σου είπα πως η Hope θα ήθελα να ήταν η φίλη μου και εσύ μου κρατούσες μούτρα;
Θυμάσαι που γνωρίστηκαν οι γονείς μας; Θυμάσαι που σου έγραφα όσο καιρό ήμασταν μαζί; Θυμάσαι που κάθε πρωί σε ξυπνούσα; Θυμάσαι τις αμέτρητες πίτσες που φάγαμε μαζί; Θυμάσαι τα δεκάλεπτα κάθε Σάββατο που πήγαινες κάτω;
Θυμάσαι τις μαλακίες που έκανα; Αυτές είναι το μόνο σίγουρο που θυμάσαι! Θυμάσαι που κοιμηθήκαμε μαζί στην Κακοπετριά; Αν ναι, μόνο αυτό να θυμάσαι από εκεί. Θυμάσαι τι έγραψα στον τοίχο; Θυμάσαι που τα ξαναβρήκαμε μετά; Θυμάσαι πως μετά είχαμε και Δευτέρες και Τρίτες και Τετάρτες και Πέμπτες και Παρασκευές και Κυριακές;
Θυμάσαι που ερχόμουν κάθε φορά μετά την μπάλα; Θυμάσαι πόσο ωραία ήμασταν μετά; Θυμάσαι όταν έκλεισες 17; Θυμάσαι όταν μείναμε μαζί; Θυμάσαι όταν αποφοίτησα κι ήσουν στο πλευρό μου; Θυμάσαι που στο prom ήσουν μαζί μου; Θυμάσαι όταν έκλεισα 18;
Θυμάσαι που είχες ποστάρει εμένα με μια πίτσα κι έγραφες «ζωή μου»; Θυμάσαι όταν πήρα αυτοκίνητο κι ήρθα στο σπίτι σου; Θυμάσαι που πήγαμε Πρωταρά στο σπίτι; Θυμάσαι τα μεξικάνικα που φάγαμε; Θυμάσαι τι σημαίνει «Estare contigo a pesar de todo, lo prometo» ;
Θυμάσαι το ξενοδοχείο στον Πρωταρά; Θυμάσαι που σου έκανα παράπονα για το αυτοκίνητο; Θυμάσαι που δε θέλαμε να είμαστε μαζί για λίγο διάστημα; Θυμάσαι πώς δεν αντέξαμε ο ένας μακριά απ’ τον άλλο; Θυμάσαι πόσο με έγραφες στη συνέχεια;
Θυμάσαι που σε ξυπνούσα με μήνυμα το πρωί; Θυμάσαι που με ήθελες και περίμενα να δω αν θα ήσουν φρόνιμη; Θυμάσαι πως μετά δε με ήθελες πάλι; Θυμάσαι τα γκράφιτι στους τοίχους; Θυμάσαι το prison break;
Θυμάσαι ότι πριν από εσένα δεν έπινα καφέ; Θυμάσαι το suprise με την πίτσα έξω απ’ το σπίτι σου; Θυμάσαι την πρώτη μας αγκαλιά μετά; Θυμάσαι που ήρθα τρέχοντας πίσω; Θυμάσαι που ήμασταν ξανά μαζί; Θυμάσαι που πήγες Σκιάθο; Θυμάσαι την αρχή του τέλους; Θυμάσαι το Hookah;
Θυμάσαι την τελευταία φορά που σε αγκάλιασα; Θυμάσαι όταν μου είπες πως εμένα περίμενες να ήμουν έτοιμος; Θυμάσαι την πρώτη φορά που σου έστειλα αφότου έφυγες; Θυμάσαι όταν μου είπες πως έβγαινες με άλλον; Θυμάσαι τη νύχτα που μου το ανακοίνωσες και μιλήσαμε τέσσερις ώρες; Θυμάσαι που με μπλόκαρες;
Θυμάσαι;