Κάτι φιλιά γεμάτα νοιάξιμο

Άλλα μύριζαν δυόσμο κι άλλα τεκίλες. Άλλα ήταν γλυκά, παθιασμένα, τα λεγόμενα «πρώτα», άλλα πάλι ξενέρωτα. Μα κάποια άλλα είναι τόσο γεμάτα. Ξεχειλίζουν αγάπη κι ένταση.

Πίσω από ένα φαινομενικά απλό φιλί κρύβονται τόσα πολλά συναισθήματα, ο έρωτας, το πάθος, ο ενθουσιασμός, η αγάπη, η αφοσίωση. Για πολλούς το φιλί είναι μια απλή εκδήλωση πάθους κι αγάπης ή και μιας απλής συμπάθειας για κάποιον, όταν αυτό δεν είναι ερωτικό. Είναι ένας τρόπος να εκδηλωθείς, να αφεθείς, να δείξεις έμπρακτα το τι νιώθεις, να μιλήσεις χωρίς λέξεις και να ακούσεις χωρίς αφτιά. Να ακούσεις τους παλμούς του άλλου απ’ την ένταση του φιλιού του. Να αισθανθείς τι νιώθει. Να νιώσεις την ασφάλεια και τη ζεστασιά που έχεις ανάγκη, έτσι απλά και μόνο μ’ ένα φιλί.

Για κάποιους άλλους το άγγιγμα των χειλιών αρχικά είναι το πρώτο βήμα, είναι κάτι σαν το πράσινο φανάρι. Σου δίνει ένα πρώτο φως για να πας παρακάτω, όχι όμως και τη σιγουριά ότι θα φτάσεις. Είναι μια αρχή να έρθουν κοντά τα σώματα, αλλά κι οι ψυχές. Για πολύ κόσμο ένα φιλί γεμάτο πάθος είναι πολύ πιο διεγερτικό από οποιαδήποτε άλλη επαφή. Γεφυρώνει τις επιθυμίες κι εξετάζει τη συμβατότητα των ανθρώπων.

Ένα φιλί πριν ή κατά τη διάρκεια του σεξ είναι τόσο διαφορετικό από ένα φιλί όταν ξυπνάτε μαζί. Το τελευταίο μυρίζει αγάπη κι οικειότητα, το άλλο λειτουργεί σαν μαγνήτης για να φέρει τα κορμιά κοντά, το μέσον για να γίνουν οι δύο ένα. Το φιλί στα χείλη μας φέρνει πιο κοντά σε κάθε προσωπική πλευρά του άλλου και μπορεί να μας εξηγήσει πολλά. Αν το φιλί είναι χαλαρό ή σφιγμένο αντιλαμβανόμαστε και την αντίστοιχη δυσκολία του να αφεθεί.

Πέρα απ’ τα καθαρά ερωτικά είναι και κάποια φιλιά γεμάτα νοιάξιμο, ρε παιδί μου. Μικρές, καθημερινές αληθινές καταθέσεις αγάπης. Είναι φιλιά από ανθρώπους που πέρασαν πολλά πράσινα φανάρια μέχρι να σου δημιουργήσουν αυτό το συναίσθημα. Από άτομα που το «σ’ αγαπώ» στο δείχνουν με την αγκαλιά τους όταν ξυπνάς στον ύπνο σου. Εκείνοι που την καλημέρα στη λένε κατευθείαν στο στόμα. Είναι οι ίδιοι που σε φιλούν στο μέτωπο τις δύσκολες στιγμές και σου ψιθυρίζουν με σιγουριά «Όλα καλά θα πάνε, θα δεις».

Τέτοια φιλιά δε στερούνται λαγνείας ούτε ρομαντισμού. Είναι συνδεδεμένα με ανθρώπους που μας αγαπούν και μας νοιάζονται. Άλλωστε, λένε ότι κανένα φιλί δεν είναι ίδιο με κάποιο άλλο -κάτι σαν τα δακτυλικά αποτυπώματα.

Το πλεονέκτημα τέτοιων φιλιών το νοιάξιμό τους. Αυτό το απλό, αλλά τόσο σπάνιο ενδιαφέρον. Αυτή η ένωση ανθρώπων που ακόμα κι αν στο μέλλον πάψουν να είναι ερωτευμένοι, θα παραμένει το ίδιο δυνατή ακόμα κι αν δεν εκδηλώνεται. Γιατί τέτοιοι άνθρωποι μάθανε να αγαπάνε ο ένας τον άλλον ουσιαστικά κι όταν αγαπήσεις αληθινά δε γίνεται να ξε-αγαπήσεις.

Όταν βρεις αυτό το φιλί που σε γεμίζει ηρεμία κι ασφάλεια, δε γίνεται να το αφήσεις, δε πίνεις αλατόνερο όταν διψάς. Δε φεύγεις εύκολα από κάτι που σπανίζει. Δεν είναι εύκολο να το βρεις, όμως, σίγουρα αξίζει τον κόπο!