Οι μόνοι από επιλογή είναι ό,τι πιο τίμιο υπάρχει

Υπάρχει ένα δάσος κι αποφασίζεις να ζήσεις για πάντα σ’ αυτό. Σέρνεις κι έναν άλλο άνθρωπο μαζί σου, όμως, δεν του φανερώνεις τις πραγματικές σου προθέσεις κι ισχυρίζεσαι πως θα ζήσετε για λίγο καιρό μόνο στο δάσος κι ότι μετά θα βγείτε μαζί απ’ αυτό.

Έτσι, ο άνθρωπος που μπήκε μαζί σου στο δάσος περιμένει. Ζει κάπου όπου δε θα ήθελε να ζει και χάνει χρόνο, όμως μένει εκεί, γιατί νομίζει πως θα βγείτε μαζί. Εσύ, όμως, κάθε φορά αναβάλλεις την έξοδό σας με φαιδρές δικαιολογίες κι εξακολουθείς να μη φανερώνεις την αλήθεια ενώ δε λες ότι δεν έχεις σκοπό να βγεις απ’ το δάσος σου.

Τελικά, όμως, αφού ο άνθρωπος που μπήκε στο δάσος για ‘σένα έχασε ήδη πολύ χρόνο κι εξαντλήθηκε απ’ τις συνθήκες που του επιφύλασσε η ζωή εκεί ρωτά να μάθει, πιο επιτακτικά, πότε σκοπεύεις να τον βγάλεις απ’ το δάσος. Όταν φτάνουν εκεί τα πράγματα, αποφασίζεις να πεις την αλήθεια και τον διώχνεις, ο ίδιος, απ’ το δάσος σου.

Το δάσος είναι η μοναξιά σου κι ενώ είσαι πεπεισμένος πως δε θέλεις ν’ απαλλαγείς απ’ αυτήν, ωστόσο βάζεις ανθρώπους μέσα στο «δάσος» σου και τους ταλαιπωρείς άδικα. Αν, όμως, φανερώσεις την αλήθεια εξ αρχής και ξεκαθαρίσεις ότι δεν έχεις σκοπό να βγεις απ’ το δάσος, τότε ο άνθρωπος που θα θέλει, παρ’ όλα αυτά, να σ’ ακολουθήσει, θα το κάνει από δική του επιλογή κι οι ευθύνες για την απόφασή του, θα βαραίνουν μόνο τον ίδιο.

Όταν φανερώνεις απ’ την αρχή την επιθυμία σου να μείνεις μόνος, τότε απαλλάσσεις έναν άνθρωπο απ’ την ταλαιπωρία, που οπωσδήποτε θα περάσει αν μπει στο δάσος σου. Κρατώντας τον φυλακισμένο εκεί μέσα, χωρίς να έχεις σκοπό ν’ απαλλαγείς απ’ τη μοναξιά σου, τότε τον υποβάλλεις σε μια εξαντλητική και μάταιη προσπάθεια, προκειμένου να υπάρξει σε σχέση μαζί σου και να σε βγάλει έξω απ’ το δάσος.

Δηλώνοντας την πρόθεσή σου να μείνεις μακριά από δεσμεύσεις, τότε απομακρύνεις από κοντά σου τα άτομα, που θα ήθελαν κάτι παραπάνω από εσένα. Θα γλυτώσουν, έτσι, το χρόνο που θα χάσουν στο πλάι σου, χωρίς να πάρουν αυτό που επιδιώκουν. Δε θα κλειστούν στο δάσος μαζί σου κι έτσι θα μπορούν να δεσμευτούν μ’ άλλους ανθρώπους, έξω απ’ αυτό.

Ξεκαθαρίζοντας, όμως, τη θέση σου απ’ την αρχή και λέγοντας ότι δε θέλεις να δεσμευτείς, θα προσελκύσεις τα άτομα, που δε θα έχουν πρόβλημα να σε συναναστραφούν και να μπουν στο δάσος σου. Η ευθύνη της απόφασής τους να ασχοληθούν μαζί σου, ενώ γνωρίζουν τις προθέσεις σου, θα επιρριφθεί τότε στους ίδιους.

Όταν, λοιπόν, βάζεις ένα άνθρωπο μέσα στο δάσος σου και δεν του λες απ’ την αρχή την αλήθεια, ότι, δηλαδή, δε θέλεις να βγεις έξω απ’ αυτό και να δεσμευτείς, τότε θα τον εξαντλήσεις με τα άλυτα προβλήματα που θα συναντήσει στο «δάσος» και θα σπαταλήσεις το χρόνο απ’ τη ζωή που θα μπορούσε να έχει έξω απ’ αυτό.

Αν, όμως, πεις απ’ την αρχή πως δε θέλεις ν’ απαλλαγείς απ’ τη μοναξιά σου, τότε δε θα ταλαιπωρήσεις κανένα. Όποιος επιδιώξει, σ’ αυτήν την περίπτωση, να μπει στο δάσος σου και να περάσει χρόνο μαζί σου, θα το κάνει με δική του ευθύνη.