Και ξαφνικά έρχεται κι αυτή η στιγμή που αποτελείς το μοναδικό εργένη της παρέας, αυτόν που έρχεται μόνος του στους καφέδες, φεύγει μόνος του τα ξημερώματα από το παρακμιακό μπαράκι που τα πίνετε, αυτόν που δε θέλει σχέσεις και σκοτούρες πάνω απ’ το κεφάλι του. Βρίσκεσαι σε μία περίεργη κατάσταση και πρέπει να το διαχειριστείς ήρεμα και με ψυχραιμία.
Αρχικά, κάπου εδώ, ήρθε η ώρα να βγάλουμε τη ζυγαριά και να δούμε τα θετικά και τα αρνητικά. Το θετικό του να είσαι εργένης και μάλιστα μέσα σε μία παρέα που περιτριγυρίζεται από ζευγαράκια, είναι ότι είσαι ευχαριστημένος απλά και μόνο που δε βρίσκεσαι στη θέση αυτή. Σχέση, καλημέρες, καληνύχτες, γκρίνιες, ζήλιες. Έχεις την ηρεμία σου, βγαίνεις όποτε θες, με όποιον θες, χωρίς να χρειάζεσαι άδεια. Γνωρίζεις παρέες, ζεις για εσένα, για τον εαυτό σου που τόσο παραμέλησες.
Δεν αγχώνεσαι για τίποτα, δεν χρειάζεται να δίνεις αναφορά για κάθε σου κίνηση, ούτε να ανέχεσαι τα ψυχολογικά κανενός. Βλέπεις τον κόσμο με άλλο μάτι και κυρίως, περνάς τα Σάββατά σου σε ξέφρενους ρυθμούς κι όχι σπίτι με πίτσες και πυτζάμες. Χωρίς σχέση, δε χρειάζεται να προσπαθείς για τίποτα και κυρίως δεν πληγώνεσαι.
Όταν λοιπόν είσαι ανάμεσα στα ευτυχισμένα ζευγαράκια, κάνεις το σταυρό σου που γλίτωσες απ’ αυτήν την ανία και χαίρεσαι το κάθε λεπτό της ζωής σου παρέα με τον εαυτό σου.
Φυσικά, υπάρχει κι η άλλη πλευρά της ζυγαριάς, τα αρνητικά. Έρχεται κι η στιγμή που νιώθεις μοναξιά, που έχεις βαρεθεί με όλους τους κάφρους που έχεις γνωρίσει μέχρι σήμερα κι αναζητάς μια αγκαλιά να σου προσφέρει τρυφερότητα κι ασφάλεια. Έχεις απογοητευτεί τόσο από αυτά που έχεις βιώσει κι από αυτά που έχεις δει και ακούσει, που πλέον σκέφτεσαι ότι θα μείνεις για πάντα μόνος. Και μέσα σ’ αυτήν την παρέα, εσύ ο εργένης, νιώθεις μόνος σου κι αποκομμένος. Δεν ταιριάζεις μ’ αυτούς, ζεις σ’ άλλον κόσμο, δικό σου. Κι ίσως σιγά-σιγά απομακρύνεσαι, τίποτα δεν είναι πια το ίδιο.
Το ζήτημα είναι να ισορροπήσεις και να προσπαθήσεις να βρεις μια λύση κάπου στη μέση. Ωραία η εργένικη ζωή, ωραία κι η σχέση. Πρέπει όλα να έρχονται την κατάλληλη στιγμή, όποτε είσαι έτοιμος να αποδεχτείς το καθετί, ανάλογα με τις φάσεις της ζωής σου.
Ίσως να μην μπορείς ως εργένης, να νιώσεις αυτό που βιώνουν οι υπόλοιποι της παρέας. Ίσως για σένα αυτό είναι εφιάλτης. Αλλά οφείλεις να σέβεσαι την επιλογή των φίλων σου και να είσαι χαρούμενος γι’ αυτούς. Δύσκολο πράγμα να είσαι εργένης σε μια παρέα με ζευγάρια, γιατί όσο και να προσπαθήσεις, δε γίνεται να προσαρμοστείς. Άλλα τα ενδιαφέροντα, άλλα τα ωράρια, άλλες οι επιλογές. Όλα αλλάζουν και χρειάζεται προσπάθεια απ’ όλες τις πλευρές για να κρατηθείτε όλοι μαζί στην ίδια παρέα.
Να θυμάσαι ότι όλο αυτό ίσως αποτελεί και μία δοκιμασία, για να καταλάβεις ποιους έχεις πραγματικά δίπλα σου, ποιοι σε στηρίζουν, ποιοι σε αγαπάνε αλλά και για να δοκιμάσεις εσύ ο ίδιος τα όρια του εαυτού σου. Όπως και να εξελιχθούν τα πράγματα, να χαίρεσαι και να απολαμβάνεις τις εργένικες στιγμές σου, παρέα με τους φίλους σου, γιατί θα έρθει η στιγμή που κι εσύ θα μπεις σε σχέση και θα αναπολείς την ξεγνοιασιά και την μοναξιά σου.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου