Άνοιξη. Αρχίζουν όλοι την προετοιμασία. Ήρθε η ώρα να διώξουν από πάνω τους τα στοιχειά του χειμώνα. Κουραμπιέδες, μελομακάρονα, χαλβάδες, τσουρέκια κι αρνιά, που όσο τα σκέφτομαι μου τρέχουν τα σάλια. Διατροφολόγοι, αισθητικοί και γυμναστές θα πέσουν με τα μούτρα στη δουλειά. Τι τραβάνε κι αυτοί! Θα πάνε η Σοφία Βογιατζάκη αγκαζέ με τη Βίκυ Σταυροπούλου και θα ζητήσουν να τις μεταμορφώσουν σε Κατερίνα Λέχου και Δήμητρα Ματσούκα και μάλιστα σε χρόνο ντετέ. Δεν έχασαν κι επεισόδιο του Survivor, επηρεάστηκαν από κάθε Μπίλια που πήγε στη Δομινικανή Δημοκρατία και γύρισε μέσα σε δυο μήνες Στάθης Ψάλτης.

Το βλέπω το έργο του καλοκαιριού. Γκόμενες με κώλους τραπεζάκια και πέντε-έξι tattoo θα καθίσουν στα πριβέ των μπιτσόμπαρων με ύφος μπλαζέ και βλέμμα που χαζεύει την απεραντοσύνη της θάλασσας. Στο διπλανό πριβέ πολυτελείας, με αιώρες, καναπεδάκια, πουφ και φυσικά ελάχιστη κατανάλωση το βδομαδιάτικό τους, θα κάθονται αυτές οι αντροπαρέες, οι βαριές κι ασήκωτες, που θα αλείφουν λαδάκι με τους τόνους στα γραμμωμένα τους κορμιά. Ίχνος τρίχας απάνω τους, εκτός απ’ τα μούσια που είναι της μόδας, να φοβάται η γυναίκα μην της ξέφυγε καμιά τρίχα εκεί γύρω απ’ το γόνατο, που ως συνήθως ξεχνάει.

Καλογυαλισμένες πορσελάνες που δε μιλάνε, τι να πούνε, άλλωστε, απλά λιάζονται έτσι παστωμένοι για να πάρουν χρώμα, αγκαλιά με τις Belvedere και τα εξωτικά coctails, που πίνουν σαν καταβόθρες, προκειμένου να μην αφυδατωθούν απ’ τον πολύ τον ήλιο. Στη θάλασσα δεν τους βλέπω να πολυβουτούν, λες και φοβούνται το αλάτι της να μην τους αποξηράνει.

Τους κοιτάζω και βλέπω μόνο ένα πράγμα: Ανικανοποίητους κομπλεξικούς. Θέλω να πάω στ’ αφτί τους και να τους φωνάξω λες κι είμαστε στο στρατό «ξεστραβωθείτε, ρε ψαρούκλες». Σκάλωσαν τόσο πολύ στον καθρέφτη τους, που δεν έχουν μάτια γι’ άλλους.

Μου λείπουν εκείνες οι παρέες που γρήγορα θα γινόταν μία, γύρω απ’ τη φωτιά, με παιχνίδια, πειράγματα κι ακουστικές κιθάρες. Τα πρόχειρα μπαράκια με τους κορμούς και τις καλαμιές, που κερνούσαν στους περαστικούς μπίρες απ’ το βαρέλι και μέχρι να βγει ο ήλιος, όλη η παραλία είχε μαζευτεί εκεί.

Η τόση ωραιοπάθεια τους μετέτρεψε σε εγωκεντρικούς και κάλυψε λιγάκι τις ανασφάλειές τους. Ήρθε κι η τεχνολογία και τους αποτελείωσε. Τέρμα οι παρεΐστικες, ως επί το πλείστον, αυθόρμητες φωτογραφίες. Τώρα έχουν σέλφι, η προπαγάνδα της αποξένωσης, ντακ φέις και σελφοκόνταρα, 30 λήψεις μέχρι να βρούνε εκείνη την οπτική γωνία που κρύβει τις κατά τ’ άλλα χαριτωμένες ατέλειές τους. Κι άπαξ και βρούνε το ταίρι τους, θα κάθονται στην ξαπλώστρα τους αμίλητοι και θα μασάνε τσίχλες.

Κι εντάξει, ας μην είμαστε και υπερβολικοί. Υπάρχουν κι άνθρωποι αψεγάδιαστοι μέσα κι έξω. Αυτοί που έχουν μότο τους το «νους υγιής εν σώματι υγιεί». Λίγοι μεν, αλλά υπάρχουν. Αυτοί συνήθως δεν κάνουν επίδειξη τα φουσκωτά τους μπράτσα ούτε παθαίνουν αμόκ εάν ξεχάσουν σπίτι το carroten τους.

Τους υπόλοιπους, ας τους ξυπνήσει κάποιος απ’ τον λήθαργο! Τι να σε κάνω, μανάρι μου, εσένα που πέρασες όλη σου τη ζωή προσπαθώντας να πετύχεις τις τέλειες αναλογίες κι έκαψες μαζί με τις θερμίδες σου και τα ήδη ατροφικά εγκεφαλικά κύτταρά σου; Υποψιάζομαι ότι όλες οι εμπειρίες ζωής σου ίσα που γεμίζουν ένα 24ωρο δικό μου.

Έχασαν τόσο πολύτιμο χρόνο! Βλέπουν άνθρωπο και τρέμουν τα πόδια τους κι αν ο άλλος θέλει κουβέντα, αλλάζουν δρόμο, γιατί το δικό τους λεξιλόγιο περιορίζεται στα είδη διατροφής, τα είδη γυμναστικής και τις πολυβιταμίνες. Όλοι αυτοί οι «δεν ξέρουμε τι μας γίνεται» σε λίγο θα μας κατακλύσουν από παντού. Μόλις ανέβει λίγο η θερμοκρασία, θα ξεμυτίσουν όπως τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή.

Είναι όμως και κάτι ωραίοι τύποι που απεχθάνονται τις ζυγαριές, ίσως και να τις σπάνε. Όσο οι άλλοι έφτιαχναν κορμί, αυτοί ρουφούσαν σαν σφουγγάρια τη ζωή! Αυτοί –όχι απαραίτητα με τις τέλειες αναλογίες–  έμαθαν να επικοινωνούν με λέξεις και με πράξεις. Απ’ τη Φρίντα Κάλο και τον Ταραντίνο, μέχρι τον Κραουνάκη, άνθρωποι διαφορετικοί απ’ το κοινωνικό πρότυπο της «ομορφιάς», που ξέρουν όμως να μαγεύουν τα πλήθη. Αφήστε λοιπόν τις δίαιτες, γιατί ερωτευόμαστε μυαλά!

Ερωτευόμαστε αυτούς που θα έρθουν κοντά μας με τρόπους ωραίους και θα κοιτάξουν πιο βαθιά απ’ την εικόνα μας. Αυτούς που θα αγγίξουν την ψυχή μας. Αυτούς που θα μας έχουν στο κρεβάτι ξάγρυπνους όλη τη νύχτα. Όσο κάποιοι πασχίζουν να μοιάσουν τέλεια στα εξώφυλλα των περιοδικών, άλλοι με το φλογερό ταμπεραμέντο τους, τη σπιρτάδα στο βλέμμα και τα μυαλά τους ακονισμένα, καταφέρνουν να κλέψουν καρδιές.

Ο έρωτας δεν είναι πασαρέλα! Ο έρωτας είναι ξεκάθαρα παιχνίδι μυαλού κι εσάς τους λεπτεπίλεπτους και μη μου άπτου, που χλευάζετε καθετί ξεπερνάει το ιδανικό, σας βλέπω μαγκούφηδες και φέτος ή συμβιβασμένους με κάτι που λάμπει, αλλά δεν είναι χρυσός και σύντομα ίσως αρχίσει να μυρίζει σαπίλα.

Συνέλθετε, λοιπόν, ωραίοι μου κι ωραίες, ποτίστε λίγο και το μυαλουδάκι σας με γνώσεις, τ’ αφτιά σας μ’ ωραίες μουσικές, τον ουρανίσκο σας με ωραίες γεύσεις, πλουτίστε και τη μνήμη σας μ’ ένα φλερτ παραπάνω, ένα ταξίδι αλλιώτικο και κόψτε λίγη απ’ τη γλωσσίτσα σας πριν σχολιάσετε αρνητικά κάποιον με βάση την εμφάνισή του∙ του είναι αδιάφορο αν δεν ανταποκρίνεται στην αισθητική σας.

Κοιτάξτε στον καθρέφτη σας να δείτε όλα αυτά που δε φαίνονται με την πρώτη ματιά. Και τότε θα καταλάβετε πόσο ευτυχισμένοι είναι οι άνθρωποι που αγάπησαν κι αγαπήθηκαν όχι για την εικόνα τους, αλλά για όλα τα άλλα, τα πιο σημαντικά!

 

Συντάκτης: Κωνσταντίνα Σταμπουλή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη