Το κέρατο το νιώθεις

Μια από αυτές τις μέρες ίσως ανακαλύψεις πως σε έχει απατήσει το ταίρι σου. Μπορεί να μην τους πιάσεις στα πράσα, μπορεί να μην το δεις με τα ίδια σου τα μάτια να συμβαίνει, αλλά θα πέσει κάτι στην αντίληψή σου που δε θα χωρά εξηγήσεις, δε θα χωρά αμφιβολία και τότε θα πέσεις απ’ τα σύννεφα. Πέφτεις, όμως, όντως απ’ τα σύννεφα; Ήταν αλήθεια τόσο μεγάλη η έκπληξη ή μήπως τώρα αρχίζεις να καταλαβαίνεις σε πόσα πολλά πράγματα έκανες πως δεν ακούς ή δε βλέπεις; Μήπως, τελικά, όλη η έκπληξη που νιώθεις είναι απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό που δεν το συνειδητοποίησες νωρίτερα;

Πιστεύω πως το κέρατο είναι κάτι που δε συμβαίνει στα ξαφνικά μια μέρα. Κανείς δε σκοντάφτει και πέφτει πάνω σε έναν άλλον άνθρωπο και κατ’ ευθείαν χαμουρεύονται, εκτός κι αν πρόκειται για σενάριο ταινίας πορνό. Αν, λοιπόν, η σχέση σου δεν πρωταγωνιστεί σε κάποια ταινία του Σειρηνάκη, μάλλον τα πράγματα δεν έγιναν και τόσο ξαφνικά.

Μάλλον τα πράγματα ήρθαν σταδιακά και με όλες τις ενδείξεις που θα μπορούσαν να εμφανίσουν και κάποιος είτε δεν τα πρόσεξε όντως είτε εθελοτύφλησε. Όσο καλός ηθοποιός και να είναι ο άλλος, όση μαεστρία κι αν έχει στα ψέματα και στο να κουκουλώνει πράγματα και καταστάσεις, θα δώσει τα δείγματά του. Το θέμα είναι να τα δεις καθαρά και να μη ρίξεις μόνος σου στάχτη στα δικά σου μάτια.

Ειδικά στις περιπτώσεις που μιλάμε για μια μακροχρόνια σχέση, οι ενδείξεις έρχονται και πιο κραυγαλέες. Υποτίθεται πως, αν μη τι άλλο, τον άνθρωπό σου τον ξέρεις σε έναν σεβαστό βαθμό. Ξέρεις τις συνήθειές του, ξέρεις το πρόγραμμά του, ξέρεις τον περίγυρό του. Ίσως να μην τον ξέρεις εκατό τοις εκατό, αλλά έτσι δεν ξέρουμε μήτε και τους εαυτούς μας. Σε γενικές γραμμές, όμως, τον ξέρεις· δε συστήνεστε τώρα.

Θα δεις ότι αρχίζει να κρύβει πράγματα, θα δεις ότι απομακρύνεται ή ότι προσπαθεί απελπισμένα να σου κάνει τα χατίρια κι ας μην τα έκανε πρωτύτερα. Θα δεις πως έχει λιγότερο χρόνο για σένα, θα δεις μια σταδιακή αλλαγή. Θα δεις πως απομακρύνεστε, απλά θα πεις στον εαυτό σου πως είναι μια φάση και θα την ξεπεράσετε∙ μόνο που, εν τέλει, ο υποτιθέμενος «άνθρωπός σου» την ξεπερνάει στην αγκαλιά κάποιου άλλου.

Εντελώς κυνικά, βέβαια, πιστεύω πως οι άνθρωποι που κερνούν κέρατο φαίνονται στο «καλησπέρα σας». Φαίνονται απ’ τις ανασφάλειές τους, τη ματαιοδοξία τους, την αδυναμία τους να νιώσουν βαθιά αισθήματα. Φαίνονται απ’ την έντονη φιλαρέσκειά τους, την ανάγκη τους για προσοχή και τα μεγάλα τους λόγια. Συχνά, φαίνονται κι από τη «διαγωγή» τους σε προηγούμενες σχέσεις. Δεν είναι κανόνας ότι αν κάποιος απάτησε κάποια φορά έναν άλλο άνθρωπο θα το κάνει και σε σένα, όμως, αν ξέρεις πως έτσι αρχίσατε, τι σε κάνει να πιστεύεις πως δε θα τελειώσετε κι έτσι; Αν αυτό το έχει κάνει σύστημα πια, είναι εύκολο θαρρείς να το αλλάξει;

Φίλε μου, το κέρατο το νιώθεις. Μπορεί να μη φυτρώνει κάτι στο κούτελό σου κι ίσως να μη χτυπάς στις πόρτες μπαίνοντας, αλλά το διαισθάνεσαι. Από αυτά που θα κρύψει, από αυτά που θα πάψει να μοιράζεται, απ’ τα μυστικά που ξέρεις πως σου κρατάει. Το βλέπεις να συμβαίνει. Μα το κινητό θα μπει στο αθόρυβο ή θα είναι ακουμπισμένο με την οθόνη κάτω, μα θα αρχίσει να σου τα μασάει για το πώς πέρασε τον χρόνο του, μα θα τον πιάσεις να φάσκει και να αντιφάσκει ακόμα και για κάτι πολύ ασήμαντο όπως το τι είδε χθες στην τηλεόραση και τι ώρα, μια φορά πάντως την αλλαγή θα τη δεις.

Ακόμα κι αν τη δεις την αλλαγή θα την προσπεράσεις λέγοντας μια δικαιολογία. Θα στρέψεις αλλού το βλέμμα και θα συνεχίσεις. Δεν το κάνεις επίτηδες, το κάνεις γιατί είναι η άμυνά σου. Είναι πολύ δύσκολο να συνειδητοποιήσεις αμέσως πως κάτι πάει στραβά, να ακούσεις τις φωνές μες στο μυαλό σου που σε προειδοποιούν και να μην τις κάνεις να σωπάσουν. Δεν τη χαλάμε εύκολα τη βολή μας οι άνθρωποι.

Γι’ αυτό εσύ διώχνεις τις αμφιβολίες και τρως το παραμύθι, γι’ αυτό κι ο άλλος στο σερβίρει. Καλά είστε, μωρέ, γιατί να χαλάσετε τη σχέση σας; Ας πείτε δυο τρία ψέματα στους εαυτούς σας ακόμα κι ας εκπλαγείτε στο τέλος που θα έχει γίνει πλεκτάνη. Στα ψέματα όμως που θα πείτε, μην πείτε πως δεν υπήρχαν σημάδια, γιατί θα γελάσουν κι οι πέτρες.