Βγες έξω και κάνε λάθη

Έρχονται εκείνα τα βράδια που προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις μου σε σειρά. Και «πήγαιν’ έλα» οι σκέψεις και «φύγε», δώσε μου συγχωροχάρτια για τα σφάλματα που έφερα εις πέρας, με πλήρη επιτυχία ως τώρα στη ζωή μου. Έπειτα, ψυχή μου, βάστα από τρόμο, για τι ακολουθεί μετά! Και μιλάω για επιτυχία στα σφάλματα, βλέπεις, γιατί κι αυτά φέρουν ένα φορτίο επιτυχίας. Πώς μπορείς, άλλωστε, να βελτιωθείς χωρίς αυτά; Αν δεν τσαλακωθείς, αν δεν πληγωθείς, αν δε δοκιμάσεις, δε θα μάθεις ποτέ.

Υπάρχουν, λοιπόν, κι εκείνοι οι άνθρωποι που στύβουν τη ζωή, ώστε να μάθουν από αυτή. Είναι εκείνοι που συχνά θα συναντήσεις στον δρόμο με ένα βλέμμα απλανές, αφηρημένο και συνήθως με εκείνη τη χαρακτηριστική φλόγα στα μάτια τους που ζητάει με πάθος την πιο ολοκληρωμένη, πρακτικά, αληθινή μορφή της ζωής!

Έτσι, λοιπόν, τα επονομαζόμενα «λάθη» σου, σε φέρνουν σταδιακά, στο βέλτιστο βαθμό του εαυτού σου. Γιατί χωρίς αυτά, δε θα μπορούσες να φτάσεις στη διαδικασία αυτοβελτίωσης κι εξέλιξης, αλλά θα έμενες στάσιμος και κλεισμένος μέσα σε ένα κλουβί γεμάτο ανασφάλεια, χωρίς πείρα και συναισθηματική σταθερότητα να συνεχίσεις.

Βλέπεις, κάποιος, κάποτε, αν όχι στην εκάστοτε χρονική στιγμή, θα εκτιμήσει το αποτέλεσμα των σφαλμάτων σου. Υπάρχουν, άλλωστε, υποκειμενικά δεδομένα στο τι θεωρείται σφάλμα, σωστά; Δεν μπορείς να ορίσεις το σωστό απ’ το λάθος, διότι υπάρχουν διαφορετικά μέτρα και σταθμά για ποιο είναι αυτό. Αυτός ο λογισμός, ισχύει για κάθε ξεχωριστό πλάσμα που κατοικεί σε αυτόν τον πλανήτη.

Οι «διαγαλαξιακοί» φίλοι, που τρέμεις μην τυχόν κρίνουν τα σφάλματά σου, ας μείνουν εκτός τροχιάς προς το παρόν, γιατί προφανώς δεν μπορούν να πλεύσουν στο ίδιο μήκος κύματος. Μην καρδιοχτυπάς κάνοντας άσκοπα σενάρια –κι αν μιλάω ενώ το κάνω–, προσπάθησε να ακούσεις και μην τυραννάς το μυαλουδάκι σου.

Κανένας δεν είναι ικανός να σε κρίνει γι’ αυτά τα σφάλματα! Ποιος ανόητος, ψευτοηθικολόγος του κώλου, έχει το δικαίωμα να κρίνει τη ζωή σου, βάσει του κεφαλαίου που έτυχε να γίνει θεατής; Πόσο θράσος έχει ο άνθρωπος, τελικά, όταν νομίζει πως φοράει φωτοστέφανο, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένας ακόμα γελοίος εγωπαθής.

Συνήθως όσοι σε κρίνουν είναι άκρως τοξικοί, ανασφαλείς και μικροπρεπείς και σίγουρα χτυπάνε τα δικά σου «αίσχη», για να καλύψουν τις δικές τους πομπές. Και πίστεψέ το, έχουν πολλές!

Όταν, λοιπόν, φτάσει η στιγμή της δικαίωσης, ναι, αυτή, που κάποιος θα εκτιμήσει τους καρπούς των σημαδιών που σου άφησαν οι εμπειρίες σου, θα καταλάβεις ακριβώς αυτό. Κανείς δεν ορίζει το λάθος απ’ το σωστό κι αν ακόμα κάτι φαίνεται σε εσένα σφάλμα κι αν ακόμα τώρα νιώθεις δέος γι’ αυτό, κάποια στιγμή σίγουρα θα καταλάβεις πως αυτά τα σφάλματα, δημιούργησαν εσένα σήμερα.

Μη φοβάσαι, λοιπόν, βγες εκεί έξω, κάνε όσα σφάλματα μπορείς! Τσαλακώσου, κράτα τη σπίθα στο βλέμμα σου ζωντανή! Κι αν αναρωτιέσαι τι λάθος κάνεις, ξανασκέψου τι κάνεις σωστά! Κάποια μέρα θα το δεις, τα σφάλματά σου θα σε κάνουν τον άνθρωπο που πάντα ήθελες. Φτάνοντας στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.