Προ-εφηβεία και εφηβεία στη δεκαετία του 2000 σημαίνει δυο πράγματα. Πρώτον, διάδοση και ευρεία χρήση του ίντερνετ στα οικιακά σπίτια και δεύτερον μεγάλωμα με βιβλία και ταινίες Harry Potter. Η πρώτη επαφή έγινε σε κάποια γενέθλια σου που κάποιος συμμαθητής, σου έφερε δώρο τη Φιλοσοφική λίθο. Εντυπωσιάστηκες από το εξώφυλλο και από τη περίληψη στο τέλος του βιβλίου. Από τις πρώτες σελίδες γνώριζες πως θα γίνει το αγαπημένο σου αλλά δεν υπολόγιζες πως θα πάθεις έρωτα μόλις έβγαιναν οι ταινίες και τα υπόλοιπα βιβλία (ειδικά οι κλήροι του θανάτου). Δειλά- δειλά έπλασες στο μυαλό σου τους χαρακτήρες που διάβαζες στις περιγραφές και κατάπινες τις σελίδες σαν καραμέλες.
Μόλις κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους η αντίστοιχη ταινία, έτρεξες πρώτος να πάρεις εισιτήριο και βγαίνοντας από την αίθουσα καλωσόρισες το νέο σου κόλλημα. Κόλλησες αφίσες, έβαλες σε cd όλα τα soundtrack της ταινίας και φρόντισες να σχεδιάσεις σε όλα τα τετράδια και θρανία στρογγυλά γυαλιά και ένα κεραυνό.
Χρόνο με το χρόνο, διάβαζες και τα υπόλοιπα βιβλία και κάπου εκεί στην Πέμπτη κατά σειρά ταινία, Το κύπελλο της φωτιάς, ερωτεύτηκες τον Cedric Diggory ( τον Ρόμπερτ Πάτινσον ντε!). Αναρωτιόσουν αν τελικά η Τζίνι θα συνάψει σχέση με τον Χάρι και κάπως έτσι βγήκε η επόμενη ταινία όπου θρήνησες με περίσσιο τρόπο το θάνατο του Dumbledore . Ο καημός σου τεράστιος σε σημείο που έκανες να συνέλθεις μια βδομάδα και βάλε. Ένωσες όλες σου τις δυνάμεις και προχώρησες με θάρρος στο τελευταίο βιβλίο όπου ξενέρωσες μόλις έμαθες πως θα σπαστεί σε δυο ταινίες. Καρτερικά περίμενες τη τελική μάχη η οποία με τα πολλά ολοκληρώθηκε στην ενήλικη και πολύ πιθανόν φοιτητική σου ζωή. Ήταν και εκείνο ακριβώς το σημείο που συνειδητοποίησες πως μεγάλωσες πια και η μετάβαση σου από την εφηβεία στην ενήλικη ζωή έγινε κάπως ετεροχρονισμένα.
Έχει μείνει ανεξίτηλη στο μυαλό και στη καρδιά σου η απάντηση του Snape στην ερώτηση του Dumbledore « after all this time?» αλλά και η σκηνή που ανακαλύπτεις πως όσες φορές εμφανίστηκε ο προστάτης του Harry φαινομενικά απρόσκλητος, είχε σταλθεί από τον κρυφό έρωτα της Lilly. Από εκεί που ο Snape ήταν από τους μισητούς χαρακτήρες, κατέληξε να γίνει ο αγαπημένος σου.
Φράσεις όπως « Alohomora», «Expelliarmus», «lumos» είναι μερικές από τις χαρακτηριστικές λέξεις που ο εγκέφαλός σου έχει απομνημονεύσει και σε άσχετες συζητήσεις με φίλους, τις πετάς. Έτσι χωρίς κάποιο νόημα για εκείνους. Για σένα έχει φυσικά γιατί μέσα στη μαγεία που κρύβουν νιώθεις το μέσα σου να σπαρταρά και να ενθουσιάζεται. Σε δύσκολες καταστάσεις σου βγαίνει σχεδόν αυτόματα «expect patronum» και κάπου βαθιά μέσα σου πιστεύεις πως θα εμφανιστεί ο δικός σου προστάτης.
Είτε έχεις κάνει κάποιο tattoo ή σκέφτεσαι πολύ σοβαρά να κάνεις. Οι κλήροι του θανάτου, ένα ραβδί, το ελάφι-προστάτης είναι μερικά από τα γνωστά αποτυπώματα στα σώματα των Harry Potter’s fan.
Κάθε φορά ανατριχιάζεις ακούγοντας τις πρώτες νότες του γνωστού soundtrack που έχει ντύσει και τις 8 ταινίες. Πάντα θα ενθουσιάζεσαι με κάποιον που έχει το ίδιο κόλλημα με σένα και πάντα από τις πρώτες ερωτήσεις που θα του κάνεις, θα είναι σε ποιο κοιτώνα πιστεύει πως ανήκει. Όσο μεγάλος και αν είσαι πάντα θα σε χαλαρώνει και θα σε ηρεμεί κάποια από τις ταινίες με τους μικρούς μάγους που γοήτευσαν τη παιδική σου ηλικία.
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή