Κουράζει η μοναξιά

Όσοι έχουν μείνει για αρκετό καιρό μόνοι πιστεύω ότι θα με καταλάβουν. Όσοι έχουν αισθανθεί τη μοναξιά μέσα τους -να τους πνίγει- είμαι σίγουρος ότι θα αντιληφθούν για ποιο πράγμα μιλάω, ποια συναισθήματα περιγράφω. Όσοι έχουν εγκαταλειφθεί, όσοι έχουν ξεχαστεί κι έχουν καταφύγει στην απομόνωση θα με καταλάβουν. Έχεις νιώσει αυτά τα συναισθήματα; Έχεις βιώσει αυτές τις καταστάσεις; Αλήθεια, σε καταλαβαίνω.

Καταλαβαίνω πόσο σε έχει κουράσει η μοναξιά˙ διότι κουράζει η μοναξιά -ενίοτε σκοτώνει. Καταλαβαίνω πόσο αβοήθητος αισθάνεσαι -το έχω αισθανθεί, γι’ αυτό ξέρω. Νιώθω πόσο πονάς, πόσο πονάει η ψυχή σου και πόσο ανυπόφορο είναι το συναίσθημα αυτό. Νιώθω πόσο μπορεί να σε έχουν πληγώσει και να μην μπορείς να επαναφέρεις τον εαυτό σου στις ισορροπίες του. Είναι δύσκολο να το ξεπεράσεις˙ αισθάνεσαι λίγος, μόνος, αβοήθητος.

Όμως, σκέψου ότι δεν είσαι ο μόνος. Αν αυτό σε βοηθάει, σκέψου ότι έχω νιώσει, όπως νιώθεις κι εσύ που διαβάζεις αυτό το κείμενο. Έχω βιώσει την απόρριψη περισσότερο από μία ή δύο φορές˙ έχω αισθανθεί την απομόνωση -την έχω αφήσει να με κατασπαράξει και να με ισοπεδώσει. Έχω βρεθεί στη θέση σου, διότι η μοναξιά μου κόντεψε να με αφανίσει -της επέτρεψα να το κάνει κι εκείνη εκμεταλλεύτηκε την πλεονεκτική της θέση.

Έμεινα μόνος˙ γύρω μου ζούσαν άνθρωποι, κινούνταν και αλληλεπιδρούσαν. Εν τούτοις, ένιωθα ότι κανένας δεν μπορούσε να νιώσει εμένα -κι ίσως δεν μπορούσε όντως. Βίωνα μια μοναξιά εσωτερική -τρομακτικά καταστροφική- που μπορεί να σε διαλύσει. Μια μοναξιά που δε φεύγει εύκολα˙ αντιθέτως, μπορεί εύκολα να γίνει ο συνοδοιπόρος σου στη ζωή για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα -κι ενίοτε χωρίς τη θέλησή σου.

Δε σε ρωτάει η μοναξιά, με νιώθεις; Απλώς υπάρχει μέσα στην καθημερινότητα και σε γεμίζει με θλίψη και φόβο. Θλίψη που πηγάζει απ’ το φόβο της ίδιας μας της απομόνωσης, η οποία συνήθως έχει ήδη επέλθει δίχως να το καταλάβουμε. Ίσως θέλεις να με ρωτήσεις τι έκανα, πώς ξεπέρασα μια τόσο ψυχοφθόρα κατάσταση, ένα εμπόδιο που φαντάζει ανυπέρβλητο.

Αρχικά, τίποτα δεν είναι ανυπέρβλητο στη ζωή -εκτός απ’ τη βεβαιότητα του τέλους της. Οπότε -δίχως να δίνω φρούδες ελπίδες- μπορείς να το ξεπεράσεις κι εσύ. Δέξου τη μοναξιά σου, αγάπησέ την κι αυτή θ’ αρχίζει να ξεθωριάζει˙ θ’ αρχίσει να φοβάται την αγάπη σου -όπως εσύ φοβάσαι τη δική της αγκαλιά. Είναι αμοιβαία τα συναισθήματα που προκαλείτε ο ένας στον άλλον˙ η αρχή της φυγής της είναι η αποδοχή.

Πώς να στο πω; Αν την αγκαλιάσεις, σταδιακά θα γίνεται ολοένα και πιο αδύναμη -ολοένα και πιο ανίκανη να σε πληγώσει. Πρόσεχε μονάχα μην την αγαπήσεις πολύ˙ διότι θα της μοιάσεις -θα γίνεις ένα μαζί της. Αξίζεις ν’ αγαπηθείς, αξίζεις να αισθάνεσαι όμορφα συναισθήματα και να τα μοιράζεσαι. Η μοναξιά δεν είναι καλός σύντροφος˙ δε σου επιτρέπει να ζήσεις, όπως εσύ επιθυμείς. Πλάθει περιορισμούς που ενδεχομένως σε καταπιέζουν.

Ήρθε η στιγμή να την χωρίσεις˙ δε σε κούρασε ακόμη; Διότι εμένα με κουράζει η μοναξιά. Με έχει πληγώσει ανεπανόρθωτα και δεν την θέλω στη ζωή μου πλέον. Θέλω να μείνει κλειδωμένη στις αναμνήσεις μου σαν μια σύντροφος του παρελθόντος που πλέον έχει χαθεί. Διότι για μένα, έχει πια πεθάνει.