Οι γιορτές είναι οικογενειακή υπόθεση

Πάσχα∙ μια απ’ τις πιο πολύχρωμες γιορτές του χρόνου. Ίσως να φταίει ο ανοιξιάτικος καιρός που το συνοδεύει, ίσως να φταίει ο πλούσιος μπουφές με τα κρεατικά, ίσως και τα δυο μαζί. Το Πάσχα, όμως, πάνω από όλα είναι οικογενειακή υπόθεση κι όσο περισσότεροι, τόσο το καλύτερο.

Όποια κι αν είναι η ηλικία μας, όσο μακριά κι αν έχουμε φύγει για σπουδές ή για δουλειά, τις ημέρες αυτές θα γυρίσουμε τον κόσμο ανάποδα για να βρεθούμε κοντά στην οικογένειά μας. Οι μεγαλουπόλεις αδειάζουν και τα χωριατόσπιτα γεμίζουν με χαμογέλα, αγκαλιές και σαλιαρίσματα. Οι αυλές σκουπίζονται, πλένονται κι ετοιμάζονται σχολαστικά για το μεγάλο φαγοπότι και τα σάλια τρέχουν μόνο στην ιδέα της γνωστής αυτής μυρωδιάς που θα αναβλύζει απ’ τη σούβλα.

Δε γίνεται, βρε παιδί μου, να χάσεις αυτές τις μέρες. Δε σου πάει η κάρδια να στερήσεις απ’ τους γονείς σου τη χαρά να σε έχουν πλάι τους, να φουσκώνουν τα στήθια τους από καμάρι για το παιδί που βγάλανε μπροστά σε συγγενείς και φίλους. Τι και αν το πρόσωπό σου έχει γίνει πιο κόκκινο κι από πασχαλινό αβγό, από μέσα σου χοροπηδάς ολόκληρος που είσαι η αίτια να χαμογελούν και να περηφανεύονται.

Όσο μεγαλώνεις, βέβαια, τόσο πιο δύσκολα τα βγάζεις περά με όλο το σόι μαζεμένο γύρω σου. Θείοι, θείες και ξαδέλφια κατακλύζουν το χώρο και γεμίζουν τον αέρα με τις φωνές και τις φλυαρίες τους. Πόση ώρα λες να τους πάρει πριν σε πάρουν χαμπάρι κι αρχίσουν την ανάκριση και τα τριπλά φτυσίματα για το κακό το μάτι; Η ερωτική σου ζωή ξαφνικά γίνεται το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της κουβέντας τους κι εσύ ψάχνεις τρύπα να χωθείς μπας και αποφύγεις για λίγο ακόμα τις ευχές για παντρολογήματα και προίκες.

Η γιαγιά κι ο πάππους είναι οι αδυναμίες σου σε όλο αυτό το νταβαντούρι. Μπορεί να χρειαστεί να ξελαρυγγιαστείς λίγο στην αρχή, μέχρι να σιγουρευτείς ότι δε σε μπέρδεψαν με κανένα άλλο ξαδερφάκι και σου δώσουν λάθος ποσοστό απ’ τη σύνταξη, μα σίγουρα τον κόπο τον αξίζει. Μέσα σε όλον αυτόν τον σαματά η δική τους γωνία μοιάζει τόσο ήρεμη που θέλεις να κάτσεις με τις ώρες εκεί ακούγοντας για χιλιοστή ίσως φορά τις γνώστες τους ιστορίες για τη ζωή που πέρασαν μαζί.

Όπως και να ‘χει, το αίμα νερό δε γίνεται ούτε αλκοόλ εδώ που τα λέμε, μπας και μεθύσεις και ξεχάσεις για λίγο το εκνευριστικό σου σόι. Μα ακόμα κι αν γινόταν δε θα το έκανε κανένας μας. Όσο κι αν μας παιδεύουν, όσο κι αν μας ντροπιάζουν αποκαλύπτοντας μυστικά της παιδικής μας ηλικίας, τους αγαπάμε όσο τίποτα άλλο σε αυτόν τον κόσμο.

Γι’ αυτό λατρεύουμε τις οικογενειακές γιορτές, βρίσκουμε την ευκαιρία να ξεκλέψουμε λίγο χρόνο απ’ την καθημερινότητα και να τον ξοδέψουμε ανάμεσα σε γέλια, χάρες, αγάπες και συγκινήσεις. Όλοι το έχουμε ανάγκη κι ας μη θέλουμε να το παραδεχτούμε, ειδικά εμείς, οι μικροί της οικογένειας. Μπορεί να θέλουμε να το παίζουμε ενήλικες, μα οι εφηβικές ορμόνες χτυπούν τρελά μέσα μας, ως παιδιά κι εμείς λατρεύουμε αυτές τις ημέρες που γινόμαστε και πάλι τα χαϊδεμένα όλων.