Προσοχή στο κενό μεταξύ «αγαπώ τον εαυτό μου» και «αγαπώ μόνο τον εαυτό μου»

21ος αιώνας, σου λένε, όπου πλέον κάποιος σκέφτεται διαφορετικά, πιο ανοικτά να το πούμε, πιο λογικά και τέτοια, ναι-ναι, αυτά τέλος πάντων. Κάποιοι όμως έχουν μπερδέψει κάποιες φράσεις. Το μπέρδεμα είναι σχετικό. Μπορούμε να πούμε απλώς πως ο καθένας, όπως θέλει μπορεί να ερμηνεύσει κάτι. Πώς το λένε αυτό, ρε παιδί μου; Α, ναι, παρερμηνεία. Ή μπορείς να το πεις και πως ο καθένας πιστεύει αυτό που τον συμφέρει.

Αυτό λοιπόν γίνεται και με τη φράση «αγάπα τον εαυτό σου». Κάποιοι καλοθελητές το παραφράζουν και σαν «αγάπα μόνο τον εαυτό σου». Ναι, επειδή η Γη είναι στρογγυλή και μόνο γύρω από εσένα θα γυρίζει. Πρόσεχε μόνο μη σκοντάψεις πουθενά απ’ την υπεροψία του εαυτού σου. Χωρίς κακία φυσικά. Απλά με τσιμπάει το ύβρις-νέμεσις-τίσις. Τώρα αυτό δεν κολλάει, αλλά πώς να το πω; Πρέπει κάπως ν’ αντικατασταθεί αυτό το «ο εαυτός μου είναι υπεράνω σας».

Αγαπώ τον εαυτό μου, σημαίνει ξέρω να του βάζω και όρια. Δεν τον αφήνω ανεξέλεγκτο, εκτός ορίων γιατί έτσι γουστάρω. Καλό το ελεύθερο πνεύμα δε λέω, αλλά καλό είναι να υπάρχουν και τα όρια, μη γινόμαστε και αυτοκαταστροφικοί.

Βρες τη δύναμη και απόκτησε τον έλεγχο σ’ αυτή τη σχέση με τον εαυτό σου. Δείξε του ποιο είναι το πραγματικό αφεντικό, και μην τον αφήσεις να ξεφύγει σε πράγματα «ψωνίστικα» όπως λέμε.

Μάθε να τον σέβεσαι. Κανείς δε γεννήθηκε τέλειος και ούτε μπορεί κάποιος να γίνει. Ασχέτως αν υπάρχουν κάποιοι που νομίζουν πως είναι σε όλα τέλειοι. Αυτό που λέγαμε πριν, αγαπάνε μόνο τον εαυτό τους και θεωρούν πως είναι καλύτεροι απ’ όλους.

Αυτός που αγαπά τον εαυτό του και τον σέβεται, τον επιβραβεύει. Όχι με κοκορέματα, ούτε με τη χρήση των υλικών αγαθών «αχ, αξίζει στον εαυτό μου αυτό το δώρο, ας το αγοράσω». Αυτό λέγεται κατάχρηση υλικών αγαθών, τα οποία δε χρειάζεσαι καν κι απλώς τα παίρνεις για να νιώσει καλά ο εαυτός σου.

Αγάπησε τον εαυτό σου και πίστεψε σ’ αυτόν. Προς Θεού μη σκεφτείς όμως πως εσύ είσαι και κανείς άλλος, ή πως χωρίς εσένα δε θα ξημερώσει η αυριανή ημέρα. Μη γελάς. Πολλοί έτσι σκέφτονται. Πως μόνο αυτοί υπάρχουν στο σύμπαν.

Εμπιστεύσου τον. Κάποιες φορές ξέρει καλύτερα και απ’ τον ίδιο σου τον εγκέφαλο τι πρέπει να γίνει. Μην τον παραμερίζεις. Εσύ τον δημιουργείς. Μην τον φοβάσαι. Άκουσε την εσωτερική σου φωνή, κάτι θα ξέρει κι αυτή.

Σταμάτα να σκέφτεσαι τι θα σκεφτεί ο καθένας. Να μη σε νοιάζει τι σκέφτονται ή τι λένε για σένα, όσα ξέρουν τόσα λένε. Δε χρειάζεται αυθάδεια, ούτε υπεροψία. Όλοι είναι ίσοι και δε χρειάζεται να γίνονται συγκρίσεις τύπου «σιγά μην ασχοληθώ μ’ αυτό το μπάζο που με ζηλεύει». Δε σε ζηλεύουν όλοι, απλώς υπάρχουν κάποιοι που θέλουν ν’ ασχολούνται με εσένα και τη ζωή σου. Θα τους περάσει με τον καιρό.

Γι’ αυτό, μάθε να ξεχωρίζεις τι είναι το «αγαπώ τον εαυτό μου» και το «αγαπώ μόνο τον εαυτό μου». Ένα μικρό κενό ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο εκφράσεις που έχει, όμως, μεγάλη σημασία, αφού ερμηνεύεται διαφορετικά. Γιατί απ’ τη μια έχουμε το «ψώνιο», που κάθε μέρα βλέπουμε να πολλαπλασιάζονται, και απ’ την άλλη έχουμε ένα προσγειωμένο και σταθερό άτομο.

Θα κλείσω με μια φράση του Αριστοτέλη: «Είναι φυσικό το να αγαπά κανείς τον εαυτό του, μόνο δε ο εγωισμός πρέπει να κατακρίνεται. Δηλαδή, όχι το να αγαπάς απλώς τον εαυτό σου, αλλά το να τον αγαπάς περισσότερο από ό,τι πρέπει.».