Σε ένα χρόνο από τώρα ίσως τα πάντα να διαφέρουν

Ένας χρόνος από σήμερα. Μπορεί να σου φαίνεται κοντά, μπορεί να τον έχεις ήδη σχεδιασμένο, μπορεί να μη σου περνά καν απ’ το μυαλό. Θα σου πω μια σύντομη αληθινή ιστορία, έτσι για να ταράξω λίγο τη σκέψη σου.

Έχεις φτάσει σε μια ηλικία που πάνω-κάτω, παρ’ όλο το χαμό γύρο μας, έχεις βάλει τη ζωή σου σε μια τάξη. Κι αν ακόμα προτιμάς την αταξία, το κάνεις γιατί από επιλογή. Κι όμως, ένα πρωί μπορεί ο κόσμος σου να γκρεμιστεί. Γιατί ό,τι κτίζουμε κι ό,τι ονειρευόμαστε το κάνουμε στο «μαζί» που επιλέγει καρδιά μας.

Δεν έκανες κάτι λάθος. Δεν έφταιξες σε κάτι εσύ. Μην κατηγορήσεις τον δικό σου εαυτό για τίποτα. Ξέχασες αυτό που δεν έπρεπε. Πως ο χρόνος είναι ένας μικρός αόρατος εκτελεστής που μπορεί να σε κρατήσει αιχμάλωτο σε ό,τι σου παίρνει.

Πώς καταντήσαμε έτσι; Δε διερωτήθηκες ποτέ το γιατί; Δεν κοίταξες ποτέ τον ουρανό θυμωμένος απ’ τις αλήθειες που βγαίνουν η μία πίσω απ’ την άλλη; Μεγαλύτερη αλήθεια από αυτή που βλέπουν και ζουν τα μάτια μας δεν υπάρχει. Κι ας τη νοθεύει το μυαλό, ας τις πετά δυο-τρία όνειρα να τη ναρκώνει, δεν μπορεί να την κάνει να μην υπάρχει.

Αν ήξερες σήμερα πως, σε ένα χρόνο από τώρα, όλα στη ζωή σου θα ανατραπούν, αλήθεια, σε ρωτάω, τι θα έκανες; Θα προσπαθούσες να αρπάξεις απ’ τα μαλλιά αυτά που θεωρείς δεδομένα; Θα έμενες σαν άπιστος Θωμάς στη θέση σου να περιμένεις το χρόνο να περάσει και μετά να καταριέσαι κάθε λεπτό που έφυγε και δεν το έζησες; Δεν υπάρχει κανένας άτυπος νόμος που να σου λέει πως απαγορεύεται να χάσεις αυτά που έχεις.

Θα είσαι άπιστος στον ένα χρόνο σαν όλους τους Θωμάδες που αρνούνται να δεχτούν πως θα νικά πάντα ο χρόνος. Ρώτα λίγο τι πάει να πει να σου αρπάζουν αυτό που λάτρεψες χωρίς επιλογή, χωρίς ευκαιρία να αλλάξεις κάτι. Άσε το καφεδάκι σου να κρυώσει και τρέχα να δεις σε ένα νοσοκομείο τι πάει να πει πόνος. Μάθαμε να νιώθουμε τον πόνο κάτι ξένο για μας. Μάθαμε πως ό,τι άσχημο ακούμε συμβαίνει πάντα στους γύρω μας, αλλά ποτέ σε εμάς. Οι «γύρω» σου είναι ένας άλλος «εσύ», που δεν περίμενε να περάσει αυτό που ζει. Σκέψου τώρα που μπορείς, που έχεις την πολυτέλεια της διαύγειας. Μην περιμένεις την κατάλληλη στιγμή. Λυπάμαι που στο λέω, μα μπορεί να μείνει για πάντα τόσο ακατάλληλα κατάλληλη.

Σε ένα χρόνο από τώρα θα είσαι διαφορετικός. Αν μπορούσα να στο πω με εικόνες, θα σου έλεγα να βγάλεις μια φωτογραφία με ό,τι αγαπάς και σε ένα μόνο χρόνο από τώρα να προσπαθήσεις να ξαναβγάλεις την ίδια. Αν σε αυτή τη φωτογραφία διαφέρουν μόνο τα ρούχα σας, τότε μπορείς να θεωρείς τον εαυτό σου απ’ τους τυχερούς. Αν, όμως, ένας χρόνος στο φευγιό του πήρε μαζί του και κάτι που αγαπάς, αν απ’ τη φωτογραφία σου λείπει κάποιο σημαντικό πρόσωπο, τότε θα μάθεις με τον δύσκολο τρόπο πως υπάρχουν αντίο που δεν επιλέγουμε ούτε ορίζουμε, πως κάποτε αυτά που αφορούν άλλους συμβαίνουν και σε μας.

Επίλεξε αυτό το χρόνο να ζήσεις, να χορτάσεις στιγμές και να φωνάζεις καθημερινά πόσο τυχερός είσαι.

Ένας απλός χρόνος μπορεί να τα αλλάξει όλα.