Ν' ακούς ζευγάρια να συζητάνε το μέλλον τους

Κι εκεί που κάθεσαι αμέριμνος και μόνος ξαφνικά ακούς στην απέναντι πλευρά στο παγκάκι ένα ζευγαράκι να συζητάει και να σχεδιάζει το μέλλον. Πόσο κλισέ πια σκέφτεσαι. Κι έτσι ξεκινάει η πρώτη εκδοχή, αυτή του «single», του κυνικού, της ελεύθερης ψυχής. Βαρεθήκαμε να σας ακούμε να κάνετε κοινά όνειρα, ευχές, να έχετε ίδιες επιθυμίες και να πιστεύετε πως θα μείνετε μαζί για πάντα ευτυχισμένοι. Ποτέ. Κανείς. Έτσι απλά. Χωρίς ιδιαίτερες εξηγήσεις. Όλα καταλήγουν σε τσακωμό, συμβιβασμό ή χωρισμό. Σχεδιάστε το μέλλον. Αλλά μέλλον δε θα υπάρχει κάποια στιγμή.

Αναρωτιέσαι πώς γίνεται ο έρωτας ν’ αποχαυνώνει τόσο τον άνθρωπο. Να τον αλλάζει, να τον μετατρέπει σ’ ένα ξένο προς εσένα άτομο. Άνθρωποι δυναμικοί, ανεξάρτητοι, που τώρα σχεδιάζουν από κοινού το μέλλον τους, γιατί δεν μπορούν χώρια. Και συνήθως σχεδιάζουν το επόμενο ταξίδι σε μια ρομαντική πολιτεία, το επόμενο Σαββατοκύριακο που θα μιζεριάσουν μέσα στο σπίτι με τηλεόραση και ποπ-κορν, τη ζωή τους που είναι όμορφη τώρα που έγιναν ένα κι έχουν χάσει τον εαυτό τους αλλά κι όλους τους γύρω τους. Και κάπως έτσι τα ζευγαράκια αυτά ανταλλάσσουν όρκους, φιλιά και κανονίζουν τα κοινά πλάνα τους.

Να κλέψουν χρόνο για να κοιμηθούν μαζί το βράδυ, να ξυπνήσουν αγκαλιά. Να μαγειρέψουν μαζί, να καλέσουν παρέα σπίτι για κρασί, να ταξιδέψουν στην άλλη άκρη του κόσμου, να παντρευτούν σ’ ένα ερημικό εκκλησάκι, να κάνουν τρία-τέσσερα παιδιά. Συνηθισμένες οι συζητήσεις, δεν απέχουν πολύ μεταξύ τους. Αναμνήσεις, πώς γνωρίστηκαν, πόσο ερωτεύτηκαν. Βλέπουν παλιές φωτογραφίες και μηνύματα κι εξομολογούνται ο ένας στον άλλο τι ένιωθαν τότε και τι δεν τόλμησαν ποτέ να πουν. Αναπολούν στιγμές αμηχανίας, γέλιου, τα πρώτα ραντεβού. Ονειρεύονται πώς θα είναι μαζί σε κάποια χρόνια, συγκατοίκηση, κατοικίδια, πώς θα διακοσμήσουν το σπίτι τους, ποιος θα μαγειρεύει. Κι υπόσχονται ο ένας στον άλλο πως δε θα χαθεί ποτέ η μαγεία. Been there, done that.

Έρχεται όμως κι η άλλη εκδοχή να μας καταρρίψει όλα αυτά, κι απλώς να μας υπενθυμίσει πως έτσι είναι ο έρωτας, έτσι έμαθαν οι άνθρωποι ν’ αγαπιούνται και τα συναισθήματα αυτά είναι υπέροχα. Όσο κι αν έχουμε πληγωθεί ή βαρεθεί, κάποια στιγμή θ’ αποζητάμε όλοι μας τη βόλτα στο πάρκο που θα καθόμαστε αγκαλιά σ’ ένα παγκάκι και θα συζητάμε για το κοινό μας μέλλον.

Το κοινό μέλλον είναι αυτό που ενώνει δύο ανθρώπους.   Η θέληση να παραμείνουν μαζί και να μην αφήσουν τίποτα να τους χωρίσει. Οι εικόνες κι οι στιγμές που πλάθουν στο μυαλό τους και που περιλαμβάνουν και τους δυο τους σαν ένα. Η συντροφικότητα και τα κοινά σχέδια σχηματίζουν χαμόγελα στα πρόσωπά τους και τους δίνουν δύναμη να ξεχάσουν τα προβλήματα και να περιμένουν το αύριο που θα τους φέρει ακόμη πιο κοντά.

Σ’ όποια πλευρά κι αν είσαι, όταν κρυφακούς συζητήσεις ζευγαριών για το κοινό τους μέλλον, να δείχνεις κατανόηση. Είτε χαμογέλα σκεπτόμενος πως είσαι τυχερός που ξέφυγες απ’ αυτό το τριπάκι κι απολαμβάνεις τη ζωή σου, τον εαυτό σου, χωρίς κάποιον δίπλα σου να σε πληγώνει είτε χαμογέλα σκεπτόμενος πως κάποιος σε περιμένει σπίτι να σου δώσει ένα τεράστιο φιλί και να σχεδιάσετε μαζί το μέλλον σας, όπως κι αυτοί.