Η μόνη αρχή της αγάπης είναι η ελευθερία

Ίσως αυτό να είναι το κλειδί του μυστηρίου τελικά. Ίσως αυτό να ξετυλίγει όλες μας τις μπλεγμένες ανασφάλειες και να τις κάνει σιγουριές. Μια αγάπη που μόνη της αρχή θα έχει την ελευθερία. «Μάθε να αγαπάς με τέτοιο τρόπο, ώστε το άτομο που αγαπάς να νιώθει ελεύθερο». Μόνο έτσι θα κάνετε τον -συνήθως εχθρό- χρόνο, που σκοτώνει γρήγορα πια τους έρωτες, φίλο σας καλό.

Και τι θα πει, αλήθεια, ελευθερία; Χωρά τούτη η δύναμη στον έρωτα; Στον έρωτα που ανεξάντλητα παράγει μόνος του δύναμη και πάθος, ενεργοποιώντας τις αισθήσεις μας μονομιάς, χωρίς επιστροφή; Ναι. Χωρά. Και πρέπει να ορίζει τον έρωτά σου η ελευθερία. Γιατί η ελευθερία θα τροφοδοτεί τη σχέση σας, όταν πια τίποτα άλλο δε θα σας δίνει κουράγιο.

Η καθαρή, η χωρίς όρια ελευθερία είναι αυτή που θα σας κρατά μαζί. Γιατί θα μάθετε να αποφεύγετε μαζί τις τοξικές συνήθειες που κατακλύζουν τον «έρωτα» σήμερα. Ξέρεις τώρα, αυτές που σας θέλουν να φαίνεστε μαζί, αλλά στην ουσία να απέχετε μίλια, όχι μόνο μεταξύ σας, αλλά και από την αγάπη που κυνηγάτε. Θα μάθετε να είστε ο εαυτός σας. Θα είσαι εσύ και θα είναι αυτός. Γι’ αυτό άλλωστε ερωτευθήκατε. Όχι για να αναλωθείτε σε «αυτό που λέω εγώ» και σε «λυπάμαι». Αλλά για να πορευθείτε μαζί, χέρι-χέρι, μα ελεύθερα.

Γιατί θα αναγνωρίζετε τις ιδιαιτερότητες του άλλου και θα τις αγαπάτε περισσότερο με τον καιρό, σαν να είναι δικές σας. Και θα βάλετε αυτές να κρατάνε ζωντανό το πάθος σας. Θα είστε αδέσμευτες ψυχές, χωρίς να προσπαθείτε μάταια να επιβληθείτε στον άλλο, χωρίς να ξεχνάτε πως η μοναδικότητα και οι ατέλειες αυτές, δημιούργησαν το «τέλειο» που νιώθετε κάθε φορά που είστε μαζί.

Σαν δύο προσωπικότητες, που η μια πάνω στην άλλη διαμελίζεται -μα πλάι-πλάι κάνουν θαύματα. Κι αν δεν το έμαθες ακόμη, ορίστε: είναι αυτή η ανεξαρτησία που θα σας κάνει να επιλέγετε αδιαλείπτως μόνο ο ένας τον άλλο, σαν το ναυτικό που τα μάτια του αναζητούν το δικό του λιμάνι και πάντα αυτό θα ψάχνουνε -και κάπως έτσι είναι η πραγματική αγάπη. Δίχως κόμπους.

Α! Και μην ανησυχείς για την εμπιστοσύνη. Ξέρεις, αυτή η ελευθερία θα σου μάθει γρήγορα τι αξίζει πίστη και τι όχι. Κι είναι καλύτερα να το γνωρίζεις αυτό από την αρχή, παρά να παλεύεις με τις σκέψεις σου μερόνυχτα. Αρκεί μόνο να εμπιστευθείς τη δική σου κρίση, το ένστικτό σου, χωρίς υπεκφυγές. Το βάρος πέφτει στο δικό σου σθένος τώρα.

Μ’ αυτά, σιγά-σιγά, θα φτιάξετε αυτό που μοιράζονται τα θέλω σας. Έναν έρωτα γεμάτο από τρέλες, στιγμές και εμπειρίες, μα κι από θυμό, οργή και μανίες. Μόνο που θα είναι όλα αληθινά, όχι τυποποιημένα. Κάθε δράση θα είναι πρωτόγνωρη, μα και κάθε αντίδραση θα καταλήγει τρυφερή. Έτσι δεν πρέπει να είναι και η ζωή, εξάλλου;

Κι έτσι, δίχως να το καταλάβετε, θα είστε πια «δεσμώτες» στον ίδιο σας τον έρωτα -τον έρωτα που εσείς χτίσατε και ονειρευτήκατε, που μοιάζει μαγεία. Θα είστε τόσο «κολλημένοι» με αυτό το παιχνίδι, που δε θα μπορείτε να λειτουργήσετε διαφορετικά, παρά μόνο παρέα με την ελευθερία και την περιπέτεια.

Μα, αυτή σας η δέσμευση, θα είναι αλλιώτικη. Θα είναι γλυκιά, δε θα έχει τους πόνους μιας αλυσίδας, μα τους ενθουσιασμούς του έρωτα. Και πίστεψέ με, αυτή η αδρεναλίνη δε θα στερεύει, γιατί θα δίνεται συνέχεια, ακατάπαυστα η ροή από την ελευθερία των κινήσεών σας, από τη ζωή του καθενός σαν κομήτης απευθείας στη ζωή του άλλου. Παίξε, δε θα βγεις χαμένος.