Μαζί, αλλά και λίγο χώρια

Ο προσωπικός χρόνος και χώρος είναι ιδιαίτερα σημαντικός για τον καθένα από εμάς. Οι σχέσεις είναι ωραίες και συλλέγουμε διάφορες στιγμές με τον άνθρωπο που επιλέξαμε δίπλα μας στη ζωή μας. Είναι μαγικό να μοιραζόμαστε τις ώρες μας μαζί του και διάφορες κοινές δραστηριότητες. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι πρέπει να παραμελούμε τον εαυτό μας. Πρέπει πάντα να μας δίνουμε αέρα να αναπνέουμε.

Η ελευθερία είναι η αρχή και το τέλος σε μία σχέση. Επιβάλλεται να είμαστε ελεύθεροι και να κάνουμε πράγματα μόνο για εμάς. Πρέπει να έχουμε κάποιες ώρες να δούμε τον εαυτό μας. Αυτό δε σημαίνει ότι παραμελούμε το ταίρι μας. Σε καμία περίπτωση. Απλά χρειαζόμαστε λίγο προσωπικό χρόνο. Θέλουμε να δούμε τους φίλους μας, να βγούμε με παρέες έξω να διασκεδάσουμε μέχρι το πρωί ή ακόμη να μείνουμε σπίτι βλέποντας ταινίες μέχρι το χάραμα πίνοντας μπίρες. Να κοιμηθούμε και να απλωθούμε μόνοι, να πιούμε έναν καφέ με την απόλυτη ηρεμία μας χωρίς να δίνουμε κάθε φορά εξηγήσεις για το τι κάναμε χθες ή γιατί δεν μπορούμε τώρα.

Όλοι θέλουμε τη μοναχικότητά μας. Το ότι είμαστε σε μία σχέση δε σημαίνει ότι είμαστε μόνο εκεί. Είχαμε, έχουμε και θα έχουμε ζωή και πέρα απ’ το σύντροφό μας. Όλα πρέπει να έχουν ένα μέτρο. Ναι, ο άνθρωπός μας είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στη ζωή μας, αλλά δεν είναι το μοναδικό κομμάτι. Πρέπει να χωρέσουμε μέσα και τους φίλους μας, τη δουλειά μας και τις δραστηριότητές μας.

Εκτός από ότι δεν κάνει καλό αυτό σε εμάς ατομικά, παράλληλα πνίγει και τη σχέση. Το «μαζί» όλες τις ώρες δεν αποδίδει. Εκτός από αυτό δημιουργεί κι αφορμές για συνεχείς προστριβές. Με τη διαρκή τριβή των προσωπικοτήτων μας, λογικό είναι να δημιουργούνται εντάσεις. Κι οι διαρκείς τσακωμοί το μόνο που έχουν ως αποτέλεσμα είναι να φθείρει η σχέση δίχως λόγο. Γι’ αυτό είναι απαραίτητος ο χρόνος του καθενός ξεχωριστά, για να μην εκτονώνει την πίεση και τα νεύρα του στον άνθρωπό του.

Αυτό το λίγο «χώρια» φέρνει έναν αέρα ανανέωσης. Έτσι δε βαριόμαστε. Διότι αν πέσουμε με τα μούτρα στη σχέση τα μαθαίνουμε όλα απ’ την αρχή κι αυτό μπορεί να μας κάνει να βαλτώσουμε γρήγορα. Ενώ σταδιακά μαθαίνουμε λίγο-λίγο τον άνθρωπο δίπλα μας και προχωράμε καλά, με εκείνον αλλά και με τον εαυτό μας. Ακόμη και μία βόλτα να κάνουμε μόνοι μας θα μας βοηθήσει να σκεφτούμε καθαρά, να πάρουμε λίγο το χρόνο μας. Και συνεπώς ο σύντροφος μας θα πρέπει να κατανοήσει την ανάγκη μας για ελευθερία. Ελευθερία για εμάς.

Καταλήγουμε ότι όλοι θέλουμε το χρόνο μας σε μία σχέση. Δε σημαίνει ότι μπαίνοντας σε μια σχέση πρέπει να αφήσουμε τα πάντα πίσω μας, χωρίς να μας νοιάζει. Μόνο ζημιά θα μας κάνει αυτή η άνευ όρων παράδοση. Και δε χρειάζεται να βγούμε έξω για να πούμε ότι είμαστε ελεύθεροι. Ακόμη και ένα βράδυ στο σπίτι μας μόνοι μας είναι αρκετό για να μας φορτίσει και να μας ηρεμήσει, να μας ανανεώσει.

Ο χρόνος κι ο χώρος μας είναι αναγκαιότητά μας. Θα ‘πρεπε να θεωρείται αυτονόητο, όχι απλώς σεβαστό. Η ελευθερία μας είναι σημαντική μέσα κι έξω από οποιαδήποτε σχέση και δε συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο.