Μεγαλώνεις, σπουδάζεις και σου αρέσει τόσο πολύ το επάγγελμα που διάλεξες, που ήδη έχεις ονειρευτεί απ’ το πώς θα είναι το επαγγελματικό σου περιβάλλον μέχρι και τη συνέντευξη που θα δώσεις ως η επιχειρηματίας της χρονιάς. Σου αρέσει τόσο πολύ αυτό που κάνεις κι είσαι τόσο φιλόδοξη που θες να είσαι η καλύτερη. Κι αφιερώνεις το χρόνο σου σε αυτό για να βελτιώνεσαι συνεχώς. Η δουλειά σου σε γεμίζει, είναι το πάθος σου. Είσαι ανεξάρτητη, νιώθεις γεμάτη, δυνατή. Αλλά…
Μεγαλώνεις και το όνειρό σου είναι να γνωρίσεις τον κόσμο. Θέλεις να ταξιδέψεις, να δεις όσα περισσότερα μέρη μπορείς. Δεν μπορείς να ανασάνεις όταν μένεις για μεγάλο χρονικό διάστημα στο ίδιο μέρος, έτσι νιώθεις. Θέλεις εναλλαγές, κόσμο, καινούριους πολιτισμούς, να σε κάνουν πιο πλούσια σε εμπειρίες, αναμνήσεις, γνώσεις. Κι έχεις καταφέρει να συνδυάζεις τις επιλογές σου στον επαγγελματικό τομέα με αυτήν σου την ανάγκη με απόλυτη επιτυχία. Είσαι περήφανη γι’ αυτό και θέλεις να δεις και να ζήσεις όλα όσα πιστεύεις ότι υπάρχουν να εξερευνήσεις. Τόσα μέρη, τόσες εικόνες, εκεί για σένα. Αλλά…
Μεγαλώνεις. Κι ερωτεύεσαι. Μπορεί μία φορά, μπορεί ξανά και ξανά. Γνωρίζεις ανθρώπους διαφορετικούς, που ο καθένας έχει να σου διδάξει κάτι για σένα, για τη ζωή κι αυτό σε συναρπάζει. Άνθρωποι που πέρασαν απ’ τη ζωή σου για κάποιο χρονικό διάστημα, μπορεί για χρόνια, μπορεί για μία βραδιά, όλοι μοναδικοί. Και συνεχίζεις την πορεία σου, γιατί έχεις πλάσει στο μυαλό σου ένα πρότυπο, τον άνθρωπό σου όπως θα ήθελες να είναι δίπλα σου, με συγκεκριμένη συμπεριφορά, αρχές, αξίες, τρόπο ζωής, εμπειρίες κι αρνείσαι να συμβιβαστείς με κάτι λιγότερο απ´ αυτά που πιστεύεις ότι θα σε κάνουν ευτυχισμένη. Δεν υπάρχει λόγος να συμβιβαστείς με κάτι λιγότερο από αυτά που πιστεύεις ότι αξίζεις. Και συνεχίζεις την αναζήτηση μέχρι να βρεις αυτόν που δε θα χρειαστεί να συζητήσεις καμία επικείμενη αλλαγή, ώστε να πλησιάσει τα ιδανικά σου. Αυτόν που θα έρθει και θα κουμπώσει μαγικά. Αλλά…
Αλλά μεγαλώνεις. Κι αντιλαμβάνεσαι την πραγματικότητα. Καταλαβαίνεις, λοιπόν, ότι σε όλα τα πράγματα υπάρχει ένα ανεξήγητο «αλλά», μια λέξη που σε κρατάει πάντα σε απόσταση από όσα επιθυμείς πραγματικά, απ´ όσα έχεις ονειρευτεί για σένα και δε θα μπορούσε να λείψει ούτε τώρα. Το καταλαβαίνεις όταν η ηλικία σου παίζει ρόλο για τον εργοδότη σου, ή για την οικογένειά σου, ή για τον όποιον θελήσει να μπει στη ζωή σου.
Γιατί είσαι γυναίκα. Και γιατί έχεις, δυστυχώς, μια ηλικία-όριο για να αποκτήσεις τη δική σου οικογένεια. Κι ο εργοδότης θέλει να επενδύσει σε κάποιον που δε θα χρειαστεί να λείψει απ’ τη δουλειά του για κάποιο χρονικό διάστημα. Η οικογένειά σου θα αρχίσει να αγχώνεται αν δε σου δημιουργηθεί η ανάγκη να κάνεις παιδιά. Και θα βρεθούν κι άνθρωποι, που επειδή δεν είναι «έτοιμοι» οι ίδιοι, δε θα σε πλησιάσουν με το φόβο μη ζητήσεις τέτοιες δεσμεύσεις.
Και ξαφνικά, το μεγαλύτερο δώρο της ζωής όπως είναι τα παιδιά, γίνεται εμπόδιο στη λήψη των αποφάσεών σου. Των ονείρων σου, ως άτομο κι ως προσωπικότητα. Άμεσα ή έμμεσα. Γιατί αν αφαιρούσες απ’ τις γυναίκες το άγχος της μητρότητας, όλες οι επιλογές τους θα ήταν διαφορετικές.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη