Η ζήλια για το νεογέννητο αδελφάκι

Σε κάθε οικογένεια έρχεται η στιγμή που ανοίγει η πόρτα για να έρθει ένα νέο μέλος, ένα καινούριο ανθρωπάκι που θα φέρει χαρά και θετική ενέργεια μέσα στο σπίτι. Αλλά τι γίνεται όταν ο ερχομός του φέρνει μαζί και μια ζήλια, ένα παράπονο; Τα περισσότερα παιδιά μέσα στην οικογένεια, όταν συνειδητοποιούν τον ερχομό του καινούριου μέλους, νιώθουν χαμένα, έξω από τα νερά τους. Τα βρίσκουν σκούρα και κάπως έτσι μπερδεύεται το μυαλουδάκι τους.

Ένα μικρό αξιαγάπητο ανθρωπάκι, που έρχεται για να φέρει γέλια και χαμόγελα μέσα στην οικογένεια, μπορεί άθελά του να δημιουργήσει ζήλια και παράπονο στα μεγαλύτερα παιδιά. Συνήθως, ένα μικρότερο παιδί που ακόμα δεν μπορεί να αντιληφθεί ώριμα και ρεαλιστικά τις καταστάσεις, νιώθει πως παραγκωνίζεται, πως έρχεται κάποιος να του κλέψει τη θέση του, να παίρνει αυτό τα φιλιά και τις αγκαλιές και πως χάνει κάθε προνόμιο.

Το παιδί που πρέπει να αντιμετωπίσει την άφιξη του νεογέννητου αδελφού του, προσπαθεί να κατανοήσει σε πρώτο επίπεδο τι σημαίνει αυτό για το ίδιο. Φοβάται πως τώρα όλοι θα ασχολούνται με το μωρό που μόλις έφθασε και κανείς δε θα του δίνει σημασία. Φοβάται ότι θα χάσει την πρωτοκαθεδρία που είχε μέχρι πρότινος και πως κάποιος έρχεται απειλητικά να του πάρει τη θέση του. Νιώθει παραδόξως ένα αίσθημα μοναξιάς. Θεωρεί πως τώρα κανείς δε θα του κάνει τα χατίρια, πως δε θα αποτελεί πια το «κακομαθημένο» μωράκι της οικογένειας. Ζηλεύει βλέποντας όλη την προσοχή στραμμένη επάνω στο καινούριο μέλος και πιστεύει πως πλέον η αγάπη που του έχουν οι γονείς του τώρα θα μοιράζεται.

Ακόμα και πρακτικά, μπαίνει σε μια διαδικασία που του ανατρέπει όλο του το μικρόκοσμο. Με τον ερχομό του νέου μέλους, το παιδί μπορεί να αναγκαστεί να μοιραστεί το δωμάτιό του, τα παιχνίδια τους, τον κόσμου του ολόκληρο. Παρατηρεί τους γονείς του να ασχολούνται και με το νεογέννητο μωράκι που έχει ανάγκη τη φροντίδα τους και δημιουργείται στο παιδικό μυαλό του μια διαστρεβλωμένη εικόνα των πραγμάτων. Νομίζει πως πλέον δεν το αγαπούν το ίδιο, πως το παραμελούν, πως είναι βάρος και το καινούριο μέλος της οικογένειας έχει πάρει τη θέση του, το έχει αντικαταστήσει.

Τα παιδιά τείνουν να επιθυμούν την αποκλειστικότητα των γονιών τους και κάθε τι που έρχεται για να αντιστρέψει αυτήν την κατάσταση, τους γεμίζει με φόβο κι ανασφάλεια. Αυτός είναι κι ο λόγος που νιώθουν ζήλια για το μικρό κατεργάρικο που με τα γέλια και τα κλάματα του έχει κλέψει τις εντυπώσεις.

Το γεγονός αυτό συμβαίνει σε πολλές οικογένεια όταν υποδέχονται το νέο μέλος. Το ζήτημα είναι πώς το αντιμετωπίζουν και το διαχειρίζονται οι γονείς. Χρειάζεται λεπτούς και προσεγμένους χειρισμούς, ώστε τα υπόλοιπα παιδιά που υποδέχονται το καινούριο μωρό, να μη νιώσουν απροστάτευτα και παραμελημένα.

Οι γονείς με το δικό τους μαγικό τρόπο πρέπει να δείχνουν την αστείρευτη αγάπη τους σε όλα τα μωράκια τους και να εξαφανίζουν έτσι κάθε αίσθημα ζήλιας.