Θα γνώρισες πολλούς ανθρώπους στη ζωή σου. Κάποιους δε θα μπορέσεις να τους καταλάβεις και να τους ψυχολογήσεις απ’ την αρχή. Κάποιους άλλους, όμως, έμαθες από νωρίς να τους ξεχωρίζεις.
Είναι εκείνοι που θα ανεβάσουν δεκάδες φωτογραφίες στα social media για να δείξουν πόσο πετυχημένοι είναι κι ότι περνάνε καλά. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που δε θα παραδεχτούν ποτέ οποιοδήποτε λάθος ή αποτυχία τους. Θα προτιμήσουν να τους κοπούν τα πόδια πάρα να πέσουν στα μάτια των άλλων. Ο εαυτός τους κι η καριέρα τους είναι πάντοτε πιο σημαντικά. Κάποιοι θα τους πουν επιτυχημένους, κάποιοι άλλοι νάρκισσους. Το βασικό τους χαρακτηριστικό, όμως, είναι ο εγωισμός. Όλοι είμαστε εγωιστές, βασικό μας γνώριμα για να επιβιώνουμε και να εξελισσόμαστε.
Αυτού του είδους, όμως, οι εγωιστές δεν πρόκειται ποτέ να κάνουν πίσω σε έναν καβγά. Θα σου θυμίζουν ξανά και ξανά τα δικά σου λάθη, ενώ τα δικά τους δε θα τα παραδεχτούν ποτέ. Θα ρίξουν σε σένα την ευθύνη για οτιδήποτε ώστε να βγουν και πάλι εκείνοι οι σωστοί και τέλειοι. Γεγονός που τους προσθέτει κι άλλα χαρακτηριστικά: συναισθηματική ανωριμότητα, ίσως κι ηλιθιότητα.
Αν τύχει και συναντήσεις έναν τέτοιο, τρέξε. Αν πάλι τον ερωτευτείς, θα σε σοκάρω. Ο έρωτλας σου δεν πρόκειται να βρει ανταπόκριση. Δεν είναι ότι δε θέλει, απαραίτητα, είναι ότι δεν μπορεί. Δεν έχει την ικανότητα να δεχτεί όλα εκείνα που του δίνεις. Είναι πολλά για εκείνον και δεν μπορεί να τα διαχειριστεί.
Όλη αυτή η στάση κι η κοσμοθεωρία τους τους κάνει πρακτικά μη διαθέσιμους. Ίσως να μη δέχτηκαν την αγάπη που ήθελαν, απ’ το οικογενειακό τους περιβάλλον ή μια παλιά τους σχέση. Οτιδήποτε που τους έκανε να κοιτούν πρώτα τον εαυτό τους και κανέναν άλλο. Να πιστεύουν πως είναι αδυναμία να παραδεχτούν το οποιοδήποτε συναίσθημα και την κάθε αδυναμία.
Δεν έμαθαν, βλέπεις, πως οι δυνατοί δεν είναι αυτοί που δεν έχουν αδυναμίες, αλλά εκείνοι που ξέρουν να τις μετατρέπουν δύναμή τους. Δεν είναι ικανός αυτός που δε βίωσε αποτυχίες και δεν έπεσε ποτέ, αλλά εκείνος που κατάφερε να σηκωθεί κι είχε το θάρρος να συνεχίσει. Μην τους κατηγορείς για την ανιδεότητά τους. Μην προσπαθήσεις να τους βοηθήσεις με συναισθηματισμούς. Δεν τους δέχονται κι ίσως να μην τους αναγνωρίζουν κιόλας.
Δεν μπορούμε διαρκώς να πατάμε το μπαλάκι αλλού. Δεν ευθύνεται καμία παλιά σχέση, όσο κακό τέλος κι αν είχε. Όσο για το οικογενειακό περιβάλλον πολλοί δεν έζησαν τη θαλπωρή που ήθελαν αυτό δεν τους έκανε συναισθηματικά κενούς κι αδιάφορους. Εκείνοι οι ίδιοι φταίνε.
Φταίνε οι άνθρωποι που δεν μπορούν να αναγνωρίσουν την αξία των πραγμάτων. Που δεν έμαθαν όταν τους δίνουν αγάπη να τη δέχονται, όσες φορές κι αν έχουν πληγωθεί από αυτήν. Φταίνε οι άνθρωποι που είναι αχάριστοι κι εγωιστές. Που πιστεύουν πως γεννήθηκαν για να νοιάζονται μόνο τον εαυτό τους και να πορεύονται με γνώμονα αυτόν.
Δε φταίει η αγάπη που πληγώνει. Φταίνε εκείνοι που δεν ξέρουν να αγαπούν και να αγαπιούνται. Περαστικά τους!
Συντάκτης: Κωνσταντίνα Αποστολάκη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
