Πάμε σινεμά;

Κινηματογράφος. Λατρεύεις να πηγαίνεις για ταινία και φυσικά, να παίρνεις ποπ-κορν στο μεγαλύτερο μέγεθος. Ακόμη καλύτερα, να γεμίζεις την τσάντα με τα αγαπημένα σου πατατάκια. Όλοι το κάναμε και θα το ξανακάναμε -κι ας μην επιτρέπεται. Μα ποιος νοιάζεται;

Η λέξη «σινεμά» σου φέρνει εικόνες στο μυαλό που παίζουν σαν ταινία. Όμως σου φέρνει και μια παιδική ανάμνηση, ότι ο«κινηματογράφος» είναι ένας κύριος που συνοδεύει τη γυναίκα του, την ποπκορνιέρα, για να απολαύσουν κι οι δύο μια προβολή ταινίας.

Οι αναμνήσεις ξεκινάνε από μικρή ηλικία, όταν πηγαίναμε με τους γονείς μας, αλλά και με το σχολείο. Αργότερα, με τα χρόνια, άλλαζε η παρέα, έβγαιναν καινούριες ταινίες, ακόμη και το είδος της ταινίας που επιλέγαμε άλλαζε και με τον καιρό, ακόμα περισσότερο.

Ταινία με τους κολλητούς, τι πιο αστείο; Τι πιο γελοίο ταυτόχρονα; Που ρεζιλεύεστε σε όλη την αίθουσα λόγω των άπειρων σχολιασμών που κάνετε. Μια για τον ηθοποιό, μια για την έκφραση, μια για τα λόγια, μια για τα ρούχα κι άλλη μια για το «αυτά συμβαίνουν μόνο στο σινεμά». Όσο κουτσομπολιό δεν έριξε η παρέα σου όλη τη χρόνια, το εξαντλεί μέσα στα 90 λεπτά της ταινίας. Ας μη μιλήσω για τις διαφημίσεις, οι οποίες κρατάνε περισσότερο κι απ’ την ίδια την ταινία. Και ναι, όλοι έχουμε έναν φίλο που ωρύεται γι’ αυτό. Δίκιο έχει, δηλαδή.

Σινεμά, όμως, δεν είναι μόνο το σχολείο κι η παρέα, είναι και το αίσθημα. Μια αφορμή της σχέσης να πάει σε ένα άλλο επίπεδο. Τι εννοώ; Ας πούμε, σε μια αισθηματική ταινία λες ένα «Κοιτά τι γλυκό», σαν να λες «Εσύ γιατί δεν το κανείς;». Κλέβεις ιδέες απ’ την προβολή και τις βάζεις στην καθημερινότητά σου, κάτι που όλοι θα ‘πρεπε να κάνουμε αν θέλουμε να ζούμε πιο «κινηματογραφικές» σχέσεις.

Να καταλαβαίνουμε το νόημά της και το τι θέλει να μας πει, να υιοθετούμε συμπεριφορές που μας αρέσουν. Εκτός κι αν είναι θρίλερ, εκεί όχι, παράδειγμα μην πάρεις καλύτερα. Έχουν, βέβαια, και τα θρίλερ την πλάκα τους. Ειδικά όταν βλέπεις τα ατρόμητα τυπάκια, τα δήθεν άνετα και θαρραλέα, να κλείνουν τα μάτια και να κολλάνε πάνω σου απ’ το φόβο.

Το σινεμά είναι κι ωραία ιδέα για πρώτο ραντεβού. Κλειστός χώρος, ατμοσφαιρικός, κάπως διαφορετικός, ρομαντικός και μυστηριώδης. Είναι μια εγγύηση πως θα υπάρξει και δεύτερο ραντεβού -για τρίτο δεν ξέρω.

Σινεμά σημαίνει χόμπι, απελευθέρωση, μια τέλεια ασχολία που θα μπορούσες να κάνεις συνήθεια και μια αστεία παρέα είναι ό,τι πρέπει για να κάνει την ατμόσφαιρα πιο εκρηκτική, πιο χαρούμενη.

Σίγουρα, έχεις δοκιμάσει να πας σινεμά κι όταν έξω βρέχει, τότε που ο καιρός είναι μουντός και δεν είναι για πολλές βόλτες. Απολαμβάνεις περισσότερο την ταινία, διότι λόγω του καιρού γίνεσαι είτε πιο μελαγχολικός είτε πιο ζεστός και προτιμάς να κλειστείς σε ένα χώρο. Ειδικά αν είναι θρίλερ, το νιώθεις περισσότερο.

Όσο περνάνε τα χρόνια κατέληξα πως στη σχέση κινηματογράφου και ποπ κορν, μπήκε κι ένας τρίτος στη μέση, η βροχή. Κι αυτή είναι η πιο απίστευτη σχέση για τρεις.