Κάποιοι ερωτεύονται απλώς προφίλ

Κοίτα λίγο τον εαυτό σου στον καθρέφτη. Ρίξε λίγο νερό στο πρόσωπό σου, τσίμπα λίγο το δέρμα σου. Νιώθεις ζωντανός; Πλημμυρίζεις από πύρινες σκέψεις κι ανεξάντλητες αισθήσεις; Ή μήπως έχεις παρασυρθεί μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου; Ποντάρω στο δεύτερο.

Μα, κι εσύ, πολλές φορές, την ίδια άποψη έχεις για τη ζωή σου. Την νιώθεις «ξένη» και φορτική. Την νιώθεις μακριά απ’ τα μέτρα σου και τις επιθυμίες σου. Κι αυτό γιατί την εκθέτεις σε πλήθος επιπόλαιων επιλογών. Κι η καταλυτικότερη επιλογή σου είναι ο τρόπος που έρχεσαι σε επαφή με τους γύρω σου.

Τα social media, είτε το αντιλαμβάνεσαι είτε όχι, είναι μες στη ζωή όλων -ή κι ολόκληρη η ζωή μερικών. Είναι τρέλα μα και παγίδα, σου προσφέρουν αμέτρητες στιγμιαίες απομιμήσεις ευτυχίας, είναι σκέτος εθισμός, κανονικό ναρκωτικό. Ωστόσο, σου δίνουν μία ευκαιρία. Κι αυτή δεν είναι άλλη απ’ το να γνωρίσεις άλλους ανθρώπους, να επικοινωνήσεις μαζί τους, και ποιος ξέρει -ίσως και ν’ αναπτύξεις συναισθήματα γι’ αυτούς. Ή μάλλον για την ψηφιακή τους εικόνα. Η παγίδα που λέγαμε. Ή μήπως όχι;

Είναι ωραίο κι εύκολο να γνωρίσεις κάποιον μέσα απ’ τα social media. Να έρθετε σε επαφή, να μιλάτε με τις ώρες, να περιμένετε μανιωδώς ένα μήνυμα. Συνήθως, όμως, όλα αυτά έχουν ένα και μόνο σκοπό. Να τον συναντήσεις από κοντά. Ως έναυσμα, τότε, τα social media μπορούν να είναι και σωτήρια. Αν, όμως, αυτός ο σκοπός αργεί ή δεν έρθει ποτέ; Τότε τι γίνεται;

Υπάρχουν άνθρωποι που ερωτεύονται την ψηφιακή εικόνα των προσώπων που συναναστρέφονται. Υπάρχουν άτομα που χτίζουν φιλίες μέσα από μια οθόνη, που καλλιεργούν αισθήματα για κάποιον που δεν ξέρουν καν πώς είναι από κοντά. Που δεν ξέρουν καν τη μυρωδιά του, τη σπιρτάδα στο βλέμμα του, την εξωστρέφεια και τη συμπεριφορά του στην καθημερινότητά του -όλα αυτά που δε φανερώνονται μέσα από ένα τζάμι ή ένα μήνυμα.

Μα, αν υπάρχει η προσδοκία να τον γνωρίσεις πραγματικά από κοντά, γιατί να μην αφιερώσεις χρόνο σε μια τέτοιου είδους επαφή; Δεκτό. Ωστόσο, πόσο πολύ έχουμε αποξενωθεί οι άνθρωποι μεταξύ μας; Πόσο λείπουν αυτές οι δεκαετίες, λίγα χρόνια πριν, που όλα ήταν πιο αληθινά, πιο ανθρώπινα, πιο ρομαντικά; Γνώριζες τον άλλο μέσα από βόλτες, κούρσες κι ηλιοβασιλέματα. Όχι από φωτογραφίες κι απεικονίσεις του.

Βέβαια, υπάρχει κι η πιθανότητα η εικόνα που χτίζεις στο μυαλό σου να είναι κι η πραγματική. Να γνωρίσεις τον άλλο και να επιβεβαιώσεις μονομιάς αυτά ακριβώς που πίστευες. Ή ―ακόμη καλύτερα― να είναι πιο ωραία η εντύπωση που θα έχεις από κοντά. Σ’ όλες αυτές τις περιπτώσεις, θα είσαι τυχερός. Γιατί τα συναισθήματα που θα έχεις αναπτύξει απ’ τη διαδικτυακή εικόνα του άλλου θα έρθουν και θα κουμπώσουν σ’ αυτά που θα νιώσεις μόλις τον ζήσεις.

Δυστυχώς, όμως, οι πιθανότητες αυτές είναι λίγες. Γιατί τα social media περιορίζονται στο «όλα δείχνουν τέλεια». Η πραγματική ζωή και οι άνθρωποι, όμως, δεν είναι έτσι.

Είναι απογοητευτικό για έναν άνθρωπο να μην αξιοποιεί τη φυσική του παρουσία. Να φοβάται να ζήσει αληθινές εμπειρίες και να προτιμά να κρυφτεί πίσω από ένα κινητό. Όσο τέλειες κι ανακουφιστικές κι αν είναι οι γνωριμίες και τα συναισθήματα που υψώνονται γύρω απ’ το ίντερνετ, πάντα η πραγματική ευτυχία θα βρίσκεται στα «διά ζώσης». Δεν επιτρέπεται μ’ ένα «κλικ» να νιώθεις ερωτευμένος, δε νοείται καν αγάπη ή φιλία, αν δεν έχεις αγκαλιάσει τον άλλον. Είναι ψευδαίσθηση η χαρά σου όταν «νιώθεις» μέσα από λειτουργίες on/off. Ψάξε την πραγματική αίσθηση.

Είναι ανάγκη σου να δεις, να παρατηρήσεις και να ψηλαφήσεις το πρόσωπο που λαχταράς για ταίρι ή για φίλο. Δεν είναι ανάγκη σου να ψάχνεις τις φωτογραφίες του και τα posts του. Αντικαθιστάς τη ζωή σου με μιαν άλλη, δεύτερη, πλασματική. Πίστεψέ με, δε θα σε βγάλει πουθενά ν’ αναζητάς το αληθινό «θέλω» σ’ έναν κόσμο ψεύτικο, όπως αυτόν των social media.

Κανείς δεν είπε πως οι γνωριμίες μέσα απ’ τα social media είναι αχρείαστες. Αχρείαστη, όμως, είναι η ανάγκη σου να ψάχνεις χώρο να εκφράσεις τα συναισθήματά σου σε τόπο διαδικτυακό, με την πεποίθηση ότι αυτό είναι το σωστό. Όχι. Να προτιμάς τα φιλιά, τις αγκαλιές και τα βλέμματα -τα πραγματικά. Όχι emoticons με φιλιά. Αγκαλιές και βλέμματα.

Ένα και μόνο βήμα χρειάζεται για ν’ αποφύγεις τα placebo γύρω απ’ τα συναισθήματα των social media. Να θυμώσεις. Θύμωσε με τον εαυτό σου όταν θα τον κοιτάξεις στον καθρέφτη. Κι απαίτησε απ’ αυτόν να ζήσει τη ζωή. Κι όχι το ίντερνετ. Να ερωτευτεί εκφράσεις. Όχι εικόνες προφίλ. Να κοιμάται με κάποιον άλλο αγκαλιά. Όχι με το κινητό του. Είναι η επιλογή των ανθρώπων που θα σε πλαισιώνουν το μυστικό για την ευτυχία σου. Να είσαι σίγουρος γι’ αυτούς. Μην αφήνεις ένα μήνυμα ή ένα e-mail να σε παραπλανά.