Το «δε θα τα καταφέρουμε» είναι απλά «δεν το θέλω και τόσο»

Υπάρχουν λέξεις στο ελληνικό λεξιλόγιο άπειρες. Άλλες με αρνητική σημασία κι άλλες με θετική. Υπάρχουν όμως και λέξεις που η σημασία τους εξαρτάται από εμάς τους ίδιους. Από το πώς τις νιώθουμε, πώς τις εισπράττουμε και πώς τις διαχειριζόμαστε. Τα παραδείγματα πολλά.

Απόσταση. Υπάρχει η χιλιομετρική απόσταση κι η συναισθηματική απόσταση. Τους ανθρώπους που αγαπάς τους κουβαλάς μέσα σου, όσο μακριά κι αν είναι. Σου λείπουν, αλλά τους αισθάνεσαι και τους νιώθεις σαν να είναι δίπλα σου, παρουσίες ολοζώντανες, κάθε στιγμή. Υπάρχουν κι άνθρωποι που μοιράζεσαι τη ζωή σου μαζί τους, την καθημερινότητά σου, τις πιο σημαντικές στιγμές σου και πάντα λείπει κάτι. Τους αγγίζεις και λείπουν. Χιλιόμετρα μακριά. Μα πώς γίνεται;

Διαφορά ηλικίας. Λένε ότι οι γυναίκες ωριμάζουν πιο γρήγορα απ’ τους άντρες. Διάβασα επίσης κάπου, ότι οι άντρες μεγαλώνουν μέχρι τα εννέα και μετά απλά ψηλώνουν. Νομίζω ότι κάθε άνθρωπος, άντρας ή γυναίκα, μεγαλώνει κι ωριμάζει ανάλογα με τα βιώματά του και τις εμπειρίες που φρόντισε ο ίδιος ή η ζωή να αποκτήσει. Ένα χαμόγελο, ένα ζευγάρι ζεστά μάτια, δύο χέρια που σε κάνουν να νιώθεις ασφάλεια κι ένα μυαλό που μπορεί να σε κάνει να ξεχνάς κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζεις είναι, ανεξαρτήτου ηλικίας, ερωτεύσιμα. Όταν σε αυτό το μίγμα προσθέσεις κι έναν ιδιαίτερο τρόπο επικοινωνίας και συμπεριφοράς που σε κάνουν να νιώθεις μοναδικός, το τελευταίο πράγμα που θα έπρεπε να σε απασχολεί είναι η διαφορά ηλικίας. Γιατί εγώ δε βλέπω καμία διαφορά. Μόνο ομοιότητες και κοινές επιθυμίες.

Ασυμφωνία χαρακτήρων. Εσύ θες βουνό, ο άλλος θάλασσα. Εσύ θες πεντάστερα ξενοδοχεία κι ο άλλος γυρνάει με μια σκηνή στην πλάτη. Εσύ Καμάρα κι αυτός πολυτεχνείο, όπως λέει κι ο Βασίλης στο τραγούδι του. Στη φυσική μας μαθαίνουν ότι τα ετερώνυμα έλκονται και τα ομώνυμα  απωθούνται. Κι υπάρχουν άνθρωποι που επιβεβαιώνουν αυτόν τον κανόνα περίτρανα. Γιατί είναι ωραίο να βλέπεις τον άνθρωπο που έχεις επιλέξει για σύντροφό σου να κάνει ή να είναι όσα εσύ πάντα ήθελες, αλλά ποτέ δεν μπόρεσες να κάνεις ή να γίνεις. Είναι ωραίο να γίνεται κάποιος η αφορμή να δοκιμάσεις καινούρια πράγματα, να βλέπεις με διαφορετική οπτική και να μπαίνεις σε καινούριες διαδικασίες, έστω και για τα πιο απλά και καθημερινά. Γιατί αυτό είναι κι η εξέλιξή σου, η προσωπική.

Η γιαγιά μου έλεγε ότι αν κάποιος σε θέλει πραγματικά θα κάνει τη νύχτα μέρα για να είναι μαζί σου. Θα γυρίσει τον κόσμο ανάποδα, πώς το λένε; Σε μια κοινωνία που το σεξ είναι πλέον πιο εύκολο απ’ τη σχέση κι η προσφορά πολύ μεγαλύτερη απ’ τη ζήτηση, οι δικαιολογίες για να μη συνεχίσεις να βρίσκεσαι με κάποιον είναι άπειρες. Δικαιολογίες, όπως οι παραπάνω, για να πείσεις τον άλλον ή και τον ίδιο σου τον εαυτό, πολλές φορές, γιατί δε λειτουργεί άλλη μια, αποτυχημένη, προσπάθειά σου να βρεις τον έρωτα. Ή απλά, στερεοτυπικά κατάλοιπα ενός συντηρητικού καθωσπρεπισμού που αρνείσαι εν έτει 2018 να αποβάλλεις.

Όποιον τίτλο κι αν δώσεις για να νιώσεις καλύτερα, είναι δικό σου θέμα. Μέσα σου ξέρεις την αλήθεια. Ξέρεις τι έκανες, τι κάνεις και τι θα έκανες για ένα μεγάλο έρωτα. Γιατί όπως λέει κι ένα άλλο πολύ αγαπημένο μου τραγούδι: το «θέλω» απ’ το «μπορώ», ένα «φοβάμαι» δρόμος.