Να αφήνεις τους άλλους γεμάτους από σένα

Μεγαλώνοντας, πολλές φορές νιώθουμε την ανάγκη να κάνουμε ένα flashback στη ζωή μας. Στην αναδρομή αυτή συναντάμε ανθρώπους που μας έλειψαν, που αγαπήσαμε, που συνεργαστήκαμε ή συμβιώσαμε κι άλλους που ίσως να μη θέλαμε να ξαναγνωρίσουμε.Απομονώνοντας την κάθε περίσταση είμαστε πια σε θέση να διακρίνουμε τι κάνουμε σωστά, τι λάθος, τι θα επαναλαμβάναμε και τι όχι. Άλλωστε, οι άνθρωποι πολύ σπάνια έρχονται για να μείνουν. Αυτή η απογραφή είναι κάτι που θα πρέπει να αρχίσεις να συνηθίζεις. Μην ξεχνάς ποτέ, ωστόσο, ότι ο καθένας στο τέλος μένει με τις επιλογές του. Ας τον δικαιώσουν αυτές, λοιπόν!

Κάθε αρχή είναι δύσκολη, ειδικά όταν πρόκειται για ανθρώπινες συναναστροφές. Είναι μαγικό να γνωρίσεις και να ανακαλύπτεις τις πτυχές των ανθρώπων, σίγουρα όμως συναντάς εμπόδια. Το σημαντικό είναι όλες οι σχέσεις να σε αφήνουν ακέραιο, να είσαι εσύ! Όσοι σ’ αγαπούν, θα το κάνουν γι’ αυτό που είσαι κι αν όχι, μάλλον είσαι πολλά πράγματα, από ‘κείνα που η ρηχότητά τους δεν τους επιτρέπει να διαχειριστούν.

Απ’ τον μεγαλύτερο έρωτα μέχρι την πιο τυπική εργασιακή σχέση, έδωσες πολλά και πήρες επίσης πολλά. Σκέψου το καλύτερα. Κάθε άνθρωπος μπαίνοντας στη ζωή μας φέρνει τη δική του ανάσα σε αυτή. Όλα είναι διαφορετικά κι ας φαίνονται τόσο ίδια. Ακόμα κι εσύ ο ίδιος είσαι πια λιγάκι διαφορετικός. Έχεις περισσότερη υπομονή και προσπαθείς. Δίνεις πολλά εσωτερικά κομμάτια σου και περιμένεις κι απ’ τους άλλους να κάνουν το ίδιο.

Ωστόσο, φρόνιμο θα ήταν να κρατάς κάπου-κάπου τις επιφυλάξεις σου. Υπάρχουν αχάριστοι εκεί έξω! Η κάθε ανθρώπινη συναναστροφή μοιάζει με ένα μπαλόνι. Απ’ τη στιγμή που θα αρχίσεις να το φουσκώνεις το μπαλόνι δε θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο. Στις συναναστροφές τον αέρα τον φέρνουν κι οι δύο. Φουσκώνοντάς το, έχουν κάποια στιγμή την επιλογή να το σφραγίζουν, να το αφήσουν όμορφο να πετάξει στον ουρανό. Ωστόσο, μπορεί και να σκάσει. Αν πάλι επιλέξουν να το αφήσουν να ξεφουσκώσει, πριν καν το σφραγίσουν, εκείνο τσαλακώνεται, ρυτιδιάζει. Σε καμιά περίπτωση πάντως δε θα είναι το ίδιο απ’ τη στιγμή που το αναλαμβάνουν.

Θα συλλέξεις διαφόρων ειδών μπαλόνια στη ζωή σου. Κάνοντας τους απολογισμούς σου, οφείλεις να θυμάσαι πόσα έδωσες εσύ. Μη νοιάζεσαι τόσο για το τι παίρνεις πίσω. Εξάλλου, δεν είναι το πάρε-δώσε αυτό που μετρά στις ανθρώπινες σχέσεις, αλλά το τι τελικά εκτιμήθηκε. Βλέπουμε ανθρώπους που έχουν χάσει σπουδαία πράγματα στη ζωή, να είναι ευγνώμονες και να συνεχίζουν, ακριβώς επειδή θυμούνται τα καλά.

Η αναμέτρηση τις περισσότερες φορές είναι με τον ίδιο μας τον εαυτό, όχι με τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας. Γι’ αυτό κι είναι τόσο σημαντικό να μας γεμίζουν οι συναναστροφές μας. Υπάρχουν πολλοί περαστικοί άνθρωποι εκεί έξω, που θα προσπαθήσουν να σε πείσουν ότι δεν είσαι δα και κάτι τόσο ιδιαίτερο. Φύγε μακριά τους, και χαμογέλασε πλατιά, αυτή θα είναι κι η εκδίκησή σου! Οι συμπεριφορές, έχουν την τάση να επιστρέφονται, όποτε αργά ή γρήγορα ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει.

Είναι σημαντικό κάθε φορά που τελειώνουμε κάτι στη ζωή μας –ή που κάτι αναγκαστικά τελειώνει– να γνωρίζουμε δύο πράγματα. Πρώτον, ότι κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε για να το κρατήσουμε ζωντανό. Δεύτερον, ότι δώσαμε ό,τι περισσότερο μπορούσαμε στον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας. Κανείς δεν έχασε τίποτα δίνοντας φροντίδα, αγάπη και βοήθεια.

Ίσα-ίσα. Η αγάπη που δώσαμε στους άλλους, μας κάνει και τους ίδιους πιο ιδιαίτερους, κάπως ξεχωριστούς. Είναι πολύ όμορφο όταν οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται μονάχα για την επένδυση χρημάτων και την απόκτηση μετοχών, αλλά τους νοιάζει να επενδύσουν σε ανθρώπινες σχέσεις.

Το να επενδύουμε ο ένας στον άλλον είναι απ’ τις ομορφότερες αξίες των ανθρώπινων συναναστροφών. Ακόμα κι αν όλο αυτό δεν αποβεί κερδοφόρο ή απλά δεν εκτιμηθεί, θα έχουμε μάθει ποιοι αξίζουν να ‘ναι έξω απ’ τη ζωή μας. Θα μας κοιτούν να τα καταφέρνουμε μόνο από μακριά. Είναι σκληρό για όσους μας απογοήτευσαν να μας βλέπουν χαρούμενους, να πραγματοποιούμε τα όνειρά μας.

Φεύγοντας, λοιπόν, άσε τους άλλους γεμάτους από εσένα. Φρόντισε να γίνεις εκείνος ο άνθρωπος που πάντα θα θυμούνται. Εκείνος που σπάνια θα ξαναβρούν. Εκείνος που σε κάθε νέα συναναστροφή θα είναι εκεί για να θυμίζει πόσο λάθος έκαναν και θα τον ψάχνουν σε όλους τους άλλους! Να ‘σαι εκείνος που έστω και για λίγο χρωμάτισε τη ζωή τους. Ειδικά όταν αυτή έχει χάσει πλέον κάθε χρώμα της.