Παραμένει ταμπού ο αριθμός των ερωτικών παρτενέρ

Φτάσαμε στο 2018 κι ακόμη κυκλοφορούν κι υιοθετούνται στερεότυπα του 1800. Αν και κατά περιπτώσεις έχουμε μια κάποια παραπάνω ελευθερία, σε πολλά θέματα αυτή είναι μόνο εικονική. Σάπιες αντιλήψεις, όπως το γεγονός πως ο άνδρας δεν είναι μονογαμικός εκ φύσεως (μόνο αυτός) και το έχει ως δικαιολογία να κερατώνει και πως η γυναίκα με έναν άγραφο νόμο πρέπει πάντα να ‘χει λιγότερες ερωτικές εμπειρίες από ένα αρσενικό.

Ένα μεγάλο ταμπού που ακόμη βασανίζει τα μυαλά των δυο φύλων είναι το πώς κι αν θα ειπωθεί ο πραγματικός αριθμός των ανθρώπων που έχουν περάσει απ’ το κρεβάτι τους -τρόπος του λέγειν, ας είναι και καρέκλα.

Δηλαδή για να καταλάβουμε σωστά. Γνωρίζεις ένα άτομο και δεν ξέρεις με πόσους έχει πάει πριν από σένα. Η γνωριμία σας προχωράει σε σχέση, περνάει καιρός κι έρχεται στην επιφάνεια μαζί με άλλες πολλές εξομολογήσεις κι αυτή, η κρίσιμη για κάποιους, ερώτηση. Δηλαδή, αν μάθεις ότι είχε πάει με τριάντα άτομα, ξαφνικά το άτομο που τόσο ήθελες κι έκοβες φλέβες για πάρτη του, μεταμορφώθηκε σε τέρας της κολάσεως; Και τι έγινε; Πριν σε γνωρίσει πειραματίστηκε, δοκίμασε και κατέληξε σε εσένα. Με σένα πηδιέται τώρα και μόνο -φαντάζομαι, δηλαδή.

Στο κάτω-κάτω της γραφής δες το κι αλλιώς, από αυτές τις περιπέτειες πήρε εμπειρίες, έμαθε τι θέλει, τι γουστάρει και τι όχι. Τι καλύτερο απ’ το να΄χεις δίπλα σου κάποιον που ξέρει τι και πώς το θέλει. Το πιο εξοργιστικό, βέβαια, είναι πως σε μια γυναίκα με πολλές εμπειρίες θα της κολλήσουν τη στάμπα «χαλαρών ηθών» ενώ σε έναν άντρα θα πουν και μπράβο, γιατί είναι μάγκας και κατακτητής. Είναι δυνατόν ακόμη και σήμερα να πιστεύουμε και να ανακυκλώνουμε τέτοιου είδους στερεότυπα; Ίσως, τελικά, η μόνη εξέλιξη να ήταν αυτή της τεχνολογίας. Προοδευτική τεχνητή νοημοσύνη κι οπισθοδρομική η δική μας νοημοσύνη.

Ο καθένας το μόνο που οφείλει στους γύρω του είναι να είναι άνθρωπος. Ευγενικός κι αληθινός.  Το σεξ είναι τόσο προσωπικό και λεπτό θέμα που δεν απασχολεί κανέναν άλλον πέραν από αυτούς που το ζουν κάθε φορά. Τι αλλάζει στον άνθρωπο αν έχει πάει με έναν ή με τριάντα. Ίσα-ίσα που έχει γίνει και καλύτερος εραστής και θα σε ευχαριστήσει κι εσένα περισσότερο, αφού θα ‘ναι έμπειρος κι ακομπλεξάριστος. Δηλαδή εμ θέλετε τεχνική στο σεξ, σε φάση πορνοστάρ να σας καυλώνει και να χύνετε ασύστολα, εμ δε θέλετε να έχει παρελθόν. Κάτι πάει λάθος.

Περιφέρετε με καμάρι τα κόμπλεξ σας και βγάζετε τους άνδρες σαβουρογάμηδες και τις γυναίκες εύκολες ή αντίστοιχα αν έχουν πάει με λίγους τους χαρακτηρίζετε άπειρους κι ανέραστους. Αφήστε τον κάθε άνθρωπο να ζήσει όπως εκείνος ποθεί. Εξάλλου το ένα σας βρομάει το άλλο σας ξινίζει.

Δεν υπάρχει ιδανική απάντηση, δεν είναι μαθηματικό πρόβλημα. Το φυσιολογικό και το ιδανικό είναι μοναδικά διαφορετικό για τον καθένα κι ορίζεται με βάση τις επιθυμίες του, την προσωπικότητά του και τη ζωή που θέλει να ζήσει. Α, και τις εμπειρίες που σαφώς θέλει να αποκτήσει. Θα του πεις εσύ πώς θα ζήσει; Με ποιο δικαίωμα;

Πετάτε πάνω στους άλλους τα καταπιεσμένα «θέλω» σας κι αντίστοιχα μεταφέρετε τα κόμπλεξ σας. Αναγκάζετε τους άλλους να πουν κάτι λιγότερο ή περισσότερο ανάλογα με το τι θέλει να ακούσει ο άλλος. Σε νοιάζει αν πηδήχτηκε με τρεις ή με δεκατρείς; Με εσένα είναι σωστός; Σε νοιάζεται; Είναι πιστός; Τότε τι άλλαξε που έμαθες μια παραπάνω πληροφορία; Τόσο ειδεχθές έγκλημα αποτελεί η σαρκική ικανοποίηση που δεν μπορείς να τη δεχτείς; Ή είσαι τόσο ανόητος που θα προτιμούσες ένα ψέμα;

Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι τον χαροποιεί. Αν εσύ θες να πηδιέσαι κάθε βράδυ με δύο, με γεια σου και χαρά σου. Αν δε θέλεις να κάνει σεξ και πάλι δεχτό. Όλα είναι δεκτά εφόσον δεν κάνουν κακό σε κάποιον άλλο.