Ευτυχώς υπάρχουν οι φίλοι

Κάποιος είπε ότι οι φίλοι μας είναι η οικογένεια που διαλέγουμε. Τώρα, σωστό ή λάθος λίγη σημασία έχει. Αν είναι σωστό δεν πιάνεται, γιατί τους διάλεξες με κριτήρια προσωπικά, άρα εγωιστικά. Αλλά κι αν είναι λάθος, πάλι δεν πιάνεται, γιατί μηδενίζει την αξία του θεσμού της φιλίας. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, αλλά σε άλλη διάσταση, όχι κυριολεκτική.

Σε πρώτο επίπεδο, πρέπει όλοι να ξεκαθαρίσουμε με την εσωτερική μας ισορροπία ότι δεν είναι όλοι οι φίλοι μας για πάντα, δε θέλουν πάντα το καλό μας και το θέμα «φιλία» δε συνοψίζεται σε μια απλή διαδικασία διαλογής. Οι φίλοι μας είναι άνθρωποι, όχι τομάτες. Μπορεί κάποιοι να είναι ζουμεροί, άγουροι ή κι ώριμοι, αλλά δεν τους θες ούτε για σαλάτα ούτε για γεμιστά.

Είναι κι αυτοί άνθρωποι, πλάσματα που συναντηθήκαμε τυχαία κάποια στιγμή και για ένα συγκεκριμένο λόγο αποφασίσαμε ότι μας κάνουν, ακριβώς όπως και τα ρούχα. Τα αγοράζουμε γιατί μας πηγαίνει το χρώμα, μας φωτίζει το ντεσέν και εφαρμόζουν τέλεια στο σώμα μας. Έτσι και με τα κολλητάρια μας. Δεν τα αγοράζουμε, αλλά πληρώνουμε μια ζωή τη συναναστροφή μαζί τους και φαίνεται.

Οργανώνουμε διακοπές, καφέδες, έξοδο στα μπουζούκια με βάση τα γενέθλια, την ονομαστική γιορτή και το χαλαρό τους πρόγραμμα. Τους κρατάμε δίπλα μας, σφιχτά, γιατί μας στηρίζουν στα δύσκολα, μας αγκαλιάζουν εφαρμοστά όταν όλα είναι σκούρα και γιατί μας πηγαίνουν όπου θέλουμε όταν όλα τα υπόλοιπα μας πάνε στραβά. Και φυσικά, επειδή το σύμπαν κινείται προς δυο κατευθύνσεις, ανταποδίδουμε σε κάθε αναποδιά κι είμαστε στις επάλξεις για συμπαράσταση στα άσχημα και πανηγυρισμούς στα ευχάριστα.

Τώρα, βέβαια, υπάρχουν και τα άλλα είδη φιλίας· εκείνα που γεννήθηκαν καταδικασμένα να μη μακροημερεύσουν. Αυτές είναι οι λυκοφιλίες, όταν ο άλλος σε πλησιάζει γιατί θέλει να κερδίσει κάτι, σε κρατάει μέχρι να το πετύχει και μετά ξαφνικά «χάνεστε». Είναι ο κύκλος της ζωής ή μήπως του συμφέροντος; Καλά, δε θα τα χαλάσουμε στο όνομα, η ουσία είναι ότι μ’ αυτό το άτομο μοιραία θα χάσετε επαφή κι η επικοινωνία σας θα περιοριστεί σε τυπικές γιορτινές ανταλλαγές ευχών, ίσως και παγωμένες χαιρετούρες, αν τύχει και βρεθείτε στο δρόμο για το σπίτι.

Στους αληθινούς ανθρώπους που θα συναντήσεις, η εμπιστοσύνη παίζει βασικό ρόλο. Θα τους περάσεις από κόσκινο μέχρι να καταλήξεις ότι μπορείτε να μοιραστείτε πέντε πράγματα παραπάνω, θα χρειαστούν πολλές δοκιμασίες μέχρι να καταλάβεις ότι τα δύσκολα ξενύχτια θα έχουν κι αυτόπτες μάρτυρες. Πιθανόν να ήταν μια σειρά από ατυχή γεγονότα που σε οδήγησε στο συμπέρασμα ότι με αυτές τις ψυχούλες μπορείς να συνεννοηθείς στην ίδια γλώσσα, μπορείς να αράξεις για λίγο τα βασανάκια σου από δουλειά, ξινούς συναδέλφους και γκόμενους.

Κατά πάσα πιθανότητα υπάρχουν περίεργοι που αναρωτιούνται πώς κολλάτε μεταξύ σας, γιατί συνεχίζετε, πώς γελάτε με τα ίδια αστεία, πώς ξέρετε ο ένας όλες τις ιστορίες του άλλου, αφού φαίνεστε τόσο διαφορετικοί χαρακτήρες. Μη σε νοιάζει, ακόμα κι αν είναι έτσι, διαφορετικοί, όμοιοι, ταιριαστοί, αταίριαστοι σε κάποιο σημείο βρήκατε τομή και χαράξατε πορεία παράλληλη.

Αυτό το είδος φιλίας είναι σπάνιο, ανεκτίμητο και για κάποιους εξωτερικούς παράγοντες ακατανόητο. Και τι έγινε; Δεν ξέρεις να σηκώνεις τους ώμους αδιάφορα; Μάλλον ήρθε η ώρα να μάθεις.