Ένας νέος κόσμος μόνο για εσάς ξεκινά. Μια περιπέτεια με συνοδοιπόρο το μοναδικό άνθρωπο που αναστάτωσε τη ρουτίνα σου απ’ την πρώτη σας κιόλας στιγμή. Κάπως έτσι ξεκινάνε οι όμορφες σχέσεις.
Δύο άνθρωποι χαμένοι, σχεδόν ξένοι, ίσως αρκετά διαφορετικοί, συναντιούνται για πρώτη φορά. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη λαχτάρα απ’ αυτή της πρώτης εκείνης προγραμματισμένης συνάντησης, που εξαιτίας της ξενυχτούσες ως το πρωί πάνω απ’ το κινητό. Θαυμασμός, το αίσθημα του μυστηρίου, περιέργεια για το αν όταν ανταμώσετε όλα θα είναι τόσο ιδανικά όσο στα σενάρια του νου σου.
Κι έτσι ξεκινάνε τα ρομάντζα κι ευχαριστείς τη ζωή, τη μοίρα, το κάρμα που κατάφεραν να ενώσουν δύο ανθρώπους ξένους μα ταυτόχρονα τόσο οικείους απ’ το πρώτο κιόλας άγγιγμα.
Είναι αυτές οι πρώτες συναντήσεις που προετοιμαζόσουν ώρες ατελείωτες με μια τρελή ανυπομονησία κι ένα τρέμουλο για το πώς θα κυλήσουν τα πράγματα με εκείνον τον άγνωστο που κέρδισε πρώτα το μυαλό σου. Αυτές που θυμίζουν έντονα ένα καλοκαιρινό αυγουστιάτικο απόγευμα, περπατώντας χέρι-χέρι (εκείνη την πρώτη μαγική φορά που οι παλάμες σας ιδρώνουν από αγωνία στα πρώτα αγγίγματα) σε στενά σοκάκια, με αμήχανα χαμόγελα και τη μουσική υπόκρουση από ήχους κιθάρας που παίζουν οι πλανόδιοι μουσικοί των δρόμων.
Ένας αέρας αλλαγής κι η ατμόσφαιρα σου φαινόταν πέρα για πέρα εκρηκτική. Είναι εκείνη η συνάντηση που θα θυμάσαι όσος καιρός κι αν περάσει. Απ’ την πρώτη στιγμή μέχρι τις ατελείωτές σας συζητήσεις που δεν ήθελες να σταματήσουν. Αδυνατούσες να φύγεις γιατί κρεμόσουν από κάθε λέξη που έβγαινε απ’ το στόμα του ανθρώπου που επάξια κέρδιζε μια θέση στο μυαλό, την καρδιά και τη ζωή σου. Ο χρόνος κυλούσε σαν νερό κι εσύ απλά παρατηρούσες με ενδιαφέρον, όσο προσπαθούσες να καταλάβεις τι συμβαίνει.
Για αυτή την πρώτη συνάντηση πίστεψες πως ίσως η ζωή είναι όντως ρομαντικό φιλμάκι, με πρωταγωνιστές εσάς τους δύο. Πατούσες ένα κουμπί κι έτσι ξαναζούσες τη σκηνή του φιλιού ξανά και ξανά, χωρίς να βλέπεις πουθενά στο βάθος την πιθανότητα ισοπεδωτικού φινάλε της ταινίας.
Γιατί να σε νοιάξει το φινάλε; Ήταν αυτή η πρώτη επαφή. Αυτή που έθετε το μυαλό σου σε λειτουργία πτήσης, έτοιμο να απογειωθεί για τους προορισμούς που θα συναντούσατε μαζί. Κι όσο για το πρώτο φιλί; Είναι αυτό που δεν ξεχνάς, πώς λησμονιέται εκείνη η ταχυπαλμία λίγο πριν τα χείλη σας συναντηθούν για πρώτη φορά!
Είναι αυτές οι πρώτες ανταμώσεις, όταν τα μάτια ακόμα πετούσαν μηνύματα χωρίς να συμφωνούν με όσα έλεγε το στόμα. Το θέλατε κι οι δύο τόσο πολύ το αποκορύφωμα της βραδιάς κι είχατε αγωνία για το αν θα είστε αρκετά αρεστοί ο ένας στον άλλο.
Κι έτσι, οι πρώτες αυτές συναντήσεις αποτελούν την αρχή των περισσότερων όμορφων σχέσεων. Όταν νιώθεις πως βρήκες κάτι πολύ δικό σου. Όταν ανακαλύπτετε πρώτη φορά ο ένας τον άλλο, εξερευνώντας κάθε σπιθαμή και κάθε μικρή λεπτομέρεια στα πρόσωπά σας, όταν αισθάνεστε πως σε ‘κείνο το «μαζί» κρυβόταν η απόλυτη ισορροπία.
Για αυτές τις πρώτες συναντήσεις, λοιπόν, που θυμίζουν λίγο από παραμύθι, γι’ αυτές τις πρώτες φορές που το «χάρηκα για τη γνωριμία» ήταν λίγο και περιττό, γι’ αυτά τα ραντεβού που δε θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά πέρα απ’ το να παραδοθείς σε βλέμματα φωτιά κι αγγίγματα που ανέβαζαν με την ταχεία τους σφυγμούς σου. Σε αυτές τις πρώτες συναντήσεις πιστεύουμε!
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη