Συναντάς εφηβική σχέση κι απορείς με το γούστο σου

Αν διανύεις τη δεύτερη ή την τρίτη δεκαετία της ζωής σου σίγουρα η αναπόληση των παιδικών και σχολικών σου χρόνων έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι αναφοράς σε συζητήσεις με φίλους. Μεγάλος σταθμός της μέχρι τώρα πορείας σου στον πλανήτη Γη είναι η εφηβεία. Στάδιο εξέλιξης της σωματικής σου διάπλασης, έκρηξης των συναισθημάτων κι εργαστήριο πειραματισμού στο κομμάτι του έρωτα.

Κατά τη διάρκεια της εφηβικής περιόδου, Γυμνάσιο και Λύκειο δηλαδή, η λίμπιντο είναι αυξημένη τόσο όσοι οι εκδρομείς του Δεκαπεντάγουστου. Οι ορμόνες κάνουν πάρτι στον ψηλότερο όροφο του κτηρίου της ζωής και οι έρωτες διαδέχονται ο ένας τον άλλο. Κάπου εκεί ανάμεσα στα θρανία και στους διαδρόμους του σχολείου, κάποτε βρήκες τον έρωτα στο πρόσωπο ενός συμμαθητή. Καλά, ίσως να ήταν και παραπάνω από ένας. Όμως αυτός ο ένας άνθρωπος έκανε τη διαφορά. Γι’ αυτόν τον έναν άνθρωπο, ζωγράφιζες καρδούλες σε όλους τους τοίχους, έκανες αναπάντητες κι αφιέρωνες τραγούδια που πίστευες πως ήταν γραμμένα για εσάς τους δυο.

Τα χρόνια πέρασαν, ο εφηβικός έρωτας μπήκε στο πατάρι μαζί με τη σχολική τσάντα και πλέον οι αναμνήσεις σου βρίσκονται αποτυπωμένες σε φωτογραφίες κρυμμένες ανάμεσα σε σχολικά λευκώματα και τετράδια. Τα ίχνη του πρώτου μεγάλου εφηβικού έρωτά σου, τα έχασες όταν περάσατε στο Πανεπιστήμιο και η καριέρα σου στο χώρο του φλερτ , της σχέσης και του έρωτα πέρασε σε άλλο επίπεδο. Ξέφυγες απ’ το παιδιάρισμα και τον πλατωνισμό και μπήκες στα μονοπάτια της ηδονής και της ουσιαστικής σχέσης.

Όλα ανήκουν στο παρελθόν λες, ώσπου ένα ωραίο απόγευμα αποφασίζεις να πας για καφέ και στη δίπλα ακριβώς παρέα κάθεται κάποιος που κάτι σου θυμίζει. Και μάλιστα έντονα. Κοιτάς, ξανακοιτάς μέχρι που εύχεσαι να μην είναι αυτός που φαντάζεσαι. Σηκώνεσαι να χαιρετίσεις με χαμόγελο, ενώ ταυτόχρονα τον περνάς από ακτίνες Χ και σκέφτεσαι « Πω, πώς άλλαξε έτσι; Τότε στο σχολείο ήταν πολύ πιο όμορφος!».

Αδυνατείς να συνειδητοποιήσεις το λόγο που αυτός ο άνθρωπος αποτέλεσε κάποτε το ερωτικό σου κρασάρισμα. Ήταν ο λόγος να ξενυχτάς τα βράδια ακούγοντας ερωτικές εκπομπές, περιμένοντας μια αφιέρωση. Αναρωτιέσαι τι μυαλά μπορεί να κουβαλούσες και το σημαντικότερο, τι γούστο είχες! Καλά, για το γούστο ξέρεις ότι δεν το ‘χες, απλά και μόνο από το ντύσιμο που είχες υιοθετήσει. Πέρασες αμέτρητες ώρες να συζητάς με την παρέα αν σε κοίταξε, αν σε θέλει και γιατί δεν κάνει κάποιο βήμα. Πλέον, αν γύριζες το χρόνο πίσω θα έψαχνες τον έρωτα στο πρόσωπο κάποιου άλλου, γνωρίζοντας πως η εξέλιξη του –τουλάχιστον εμφανισιακά– θα ήταν κοντά στα τωρινά σου δεδομένα.

Ίσως αποτελεί κάποιου είδους κατάρα. Λειτουργεί αντιστρόφως ανάλογα απ’ το παραμύθι με το ασχημόπαπο και ισχύει για όλους μας. Επιπλέον καταλαβαίνεις πως όντας έφηβος σε ένοιαζε περισσότερο το περίβλημα παρά το περιεχόμενο. Μεγαλώνοντας, ωρίμασες και κατάλαβες πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός κι αντί για το κυνήγι θησαυρού παίζεις το παιχνίδι με τη βοήθεια του ανιχνευτή.

Άσε που μπορεί να έχει δημιουργήσει οικογένεια, που πλαισιώνεται από παιδιά και βρίσκεσαι παρατηρητής αυτής της οικογενειακής ευτυχίας, παρά τη θέλησή σου, μετά την ανταλλαγή facebook , τύπου να κρατάτε επαφές.

Εφηβικές τρέλες, πρώτα καρδιοχτύπια και στιγμές προκλήσεων στην αρχή των συναισθηματικών εμπειριών σου. Όσο κι αν τώρα αναρωτιέσαι τι πήγε στραβά με τις επιλογές σου, τότε ορκιζόσουν πως πιο όμορφο άνθρωπο δεν είχες γνωρίσει. Θα μου πεις πως και τώρα, τα ίδια γίνονται. Θολώνει ο έρωτας και στα δικά σου μάτια μοιάζει Θεός. Μέχρι την απομυθοποίηση.