Ζουν ανάμεσά μας, περπατάνε στους δρόμους κι έχουν πάντα στο πρόσωπό τους μια φαρέτρα γεμάτη χαμόγελα, που προσφέρουν δίχως δεύτερη σκέψη. Δεν είναι χαζοχαρούμενοι, απλώς το έχουν φιλοσοφήσει κάπως, είναι πεπεισμένοι πλέον ότι η αισιοδοξία είναι το καλύτερο όπλο απέναντι στη μιζέρια. Εδώ κι αιώνες, χρόνια ασταμάτητα, δεν είναι λίγοι αυτοί που κατηγορούν τους αισιόδοξους, τους κοσμούν με κάθε λογής επίθετα, τους θεωρούν δειλούς κι ονειροπόλους.

Ονειρεύονται∙ και γιατί να μην ονειρεύονται, άλλωστε; Τα όνειρα δεν έχουν κανένα κόστος κι αποφέρουν ελπίδες και νόημα για το αύριο. Ο λόγος γίνεται για τους ψαγμένους αυτού του κόσμου που μέσα σε ένα τούνελ δεν κατεβάζουν πλερέζες, αλλά αναζητούν με πίστη να βρουν την έξοδο κινδύνου. Τους διακατέχει το πείσμα της θέλησης, δε λυγίζουν, δεν αφήνουν το φόβο να τους τυλίγει με το σεντόνι του, είναι γυμνοί από φόβο και θωρακισμένοι απ’ τα λάθη τους.

Δεν πρόκειται για υπεράνθρωπους, δεν παίρνουν κάποιο μαγικό φίλτρο, ούτε γεννιούνται και βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο. Είναι απλοί άνθρωποι σαν εμάς, η διαφορά τους όμως έγκειται στο ότι έχουν δουλέψει με τον εαυτό τους κι έχουν θεσπίσει ως στάση ζωής τη θετική σκέψη. Γιατί, όμως, αυτοί οι άνθρωποι έχουν επιλέξει να βλέπουν φως εκεί που υπάρχει απόλυτο σκοτάδι; Πρόκειται για αφελείς ανθρώπους που ονειροβατούν και δεν έχουν καμία επαφή με την πραγματικότητα; Γιατί τους κακολογούν και μιλούν αρνητικά γι’ αυτούς;

Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για αφέλεια, ούτε εθελοτυφλούν μπροστά στις δυσκολίες της ζωής. Οι αισιόδοξοι αυτού του κόσμου πλάθουν την ικανότητα να μετατρέπουν τα εμπόδια σε ένα ωραίο μάθημα και τα αντιμετωπίζουν χωρίς φόβο. Άλλωστε, ο φόβος είναι κάτι που δεν υπάρχει, είναι ένα δημιούργημα δικό μας ή άλλων που μας καταβάλλει και μας καθηλώνει στη σκλαβιά του. Βλέπουν τα προβλήματα σαν κάτι που ανοίγεται μπροστά τους, είναι αυτοί που υποστηρίζουν τη ρήση «κάθε εμπόδιο για καλό» και μέσα απ’ τα εμπόδια που τους φέρνει η ζωή συλλέγουν εμπειρία και γνώση.

Πρόκειται γι’ αυτές τις υπέροχες ψυχές που αφήνουν τις κακίες να τις πάρει ο άνεμος, που δε βαστάνε μέσα τους αρνητικά συναισθήματα για κανέναν και για τίποτα. Γιατί, εξάλλου, να έχουν ένα βάρος πάνω τους που δεν τους αφήνει τίποτα θετικό; Ξέρουν ότι η ύπαρξή τους είναι ένα πέρασμα και δεν αναλώνονται σε μικροπράγματα. Ζουν τις στιγμές με πάθος, χαμογελώντας στην επόμενη μέρα που τους δίνεται, σαν να ξεκινάνε τη ζωή τους στο σήμερα.

Αγαπάνε και προσέχουν πολύ τους εαυτούς τους κι αυτούς που έχουν στις καρδιές τους, επιλέγουν με σοφία τους φίλους τους, τη διατροφή τους, το μέρος που ζούνε και τον τρόπο που κοιμούνται και ξυπνάνε. Καθετί τοξικό το αφήνουν πίσω τους κι ούτε που γυρίζουν ποτέ να το κοιτάξουν. Λατρεύουν την αλήθεια κι είναι πιστοί της ακόλουθοι, χωρίς να νιώθουν τύψεις για την ειλικρίνεια που τους διακατέχει, αφού γνωρίσουν πάρα πολύ καλά ότι το να είσαι ειλικρινείς, κομματιάζει τις αλυσίδες από οτιδήποτε μπορεί να σε κρατάει δέσμιο. Είναι οι εαυτοί τους, δε φοράνε προσωπεία, δεν είναι οι τύποι που πουλάνε την ψυχή τους για γίνονται αποδεκτοί, τα πάνε άψογα με τον εαυτό τους και δίνουν μεγάλη αξία στο ένστικτό τους.

Συνήθως, τους βρίσκεις σε ενδιαφέρουσες παρέες να παρακολουθούν με προσοχή τις συζητήσεις, ανοίγουν σαν νυχτολούλουδα κι απορροφούν μέσα τους καθετί ξεχωριστό  που συμβαίνει γύρω τους. Όλα όσα αναφέρονται παραπάνω δεν είναι για αυτούς τους ανθρώπους στρωμένα με ροδοπέταλα κι η δυσκολία του να φτάσουν στο σημείο να έχουν σμιλέψει με τρόπο τέτοιο τους εαυτούς τους ώστε να μπορούν να ζουν με αισιοδοξία, προκαλεί σε πάρα πολλούς φθόνο και πολλή ζήλια, κι εδώ δίνεται η απάντηση στο ερώτημα γιατί γίνεται τόσο ντόρος για τους αισιόδοξους. Έτσι είναι, όσα δε φτάνει η αλεπού να κάνει κρεμαστάρια.

Όσο και να μας φαίνεται περίεργο, επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει πως οι αισιόδοξοι άνθρωποι ζούνε περισσότερα χρόνια κι έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής. Διότι δε γεμίζουν τη σκέψη τους με δηλητήριο.

Το να εκτιμάμε τα δευτερόλεπτα που μας χαρίζονται και να μη σπαταλιόμαστε άνευ λόγου είναι κάτι που χρειάζεται να το φιλοσοφήσουμε, να το δουλέψουμε στο έπακρο κι όταν σε κάτι δώσουμε την πρέπουσα αξία θα μας αποφέρει  μόνο θετικά αποτελέσματα. Είναι γνωστό ότι τα νομίσματα έχουν πάντα δυο όψεις, το να επιλέγουμε την πλευρά που κάτι απεικονίζεται με χαμόγελο δε μας κάνει μαλθακούς ή χαμηλής νοημοσύνης. Αντιθέτως, μας φοράει τα παράσημα της ευζωίας.

 

Συντάκτης: Βασιλική Μελισσουργού
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη