«Θα τα πούμε στη δουλειά, μωρό μου»

Φέρε στο μυαλό σου εκείνο το πρωινό που άφησες ένα post it στο σύντροφό σου που έγραφε «Φεύγω για τη δουλειά, μωρό μου. Μην ξεχάσεις το φαγητό σου απ’ το ψυγείο, θα τα πούμε στο γραφείο!». Αλήθεια, σου έχει συμβεί να βρεθείς σ’ ένα χώρο εργασίας κι απ’ τη μια στιγμή στην άλλη να νιώθεις πως βρήκες τον έρωτα της ζωής σου, αλλά επειδή δουλεύετε μαζί τελικά όλο αυτό να μπαίνει στον πάγο και κανένας απ’ τους δύο να μην κάνει την πρώτη κίνηση ποτέ;

Σχεδόν σ’ όλους μας έχει τύχει, έστω και μία φορά στη ζωή μας, να συμβεί κάτι τέτοιο. Φαινόμενο που στις μέρες μας είναι όλο και πιο σύνηθες, άτομα με τον ίδιο επαγγελματικό προσανατολισμό εκτός απ’ την ίδια στέγη να μοιράζονται και το ίδιο γραφείο. Κι αυτές οι κοινές ώρες εργασιακής συμβίωσης για κάποιους μπορεί να ‘ναι ασήμαντες και για όλους να κρίνουν (θετικά ή αρνητικά) το μέλλον της σχέσης τους.

Κάποτε μια φίλη (ισχυρογνώμων) προσπαθούσε να με πείσει ότι ένα ζευγάρι στον ίδιο εργασιακό στίβο δεν μπορεί να ισορροπήσει στη δοκό της προσωπικής και της ερωτικής του ζωής. «Είναι τόσο δύσκολο δύο άνθρωποι να συνυπάρξουν στον ίδιο εργασιακό χώρο· εκτός απ’ την ανταγωνιστικότητα μεταξύ τους για τη δουλειά, θα έχουν κι αρκετούς καβγάδες στο σπίτι». Η δική μου άποψη με βρίσκει ακριβώς απέναντι. Όταν δυο άνθρωποι θέλουν να είναι μαζί θα το καταφέρουν όπου κι αν βρίσκονται, ακόμα κι αν μοιράζονται το ίδιο γραφείο.

Έχεις δει ποτέ σου βλέμματα ερωτευμένων συναδέλφων; Σε αφήνουν να αναρωτιέσαι πώς γίνεται αυτοί οι άνθρωποι να είναι τόσο χαρούμενοι και να μη βαριούνται να βλέπουν ο ένας τον άλλον καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Είναι υπέροχο να ξυπνάς με το σύντροφό σου την ίδια ώρα, να ετοιμάζετε μαζί το πρωινό σας πριν τη δουλειά και να συζητάτε για το πώς θα κυλήσει η μέρα στο γραφείο, να έχετε τα ίδια άγχη και να αναγνωρίζετε ο ένας την πίεση του άλλου. Να λέτε «καταλαβαίνω» και να το εννοείτε. Να κάνετε αστεία στο αυτοκίνητο πριν ακόμα φτάσετε κι αν το κρατάτε κρυφό απ’ τους συναδέλφους, να σκάτε ένα τελευταίο φιλί με την ανησυχία μη σας δει κάποιος. Γιατί όχι, να σχολιάζετε και τις κατακτήσεις σας.

Η μέρα σας κάθε άλλο παρά καλή μπορεί να είναι, αφού από νωρίς το πρωί έχει ξεκινήσει εκείνο το φλερτ των ματιών, το γραφείο για πολλούς είναι ένα χώρος που λειτουργεί σαν αφροδισιακό για τις σχέσεις των ανθρώπων και τους φέρνει πιο κοντά. Νιώθεις κι αποδίδεις καλύτερα όταν έχεις την ασφάλεια ενός δικού σου ανθρώπου στο εργασιακό σου περιβάλλον. Κι όταν πιέζεσαι, βρίσκει τρόπο να σε χαλαρώνει και να σ’ ενθαρρύνει, ακόμη και μ’ ένα βλέμμα.

Κάποιοι όλα τα παραπάνω ίσως τα θεωρήσουν μια καλοστημένη ρουτίνα κι ίσως ποτέ να μην ήθελαν να μοιράζονται τον ίδιο εργασιακό χώρο με το σύντροφό τους, καθώς τον υπομένουν στο σπίτι τους, να τον έχουν πάνω απ’ το κεφάλι τους και στη δουλειά όλη μέρα; Έτσι το σκέφτονται κι ίσως να έχουν και δίκιο, αν κι η αλήθεια είναι πως η καθημερινότητά σας δεν αλλάζει και πολύ. Άλλωστε κι οι δύο είστε προσηλωμένοι στους στόχους που επιβάλλει η δουλειά και πολύ σπάνια ανταλλάζετε προσωπική κουβέντα καθ’ όλη τη διάρκεια του οκταώρου.

Διαφοροποιείται η επικοινωνία μεταξύ σας και πλέον η γλώσσα του σώματος παίρνει τη σκυτάλη. Σίγουρα ανυπομονείτε κι οι δύο να βρεθείτε μόνοι στο σπίτι μετά τη δουλειά. Η αυστηρότητα που προβάλλουμε όλοι (σαν άμυνα ίσως) στη δουλειά μας είναι ερεθιστική κι η απαγόρευση κάνει την αναμονή για την επιστροφή στο σπίτι να αξίζει διπλά.

Η σχέση στην ουσία παραμένει ίδια. Τίποτα δεν αλλάζει όταν βρίσκεστε στον ίδιο εργασιακό χώρο κι αν σκέφτεσαι να βάλεις στον πάγο έναν έρωτα μόνο και μόνο επειδή προέρχεστε κι οι δύο απ’ την ίδια δουλειά, απλά ξανασκέψου το. Σκέψου μόνο πόσο ωραία θα ‘ναι κάποτε να ξυπνάτε μαζί, να έχετε την ίδια πορεία (μπορεί και τους ίδιους στόχους), να νοιάζεστε ο ένας για τον άλλον καθημερινά, να το δείχνετε με πράξεις και το σημαντικότερο; Το αμάξι σας να έχει την ίδια κατεύθυνση και για τους δυο κάθε πρωί.