Ήμασταν μικρά παιδιά και δεν κατανοούσαμε εντελώς κάποια πράγματα. Μπορούσαμε, ωστόσο, να εκφράσουμε τη θέλησή μας για να κάνουμε κάτι ή όχι, να δείξουμε την επιθυμία μας, το ταλέντο μας, να αντιληφθούμε την κλίση μας. Όταν οι άλλοι ζητούσαν για δώρα παιχνίδια, εμείς θέλαμε κάτι διαφορετικό, κάτι πιο μεγάλο, κάτι που δε χαλάει ούτε παλιώνει. Και μας το έκαναν οι γονείς μας αυτό το σπουδαίο δώρο, ήταν η ευκαιρία να ασχοληθούμε από μικρή ηλικία με τον κόσμο της μουσικής, να μάθουμε να παίζουμε ένα μουσικό όργανο.
Η μουσική αδιαμφισβήτητα έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Διαχειρίζεται το άγχος μας, μας γαληνεύει και σύμφωνα με έρευνες μειώνει τα αρνητικά μας συναισθήματα. Μας ταξιδεύει κάπου αλλού, ξεφεύγουμε απ’ τον κόσμο που προσπαθεί να φυλακίσει τη σκέψη μας σε ένα κουτί. Μας δίνει ενέργεια αλλά και συγκέντρωση, μας κοινωνικοποιεί. Για όποιον αμφισβητεί τα οφέλη της, μια έρευνα θα τον πείσει. Στα νεογέννητα γνωρίζετε ότι βάζουν κλασική μουσική για να σταματήσουν να κλαίνε;
Οι οργανοπαίχτες γνωρίζουν ότι το κέρδος της μουσικής δε σταματάει ποτέ. Θα μεγαλώσεις και θα την κουβαλάς μέσα σου, είτε επαγγελματικά είτε ως χόμπι θα βρίσκεται πάντα μέσα στη ζωή σου. Θα σε ηρεμεί και θα σε βοηθά να βλέπεις πιο καθαρά τις καταστάσεις. Θα ενεργοποιεί τη δημιουργικότητά σου, θα εξελίσσει τη φαντασία σου και θα φροντίζει το καλλιτεχνικό σου μυαλό.
Η μουσική –όπως κι ο αθλητισμός– εξασκεί τη συνέπεια και την αφοσίωσή μας σ’ αυτό που κάνουμε. Φυσικά, η κάθε ασχολία θέλει τον κόπο και το χρόνο της, σκαλί-σκαλί, συνεχώς να βελτιώνεσαι. Η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου θα σε κρατάει διαρκώς σε εγρήγορση και θα σε βελτιώνει, αναλόγως φυσικά και με το πόσο το κυνηγάς κι εσύ.
Εμείς οι ίδιοι χτίζουμε το ταλέντο μας. Κανένας δεν μπορεί να μας περάσει τη γνώση και τη δεξιοτεχνία, αν εμείς δεν προσπαθήσουμε. Μέρα με τη μέρα η μουσική μας φέρνει πιο κοντά με τον εαυτό μας, μας δοκιμάζει για το πόσο πολύ θέλουμε να ασχοληθούμε με αυτό το αντικείμενο, γιατί ο χρόνος θα δείξει αν οι βάσεις μας είναι γερές ή αν μένουμε στάσιμοι, αφού είτε δεν το αγαπάμε και τόσο είτε ο ανταγωνισμός μας καταστρέφει.
Κάθε σωστός οργανοπαίχτης ξέρει πως αν δε μελετήσει κι αποφασίσει να το κάνει την τελευταία στιγμή, θα εκτεθεί πρώτα στον εαυτό του κι ύστερα σε όσους πίστεψαν σε αυτόν. Η αυτοπεποίθηση χρειάζεται κι αντίκρισμα, αλλιώς είναι ψευδαίσθηση. Το άγχος κι η πίεση πρέπει να λειτουργούν σαν προκλήσεις. Με συνέπεια και προγραμματισμό μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας.
Η μουσική που ακούει ο καθένας στο αυτοκίνητο, στο μπάνιο, στον ελεύθερό του χρόνο, στο θυμό του και στις πιο ευτυχισμένες του μέρες, έχει κάποιους δημιουργούς πίσω, που δούλεψαν σκληρά, εμπνεύστηκαν και κουράστηκαν για να βγάλουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, πριν καταλήξει στα αφτιά μας.
Στη σκηνή δε θα βρεις μόνο τον τραγουδιστή (που επίσης έχει δουλέψει πολύ) αλλά και την ορχήστρα. Ώρες μαθημάτων, χιλιάδες πρόβες, διαρκής εξάσκηση, ένα πνεύμα συνεργασίας και μια ψυχή για να εκφράσουν όσα η μουσική μας προκαλεί, δυνατά συναισθήματα.
«Μουσική, η πιο δυνατή μορφή μαγείας». Γι’ αυτό χρωστάμε ένα ευχαριστώ, όλοι εμείς που είχαμε την ευκαιρία να γίνουμε οργανοπαίχτες, στους ανθρώπους που μας ώθησαν να αποκτήσουμε επαφή από μικρή ηλικία με τη μουσική. Είμαστε τυχεροί, γιατί αυτοί οι άνθρωποι μας ξύπνησαν όνειρα, ανακάλυψαν ταλέντα και γέμισαν τον εαυτό και το πνεύμα μας με το πιο σημαντικό κομμάτι του εαυτού μας, που πάντα θα μας ακολουθεί, την τέχνη.
Συντάκτης: Δημητριάνα Μπόσκοβικ
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
