Με το τέλος μιας σχέσης λήγουν κι οι κοινές παρέες

Όταν φτάνει σε αδιέξοδο ο κοινός δρόμος που μοιραζόμαστε με το σύντροφό μας σημαίνει πως ήρθε η στιγμή να πάρει ο καθένας μας ξεχωριστή κατεύθυνση. Σ’ ένα χωρισμό, λοιπόν, αν όλες οι κοινές συνήθειες και τα κοινά ενδιαφέροντα σταματούν έτσι απλά, τι γίνεται με τους φίλους που είχαμε από κοινού; Πρέπει να επιλέξουν ποιανού το μέρος θα στηρίξουν; Κι αν αποφασίσουμε να κρατήσουμε μια επαφή με κάποιους, θα είναι άραγε μόνο με όσους είχαμε μια βαθιά επικοινωνία;

Οι κοινοί φίλοι συνήθως ελαφρύνουν το βαρύ κλίμα, αλλάζοντας έστω και λίγο τη διάθεση ανάμεσα στο ζευγάρι που δεν τα πηγαίνει καλά. Τα γέλια μιας παρέας ζεσταίνουν πάντα την ψυχρότητα κι η φιλική ατμόσφαιρα σκεπάζει κατά κάποιο τρόπο την απόσταση σε μια σχέση. Επίσης, οι φίλοι θα βοηθήσουν σίγουρα αν θέλουμε να πάρουμε κάποιες πληροφορίες για τον πρώην ή να δώσουμε επίτηδες πληροφορίες για εμάς, έτσι ώστε να δούμε πώς θα αντιδράσει εκείνος.

Και κάπως έτσι, οι φίλοι παίζουν το ρόλο του διαμεσολαβητή. Ακόμα και της καλής νεράιδας που με το ραβδάκι της θα προσπαθήσει να μας ενώσει ξανά. Κι όλα αυτά είναι πράγματι όμορφα όταν έχουμε κάποιον σκοπό επανένωσης ή όταν ο χωρισμός ήταν απλά μια επιφανειακή παρόρμηση εξαιτίας κάποιας παρεξήγησης.

Όταν, όμως, ο χωρισμός είναι οριστικός, δε μας το κάνουν εύκολο αν εμείς θέλουμε να ξεχάσουμε, ενώ το περιβάλλον επιχειρεί να μας τα βρει. Είναι σαν να μας γυρίζουν πίσω από εκεί που απλά θέλουμε να φύγουμε τρέχοντας και να μην ξαναγυρίσουμε ποτέ. Όταν μια σχέση δε βελτιώνεται, καμία εξωτερική δύναμη δεν μπορεί να την γλυτώσει απ’ το τέλος. Οι φίλοι δεν μπορούν να είναι για πάντα το αποκούμπι. Δε γίνεται να μας κρατούν ενωμένους με το ζόρι κι ούτε είναι σωστό να σπαταλούν τον προσωπικό τους χρόνο, επεμβαίνοντας σαν σωτήρες σε κάτι που είναι απόλυτα δική μας ευθύνη να σώσουμε.

Βέβαια, είναι καλό ως φίλοι να κρατήσουν μια ουδέτερη στάση απέναντί μας. Να είναι διακριτικοί και να χειριστούν αντικειμενικά το χωρισμό μας. Πράγμα κάπως δύσκολο απ’ τη στιγμή μας έχουν ζήσει ως ζευγάρι. Παρ’ όλα αυτά, όσα κι αν τους έχουμε μεταφέρει για τη σχέση μας, είναι σαν να μην ξέρουν τίποτα πραγματικά. Γιατί όσα ξέρει το ζευγάρι το ίδιο, δεν μπορεί να τα ξέρει κανείς άλλος. Κι η αλήθεια είναι πως μόνο εμείς οι ίδιοι γνωρίζουμε πώς νιώθουμε μέσα μας, επειδή πολλές φορές είναι κάποια συναισθήματα απογοήτευσης, στεναχώριας ή παραπόνου που αφήνουν μια αίσθηση που απλά δε μεταφέρεται.

Ο χωρισμός σίγουρα φέρνει απόσταση. Όμως χρειάζεται και μια ουσιαστική απόσταση από οποιαδήποτε κατάσταση μας προκαλεί την παραμικρή πίεση. Μόνο έτσι θα ξεπεραστούν και θα γιάνουν τα συναισθήματα που απέμειναν. Καλύτερα να είμαστε ξεκάθαροι απέναντι σ’ όλο το κοινό περιβάλλον. Να μην αφήσουμε καμία υπόνοια για πισωγυρίσματα απ’ τη στιγμή που ο χωρισμός είναι οριστικός.

Μπορεί να τύχει να συναντήσουμε φίλους που ξέρουμε πως τα λένε με τον πρώην κι από εκεί που είχαμε μια όμορφη φιλική επαφή μαζί τους, να επικρατήσει ξαφνικά μια αμηχανία, επειδή εκείνοι προσπαθούν να είναι τυπικοί κι εμείς να αποφύγουμε να εκθέσουμε οτιδήποτε για να μη μεταφραστεί λανθασμένα.

Μα είναι κάποιες στιγμές που δεν αξίζει να δώσουμε καμία εξήγηση. Και κάπως έτσι, θέλουμε να τους αποφύγουμε ξαφνικά όλους, ακόμα κι όσους δεθήκαμε παραπάνω, μόνο και μόνο για να μη μας θυμίζει κανείς τίποτα. Είναι καλύτερα να απομακρυνθούμε για όσο χρειαστεί. Να πάρουμε αποστάσεις από όλους όσοι έχουν αδιάκριτες απορίες. Δε χρειαζόμαστε καμιά παρηγοριά απ’ το κοινό περιβάλλον του πρώην κι είναι προτιμότερο να προστατέψουμε την ακεραιότητά μας. Όσο περισσότερο αποστασιοποιηθούμε τόσο γρηγορότερα θα ηρεμήσουμε.

Ίσως ο χωρισμός είναι μια ευκαιρία για ένα καλό ξεσκαρτάρισμα. Είναι ένας τρόπος να φανεί αν η όποια φιλία που αναπτύχθηκε με αφορμή τη σχέση μας, έχει κάτι επιπλέον να προσφέρει έπειτα απ’ τις νέες εξελίξεις. Όταν βρίσκουμε φίλους που πραγματικά ταιριάζουμε, προφανώς δεν τους αφήνουμε έτσι εύκολα. Δεθήκαμε, γελάσαμε, περάσαμε ωραίες στιγμές όλοι μαζί.

Όμως αυτές οι στιγμές ήταν τόσο όμορφες ακριβώς γιατί ήμασταν όλοι μαζί παρέα. Μετά το χωρισμό τα δεδομένα αλλάζουν. Τίποτα δεν μπορεί να είναι το ίδιο. Κι όσους φίλους αποκτήσαμε μαζί ως ζευγάρι, με κάποιο τρόπο θα χαθούν σιγά-σιγά με τον καιρό. Γιατί όταν τελειώνει μια σχέση, διαλύεται αυτόματα κι η όποια κοινή παρέα, αφού η παρέα αυτή παύει πλέον να έχει τη συνηθισμένη δομή των προσώπων που την αποτελούσαν.

Όταν η σχέση τελειώνει, σταματούν αυτόματα όλες οι κοινές επιρροές. Ο κύκλος κλείνει και μέσα σε αυτόν πρέπει να κλείσουμε όλα όσα πλέον τελείωσαν. Ένας χωρισμός μας αλλάζει θέλουμε-δε θέλουμε. Με τον καιρό θα πάμε παρακάτω, θα ξεκολλήσουμε απ’ ό,τι ξέραμε μέχρι τώρα, θα αναθεωρήσουμε και θα δούμε τελικά πως ό,τι έγινε έγινε. Ήταν μια εμπειρία και σε μια καινούρια βάση πλέον, με νέες παρέες και ανθρώπους δίπλα μας θα συνεχίσουμε την πορεία μας, μα πάνω από όλα ας είμαστε καλά με τον εαυτό μας.