Συνεννοείστε με ένα βλέμμα

Στη ζωή μας γνωρίζουμε πολλούς ανθρώπους, σημαντικούς κι ασήμαντους, ενδιαφέροντες ή αδιάφορους, συμπαθητικούς ή τέρμα ηλίθιους. Με άλλους μας συνδέει συγγένεια, με άλλους έρωτας, με μερικούς φιλία και με ελάχιστους μια αόρατη κλωστή η οποία δε μας αφήνει να τους ξεφορτωθούμε ποτέ και για κανένα λόγο. Κι από όλους αυτούς, υπάρχουν πάντα ένας-δύο που θεωρούνται το άλλο μας μισό, οι σπάνιοι κι υπέροχοι εκείνοι άνθρωποι με τους οποίους συνεννοούμαστε με τα μάτια.

Μπορεί να είναι η μαμά σου, ο αδερφός σου, μπορεί να είναι η ξαδέρφη σου ή ο κολλητός σου. Κάποιες σπάνιες φορές ενδέχεται να είναι κι η σχέση σου -πράγμα το οποίο, αν σου τύχει, φρόντισε να μην το χάσεις για τίποτα στον κόσμο, καθώς είναι συγκυρία σπάνια κι αριστουργηματική. Εδώ, μεταξύ μας, άλλοι προσπαθούμε να βρούμε κοινή γραμμή σε πολύ απλούστερα πράγματα και δεν τα καταφέρνουμε, οπότε το να επικοινωνείς με το βλέμμα με το σύντροφό σου σημαίνει πως πέρα απ’ το ερωτικό κομμάτι, σας συνδέουν κι άλλοι δεσμοί κι αυτό από μόνο του κάνει τη σχέση να κρατάει στον αιώνα τον άπαντα κι εσάς τους δύο σας καθιστά ικανούς για κάθε ευτυχία.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άνθρωποι αυτοί είναι εκείνοι που λειτουργούν σαν πανάκεια σε όλα σου τα προβλήματα, αυτοί που όταν είσαι μαζί τους η ώρα δεν περνάει ποτέ αργά, όσοι σε κάνουν πάντα να βλέπεις φως μέσα στη μαυρίλα που σε πιάνει ανά διαστήματα, είναι εκείνοι που χαίρονται με τη χαρά σου περισσότερο από εσένα καθώς την θεωρούν και δική τους, είναι τα άτομα εκείνα που οσμίζονται τις δυσκολίες των εγχειρημάτων σου και, χωρίς να σου βάζουν εμπόδια, λειτουργούν προληπτικά για να μη χρειαστεί να σε γιατρέψουν κι όλοι εκείνοι, τέλος πάντων, που κοιτάζοντάς τους νιώθεις ανακουφισμένος και μόνο που υπάρχουν. Πώς γίνεται; Κανείς δεν ξέρει. Αυτή είναι, άλλωστε, η μαγεία τους.

Στη δική μου περίπτωση ο άνθρωπος αυτός τυχαίνει να είναι η Σοφία, η κολλητή μου απ’ το δημοτικό, με την οποία όχι μόνο συνεννοούμαστε με βλέμματα, με βλέμματα μπορούμε να κάνουμε ολόκληρη συζήτηση, να μαλώσουμε και να τα ξαναβρούμε, τώρα που το σκέφτομαι μπορούμε να βρούμε και λύση στο οικονομικό αδιέξοδο της χώρας. Ενδεικτικά θα σου πω πως χωρίς να μιλήσουμε έχουμε διώξει επίδοξους μνηστήρες με απαράμιλλο τακτ, έχουμε πει τα ίδια ψέματα για να ξελασπώσουμε η μία την άλλη από σκατένιες καταστάσεις (χωρίς να έχουμε καν συνεννοηθεί εξαρχής, απλά η κούτρα μας, τυχαία, κατεβάζει τις ίδιες ιστορίες) και γενικά έχουμε διευκολύνει τις ζωές μας κατά πολύ σε όλους τους τομείς, απλά και μόνο επειδή εκεί, γύρω στα έξι μας, η τύχη μας έφερε στην ίδια τάξη και τέλος πάντων αν δεν ήταν εκείνη, θα έπρεπε να εξηγήσω σε τρίτους πολλά πράγματα για τα οποία δε θέλω να απολογούμαι και τούμπαλιν.

Ναι, αυτούς τους ανθρώπους δεν τους βρίσκεις μόνος σου, σου τους πετάει η ζωή στα μούτρα. Έχετε ένα άμεσο connection, γνωρίζεστε και δεν υπάρχουν αμήχανες σιωπές, περνάτε καλά μαζί είτε πάτε σε πανηγύρι στον Τύρναβο είτε παρτάρετε στα Μπαρμπάντος με την παρέα της Ριάνα, γενικά όταν δεν είναι εκεί οι χαρές σου είναι μισές κι οι λύπες σου τριπλάσιες. Δεν τους διαλέγεις, δε σε διαλέγουν ούτε αυτοί, είσαστε απλά μαγνήτες κι ενωμένοι δημιουργείτε την τέλεια γεωμετρία συνεισφέροντας στην ισορροπία του σύμπαντος.

Δεν είναι υπερβολή, είναι αλήθεια· ιδίως αν ο άνθρωπος αυτός τυχαίνει να μην είναι κάποιος γονιός, αδερφός, ξαδέρφη ή οποιοδήποτε άλλο άτομο του οικογενειακού σου περιβάλλοντος, δε σου εγγυάται κανείς ότι το πέταγμα αυτό θα σου το κάνει η ζωή νωρίς ή αργά, όπως και να έχει όμως, όταν αυτό γίνει δε θα έχεις ούτε μια αμφιβολία πως μπήκαν όλα τα πράγματα στη θέση τους, πως από εδώ και πέρα ακόμα κι αν δε γίνει η ζωή σου πιο εύκολη, θα είναι σίγουρα πιο διασκεδαστική.

Δεν έχει σημασία αν το περίμενες από αλλού το άλλο σου μισό (βλέπε έρωτας) κι από αλλού σου ήρθε. Σημασία έχει ότι ήρθε. Πάντα έρχεται, ιδίως όταν έχεις και την ικανότητα να βλέπεις, πέρα απ’ το να κοιτάζεις.