Όσες χώρες, πόλεις και γειτονιές κι αν αλλάξεις κατά τη διάρκεια της ζωής σου τίποτα δε συγκρίνεται με τη γειτονιά που μεγάλωσες. Κάθε γωνιά της είναι γνώριμη και γεμάτη αναμνήσεις από στιγμές που πέρασες εκεί με φασαριόζικες χαμογελαστές φάτσες, ή με τις χαομένες σου μοναχικές σκέψεις. Όμως, ένα σημείο είναι αυτό που όσα χρόνια κι αν περάσουν θα το επισκέπτεσαι, διότι υπήρξε κάτι παραπάνω από «φίλος» και «σύμμαχος» της καθημερινότητάς σου. Είναι αυτό το παλιό, σκουριασμένο, πράσινο και ίσως λίγο ξεχασμένο πια, πάρκο της γειτονιάς σου. Αυτό το πάρκο, στο οποίο από μικρό παιδί κλοτσούσες την μπάλα σου μέχρι που μεγάλωσες και πήγαινες εκεί για πρωινή γυμναστική πριν βρεθείς αντιμέτωπος με τη σκληρή καθημερινότητα ενός ενήλικα.
Από παιδική κιόλας ηλικία, το χέρι σου κρεμόταν από των γονιών σου για να παίξεις δίχως όρια σ’αυτόν τον ανοιχτό χώρο και να χαρείς τη φύση και το δροσερό αέρα. Όσο περνούσε ο καιρός κι οι επισκέψεις σου γίνονταν όλο και πιο συχνές, απέκτησες και τους πρώτους σου φίλους. Δίνατε κάθε μέρα ραντεβού κι ανυπομονούσες να περάσει όσο πιο γρήγορα γίνεται η ώρα για να βρεθείτε όλοι μαζί, να παίξετε και να φωνάζετε όσο θέλετε, πράγμα που στο σπίτι αδυνατούσατε να κάνετε. Ποδήλατα, μπάλες, φωνές κατέκλυζαν το πάρκο σας και του έδινε ζωή με κάθε σας παιχνίδι.
Τα χρόνια όμως περνούν γρήγορα κι από εκεί που είσαι ένα ξέγνοιαστο παιδί ξαφνικά μετατρέπεσαι σε προβληματισμένο έφηβο και τα παιχνίδια που έπαιζες ως παιδί τοποθετούνται στο περιθώριο. Οι φιλίες που είχες δημιουργήσει έχουν εξελιχθεί σε κάτι ακόμα πιο δυνατό και σας συνδέουν ακόμα περισσότερες εμπειρίες. Το καθιερωμένο σας ραντεβού εξακολουθεί να υπάρχει αλλά όχι πλέον για κρυφτό και κυνηγητό, αλλά για συζητήσεις σχετικά με θέματα που σας απασχολούν καθώς και για μπόλικο χαβαλέ και πλάκες. Η φλόγα του πρώτου σου τσιγάρου άναψε στο κατατεθέν σημείο κι ακόμα μια εμπειρία προστέθηκε στο μέρος αυτό. Επισήμως έχει αλλάξει ο χαρακτήρας του, μα είναι ακόμα εκεί.
Όσο τα χρόνια περνούν και μεγαλώνεις ακόμα περισσότερο, τόσο δένεσαι συναισθηματικά με το χώρο αυτό και τον αισθάνεσαι σαν δεύτερο σπίτι σου. Κάθε σημαντικό γεγονός για σένα έχει διαδραματιστεί εκεί. Το πρώτο σου ραντεβού πραγματοποιήθηκε στο πάρκο αυτό, όπως και το πρώτο σου φιλί. Δεν ήθελες να πας πουθενά αλλού παρά μόνο στο χώρο σου, εκεί που νιώθεις οικεία και μπορείς να είσαι ο εαυτός σου κάθε δευτερόλεπτο. Ακόμα κι όταν πήρες την απόφαση να ξεκινήσεις γυμναστική, το πάρκο σου ήταν εκεί για σένα ακόμα μια φορά, για να φιλοξενήσει την καινούρια σου επιθυμία και να σε βοηθήσει να επιτευχθούν οι νέοι σου στόχοι.
Εκτός από χαρούμενες στιγμές με φίλους ή έρωτες, το μέρος αυτό σε αγκάλιασε ακόμα και τις μέρες που το αίσθημα της μοναξιάς σε πλημμύρισε κι ήθελες να μείνεις μόνος να σκεφτείς ορισμένα πράγματα. Είναι το μέρος που δεν έχεις να κρυφτείς από κανέναν, δεν προσποιείσαι κι είσαι όσο αδύναμος, φοβισμένος και αγανακτισμένος νιώθεις την εκάστοτε στιγμή. Νιώθεις σαν να πηγαίνεις στον ψυχολόγο σου και να φεύγεις πιο ήρεμος από ποτέ. Για λίγη ώρα έχεις τη δυνατότητα να απομονωθείς και να κάνεις μια μεγάλη παύση από τις υποχρεώσεις που σε κυνηγούν, έτσι ώστε να τα βρεις με τον εαυτό σου. Αυτό το μέρος είναι ο ναός σου. Ό,τι κι αν έχει συμβεί από εκεί φεύγεις πάντα με γαλήνια ψυχή.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όταν αράξεις ξανά στο πάρκο αυτό, όλα πάνω σου ηρεμούν, με μαγικό τρόπο. Είναι ο τόπος που πάντα θα έχεις ανάγκη και τίποτα άλλο δε θα μπορέσει να συγκριθεί μαζί του, ποτέ και πουθενά. Όσα καινούρια μέρη κι αν έχεις επισκεφτεί, κανένα δε σου προσφέρει την οικειότητα και τη ζεστασιά που σου χάρισε απλόχερα το μέρος αυτό. Είναι αυτό το μέρος πασπαρτού, που έχεις για τις χαρές, τις λύπες, τη βαρεμάρα, τους παράφορους έρωτες και ποτέ μα ποτέ δε σε απογοητεύει. Ποιος δεν ψάχνει ένα μέρος που να μπορεί να τα ‘χει όλα μέσα σε 80 τετραγωνικά;
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου