Από θρίλερ μας τρομάζει πολύ η αναζήτηση σπιτιού

Κάποια στιγμή έρχεται εκείνη η ώρα της μετακόμισης. Ακόμα κι αν πρόκειται για κάτι που το θες ή το επιδίωκες, ακόμα κι αν δεν είναι κατ’ ανάγκη αλλά για καλό, γιατί θα συγκατοικήσεις με τον άνθρωπό σου ή γιατί επιτέλους ανακηρύσσεις κι εμπράκτως την ανεξαρτησία σου, ετοιμάσου να φας φρίκη!

Λυπάμαι που θα σε πληγώσω τόσο κυνικά κι απότομα, αλλά το να βρεις σπίτι της προκοπής εντός των οικονομικών σου δυνατοτήτων μοιάζει με το κυνήγι του χαμένου θησαυρού. Βέβαια, εσύ δε φταις για τις περιορισμένες σου δυνατότητες, γιατί με τους μισθούς πείνας που δίνονται τι μπορείς να κάνεις; Αλλά όταν έχουμε αύξηση στις τουριστικές ενοικιάσεις κατοικιών που μειώνουν τα διαθέσιμα σπίτια κι ύφεση στις αγοραπωλησίες ακινήτων που αυξάνουν τους ενοικιαστές, καταλαβαίνεις πως τα πράγματα μάλλον δεν είναι και τόσο ευνοϊκά, έτσι; Ταυτόχρονα, σαν να μην έφτανε αυτό, ακόμα κι αν βρεις ένα συμπαθητικό σπίτι κανείς δεν εγγυάται για τη σωφροσύνη του ιδιοκτήτη της κατοικίας που εποφθαλμιάς, μήτε και για τους γείτονες.

Πας εσύ ανυποψίαστος να δεις ένα σπίτι που απ’ την αγγελία μοιάζει να πληροί τα στάνταρ σου κι ανακαλύπτεις ότι κάτι δεν κατάλαβες καλά. Αρχικά, το «ανακαινισμένο» της αγγελίας σημαίνει για τον ιδιοκτήτη φρεσκοβαμμένο, ενώ η πόρτα ασφαλείας σημαίνει απλά μια ξύλινη πόρτα με ματάκι. Αναρωτιέσαι εσύ, δόλιε άνθρωπε, αν τελικά μιλάτε την ίδια γλώσσα και την απάντησή σου την παίρνεις όταν ρωτάς για το δεύτερο δωμάτιο και σου λέει πολύ φυσικά –λες και πρόκειται για το αυτονόητο– πως δεύτερο δωμάτιο είναι το σαλόνι, αρκεί να αγοράσεις έναν καναπέ κρεβάτι. Πώς δεν το σκέφτηκες κι εσύ νωρίτερα, βρε; Με λίγη φαντασία μέχρι κι η μπανιέρα γίνεται πισίνα, δε θέλω αρνητισμούς!

Το δράμα, όμως, δεν τελειώνει έτσι απλά, γιατί σ’ αυτήν την περιπέτεια (που μόλις ξεκίνησε) έχεις να συναντήσεις ανθρώπους που θα σου πουν ευθαρσώς πως δε θέλουν να το νοικιάσουν σε οικογένειες με παιδιά γιατί «κάνουν ζημιές» ή πως δεν έχουν πρόβλημα με τα κατοικίδια «αρκεί να μένουν στο μπαλκόνι». Θα προσπαθήσουν να σε πείσουν ότι δε χρειάζεται να ανησυχείς που δεν υπάρχει θέρμανση γιατί «είναι ζεστό το σπίτι» και να χαίρεσαι κιόλας γιατί τα κοινόχρηστα έτσι είναι λίγα.

Θα επιμείνουν ότι πρόκειται για «οικογενειακή πολυκατοικία» γιατί όλοι γνωρίζονται και δεν υπάρχει ανάγκη για θυροτηλέφωνο ή –κανονική– πόρτα ασφαλείας. Θα σου πουν πως τα μέσα είναι κοντά, άσχετα που απ’ την κοντινότερη στάση λεωφορείου περνά ένα κι αυτό κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα -αν βέβαια δεν πήρε άδεια ο οδηγός! Θα δεις και θα ακούσεις πολλά πετυχημένα γι’ αυτό να ‘σαι προετοιμασμένος.

Μην αποθαρρύνεσαι όμως. Με λίγο αλκοόλ και καλούς φίλους όλα αυτά κάποτε θα ‘ναι μερικές αστείες ιστορίες, αρκεί να αντέξεις τον αγώνα! Πρέπει να συντονιστείς και να καραδοκείς πάνω απ’ τις αγγελίες καθημερινά, πρέπει να προλάβεις να πας να δεις γρήγορα το σπίτι και να βγάλεις άμεσα τα συμπεράσματά σου. Για να νοικιάσεις το καλύτερο δυνατό πρέπει να είσαι αποφασιστικός κι αποφασισμένος.

Δε θέλει «να το σκεφτούμε καμιά βδομάδα και βλέπουμε» γιατί η κατάσταση πια είναι όποιος πρόλαβε τον Κύριον είδε. Θα σου το αρπάξουν μέσα απ’ τα χέρια και σε βλέπω να κλαις με λυγμούς. Καλά, όχι με λυγμούς αλλά θα το μετανιώσεις! Μην το καθυστερείς γιατί τα σπίτια που δεν έχουν ξεμείνει στην –αισθητικά τραγική– δεκαετία του ’70 και ’80 είναι ελάχιστα κι οι ιδιοκτήτες τους τρίβουν πια τα χέρια τους. Αδερφέ, στο λέω από ιδία πείρα, ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος κι αυτό ζορίζει δραματικά την κατάσταση.

Πριν αρχίσεις να κλαις, θα σου πω πως αρκετοί έχουν αρχίσει κι ανακαινίζουν όντως τα σπίτια που έχουν προς εκμετάλλευση. Αν διατίθεσαι να δώσεις κάτι παραπάνω, σίγουρα κάποια στιγμή θα βρεις κάτι που σε ικανοποιεί. Ωστόσο, αν βρεις κάτι αξιόλογο σε πολύ καλή τιμή κι ανακαλύψεις αφού μπεις ότι η κόρη του από πάνω μαθαίνει πιάνο κι είναι λιγάκι ατάλαντη ή ότι ο δίπλα είναι wannabe Γαϊτάνος, μη σε ανησυχήσει. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες!

Επίσης, μη σε αναστατώσει η μυρωδιά του λιβανιού ή της μαριχουάνας που καίγεται σε καθημερινή βάση· ό,τι κάνει τον καθένα ευτυχισμένο, παιδιά, ποιοι είμαστε εμείς να κρίνουμε; Ακόμα κι αν το μπαλκόνι σου το καλοκαίρι βλέπει στο μπαλκόνι του απέναντι που κυκλοφορεί με το σώβρακο κι ακούει κλαρίνα, δες το θετικά! Δεν είναι κακό να διευρύνεις λίγο τα μουσικά σου ακούσματα.

Τουλάχιστον, μένεις στο σπίτι που θες κι αν όχι, ξέρεις καλά τι πρέπει να κάνεις για να το βρεις. Αντέχεις, όμως, και δεύτερο γύρο;