Η αμήχανη στιγμή που οι φίλοι μας ρωτούν γιατί είναι ακόμα μόνοι

Γεμάτος ο κόσμος μας με ανθρώπους που αναρωτιούνται γιατί δεν έχουν αγγίξει ακόμη την πολυπόθητη ευτυχία και πώς εκείνη καταφέρνει πάντα να τους ξεφεύγει, προτού προλάβουν καν να τη γευτούν. Θα τους έχεις συναντήσει κάποια στιγμή στη ζωή σου ή μπορεί και να κάνεις παρέα με κάποιους απ’ αυτούς. Μπορεί να ‘ναι αυτός ο φίλος που θα σε ρωτήσει, με χίλιους διαφορετικούς τρόπους, τι μπορεί να πήγε στραβά στην προσπάθειά του να πετύχει αυτό που λαχταρά, απ’ τη στιγμή που έκανε τα πάντα όπως έπρεπε. Ή αυτή η πολύ καλή σου φίλη, που περιμένει τον έρωτα να της χτυπήσει την πόρτα εδώ και καιρό, αλλά παραμένει ακόμη με το χέρι σηκωμένο κι έτοιμο ν’ αρπάξει το χερούλι της για να διευκολύνει την είσοδό του.

Ποιος είναι, όμως, ο κατάλληλος τρόπος, για να εξηγήσεις στα φιλαράκια σου –που κάθονται απέναντί σου και περιμένουν με ανυπομονησία τα χείλη σου να σχηματίσουν τις λέξεις που εύχονται ν’ ακούσουν– πως η απόγνωση δεν οδηγεί ποτέ στα επιθυμητά αποτελέσματα; Καταλαβαίνεις σε τι κατάσταση βρίσκονται, αυτό είναι το μόνο σίγουρο της υπόθεσης. Έχεις οδηγηθεί κι εσύ σ’ αυτά τ’ απελπιστικά αδιέξοδα που, τελικά, σου βγήκαν σε καλό.

Έλα, όμως, που τα κολλητάρια σου δε συμμερίζεται τις απόψεις σου περί αισιοδοξίας και θετικής αντιμετώπισης ακόμη και των πιο ανεπιθύμητων καταστάσεων. Γι’ αυτό και δε θα ξεπεράσουν τόσο εύκολα αυτή την ανασφάλεια που έχει δημιουργήσει η απουσία μιας σχέσης απ’ τη ζωή τους, γεγονός που συγκρούεται με τη σιγουριά που κατά τα άλλα δείχνουν να τρέφουν για τον εαυτό τους.

Θα σ’ έχουν παρασύρει μαζί τους αμέτρητες φορές σε υπεραναλύσεις κάθε φορά που σκέφτονται πώς γίνεται κανείς να μην έχει ακόμη νιώσει την ανάγκη ν’ ανακαλύψει τι κρύβεται μέσα τους, παρ’ όλο που το έξω τους φωνάζει πως είναι πανέτοιμοι να το ζήσουν. Αφού δεν τους λείπει τίποτα εμφανές, γιατί δεν τους ανήκουν τα πάντα; Μια αμήχανη ερώτηση που θα σε κάνει να νιώθεις άβολα κάθε φορά που θα την ξεστομίζουν, καθώς ούτε εσύ έχεις να τους προσφέρεις μια πειστική απάντηση.

Κι εννοείται πως βρίσκεις κι εσύ τον εαυτό σου στριμωγμένο σε μια γωνίτσα, αφού δεν έχεις ιδέα πώς πρέπει ν’ αντιμετωπίσεις ένα τόσο λεπτό ζήτημα, χωρίς να πληγώσεις τον άνθρωπο που βρίσκεται απέναντί σου. Γιατί μπορεί και να έχεις μια ξεκάθαρη ιδέα για το τι συμβαίνει και να θέλεις να δώσεις συμβουλές που αντιπροσωπεύουν τις δικές σου απόψεις στο συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά πρέπει να τις παρουσιάσεις και με τον κατάλληλο τρόπο. Χωρίς δηλαδή να προσβάλεις, να μειώσεις ή και να κάνεις το φιλαράκι να νιώσει ακόμη χειρότερα, σε περίπτωση που αναρωτιέται συνεχώς γιατί δεν έχει βρει ακόμη τον έρωτα, παρ’ όλο που πιστεύει ακράδαντα πως έχει όσα χρειάζεται για να τον διεκδικήσει -κι όντως τα ‘χει όλα, εκτός απ’ την υπομονή.

Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να τους υπενθυμίσεις πως τις περισσότερες φορές η υπερβολική επιμονή δε βγαίνει σε καλό. Επηρεάζει αρνητικά την ομαλή ροή των πραγμάτων κι οδηγεί σε μια απελπισία, γιατί κατακλύζει τις ψυχές μας μ’ έναν αρνητισμό που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Δεν έχει σχεδόν ποτέ τα επιθυμητά αποτελέσματα το πείσμα μας για κάτι που δεν εξαρτάται από μας,  γιατί μας αποπροσανατολίζει και δε μας επιτρέπει να ξεκαθαρίσουμε ό,τι συμβαίνει στο μυαλό μας, έτσι ώστε να μπορέσουμε να το αντιμετωπίσουμε όσο πιο ώριμα γίνεται.

Αυτή η αγωνία που ξυπνάει μέσα τους κάθε φορά που σκέφτονται πως δεν έχουν καταφέρει και πολλά σπουδαία στα ερωτικά τους, τους οδηγεί καθημερινά όλο και πιο κοντά στην αυτοκαταστροφή. Έχουν εστιάσει τόσο στο ότι θέλουν να τους συμβεί και μάλιστα άμεσα, που δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν πόσο πολυπαραγοντική είναι μια τέτοια κατάσταση και πόσο δεν είναι στο χέρι τους. Έχουν πάθει εμμονή με τον έρωτα κι όσο δεν τον βρίσκουν τόσο θεωρούν πως δεν τον αξίζουν, ενώ στην ουσία μόνοι τους τον απομακρύνουν κυνηγώντας τον.

Η επιμονή τους να βρουν κοινά στοιχεία με τους ανθρώπους γύρω τους, τους αλλοιώνει γιατί δεν έχουν την υπομονή που χρειάζεται για να προκύψει αυθόρμητα κι αμοιβαία κάτι που να αξίζει.

Γι’ αυτό κι εσύ, ακόμη κι αν νιώσεις αμήχανα όταν το φιλαράκι σου θα σ’ ενθαρρύνει για μια ακόμη φορά να μοιραστείς την άποψή σου, μη διστάσεις να το παροτρύνεις προς μια πιο χαλαρή αντιμετώπιση του ζητήματος και να του εξηγήσεις πως δε χρειάζεται να κάνει σχέση για να κυνηγήσει την ευτυχία του. Ό,τι κάνουν οι πολλοί εκεί έξω δεν ταιριάζει σε όλους και σίγουρα ό,τι έχει να κάνει με συναίσθημα δε συμβαίνει απλά επειδή εμείς το αποφασίσαμε. Εξάλλου, υπάρχουν πολλοί ζευγαρωμένοι εκεί έξω που είναι πιο μόνοι κι απ’ τους μόνους.

Ο έρωτας θα ‘ρθει όταν το θελήσει, κι ως τότε θα τα πίνουμε μαζί!