Τους βλέπουμε να φιγουράρουν στα εξώφυλλα των πιο δημοφιλών περιοδικών, να απολαμβάνουν τις ανέσεις και τα προνόμια της δόξας και του πλούτου. Να κάνουν διακοπές σε υπερπολυτελή σκάφη και πανάκριβα ξενοδοχεία. Να βγαίνουν απ’ τα γκαράζ των τριακοσίων τετραγωνικών και βάλε που διαθέτουν για κατοικία, με αυτοκίνητα που κάποιοι μπορεί να δουλεύουν μια ζωή και να μην καταφέρουν να βγάλουνε το σύνολο που έχει ένα από αυτά.
Κι αν δεν καταλάβατε, η αναφορά γίνεται για τους διάσημους του πλανήτη μας και πιο συγκεκριμένα για τους ζεν πρεμιέ. Αυτούς τους ακαταμάχητους ηγέτες του φακού. Γι’ αυτούς που έχουν την τύχη να τους γνωρίζει όλη η υφήλιος. Λίγο από τύχη, λοιπόν, λίγο το πείσμα τους, λίγο το θράσος τους, αρκετά η εμφάνιση και πολύ οι γνωριμίες τους μας δίνουν τη σκυτάλη να ασχολούμαστε μαζί τους.
Όλα φαντάζουν ιδανικά. Ποιος δε θα ήθελε να είναι στη θέση τους; Ποιος δεν έχει φανταστεί έστω και για λίγα δευτερόλεπτα τον εαυτό του μέσα σε τέτοιες δόξες και μεγαλεία; Υπάρχει μια παροιμία που μας λέει «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός». Συνήθως, οι παροιμίες και τα ρητά που έχουν γραφτεί απ’ τα παλαιότερα μυαλά έχουν μια ενδόμυχη αλήθεια.
Οι ζεν πρεμιέ δεν είναι θεούληδες, είναι άνθρωποι κι έχουν κι αυτοί τα προβλήματα και τα ψυχολογικά τους. Λέγεται ότι πολλοί από δαύτους έχουν απίστευτο άγχος για την εικόνα τους εν ζωή αλλά και για την υστεροφημία τους. Λέγεται επίσης ότι μέσα τους φουντώνει η αγωνία για τις ερωτικές τους κατακτήσεις. Είναι γνωστό ότι αυτή η διασημότητά τους τους δημιουργεί μια ανασφάλεια η οποία έγκειται στο αν κάποιος άνθρωπος τους πλησιάσει ερωτικά γι’ αυτό που είναι ως χαρακτήρες ή αποσκοπούν στη δόξα και στα πλούτη που έχουν στην κατοχή τους.
Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες. Άνθρωποι με τέτοια μεγαλεία πολλές φορές βιώνουν τους μεγαλύτερους φόβους τους σε αυτά που για εμάς τους κοινούς πολίτες είναι σχεδόν πάντα απλούστατα, τόσο οικεία και τόσο απλά όπως το ένα κι ένα κάνει δυο. Εμείς ξέρουμε ότι κατά ενενήντα οκτώ τοις εκατό ο ερωτικός μας σύντροφος είναι μαζί μας γιατί μας ερωτεύτηκε, πιθανότατα για την εμφάνιση και το μυαλό μας κι έπειτα έμεινε στο πλάι μας διότι ανακάλυψε τον θησαυρό που έχουμε μέσα στην ψυχή μας. Δεν έχουμε βίλες και παλάτια, ούτε παχύσαρκα πορτοφόλια και λογαριασμούς τις τράπεζες που να ξεπερνάνε τα πέντε μηδενικά. Έχουμε ένα όμορφο χαμόγελο, δυο μάτια που είναι καθάρια, μια δουλίτσα που μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε και κανένα ταξιδάκι και τη φωλίτσα μας, το απάγκιό μας να μας προστατεύει όταν το κορμί ξεκουράζεται κι η ψυχή αλητεύει απ’ το σώμα.
Οι καταστάσεις, όμως, με τους ζεν πρεμιέ απέχουν έτη φωτός απ’ τη δικιά μας καθημερινότητα. Έχουν δηλώσει δημόσια πάμπολλες φορές ότι τρέμει το φυλλοκάρδι τους κάθε φορά που ένας υποψήφιος ερωτικός σύντροφος πλησιάζει την ψυχή και το μυαλό τους. Κανένας από αυτούς, όσες καταθέσεις κι αν έχει, δεν είναι σε θέση να γνωρίσει τους απώτερους σκοπούς μιας τέτοιας προσέγγισης.
Είναι τουλάχιστον τραγικό να τρώγεται το μέσα σου, για το αν αυτός που κοιμάται διπλά σου σε αγαπάει γι’ αυτό που είσαι ως άνθρωπος ή αν είναι εκεί στο κρεβάτι σου γιατί το στρώμα σου είναι με νερό και κοστίζει πανάκριβα και τα σεντόνια σου είναι εκατό τοις εκατό από μετάξι. Όλες αυτές τις πολυτέλειες κανείς δεν τις μίσησε, έτσι λένε τουλάχιστον, αλλά το αποτέλεσμα δείχνει ότι πολλοί απ’ τους κατέχοντες φυλακίζονται μέσα τους.
Είναι γεγονός ότι μεγάλο ποσοστό από αυτές τις διασημότητες έχουν δώσει απίστευτο αγώνα και κάποιοι μάλιστα έχουν ξεπεράσει και τα όριά τους για να είναι αυτοί που είναι σήμερα. Η ειρωνεία, όμως, είναι ότι πολλοί από αυτούς προσπάθησαν να γίνουν διάσημοι για να έχουν πέραση και κατακτήσεις, όμως ο τίτλος αυτός των ζεν πρεμιέ τους φορτώνει το σταυρό της αμφιβολίας και της ανασφάλειας.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη