Οι ευτυχισμένοι έρωτες δεν κάνουν βαβούρα

Υπάρχει η πεποίθηση που θέλει τους μεγάλους, σίγουρους, έρωτες να μην αναζητούν την προβολή και να μη χρειάζονται τις συμβουλές ή την επιβεβαίωση των τρίτων. Οι έρωτες αυτοί είναι ήσυχοι, ανεπαίσθητοι κι η παρουσία τους στο χώρο, σχεδόν ανύπαρκτη. Κάποιος ίσως αναρωτηθεί αν όντως υπάρχουν. Κι όμως υπάρχουν, απλά με τρόπο που δεν έχουμε συνηθίσει και με μορφή που δε συνάδει με το σύγχρονο τρόπο ζωής, αυτόν που απαιτεί την καθημερινή προβολή για επιβεβαίωση.

Πόσες φορές τη μέρα πιάνουμε τους εαυτούς μας να σκοτώνουμε άσκοπα την ώρα μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να παρακολουθούμε τις τέλειες σχέσεις των διάσημων bloggers ή influencers; Πόσες φορές χαλιόμαστε και πέφτουμε συναισθηματικά γιατί δεν έχουμε την «τέλεια» σχέση όπως φαίνεται να έχουν οι «φίλοι» μας στο facebook ή γιατί ο δικός μας σύντροφος δεν εκφράζει την παντοτινή του αγάπη με δακρύβρεχτα status;

Στην πραγματικότητα, όμως, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και τους έρωτες που έχουν ουσία και που αγγίζουν την πληρότητα δε θα τους βρούμε να διαφημίζονται σε κανένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Οι σίγουροι έρωτες ανθίζουν, καρποφορούν σε εκείνες τις σκοτεινές γωνιές που κανένα φως δεν τους τυφλώνει και κανένα αδιάκριτο βλέμμα δεν κοντοστέκεται για να τις περιεργαστεί. Σε εκείνον ακριβώς το χώρο που το ζευγάρι μοιράζεται και κρατάει ολόδική ου τη στιγμή, σαν επτασφράγιστο μυστικό. Οι μεγάλοι έρωτες είναι παρόντες γιατί αντιλαμβάνονται ότι οι αναμνήσεις καταγράφονται καλύτερα στην καρδιά τους και στα τυχαία αγγίγματά τους παρά σε στημένα φωτογραφικά κλικ.

Δε χωρεί αμφιβολία ότι υπάρχει κάτι αφόρητα ελκυστικό κι ερωτικό όταν το ζευγάρι δημιουργεί ένα πέπλο μυστηρίου γύρω απ’ τη σχέση τους, κρατώντας τα θέματα που αφορούν τα συναισθήματά τους και τις διαφωνίες τους μακριά απ’ τον έξω κόσμο, σαν ένα είδος ερωτικού παιχνιδιού, τους κανόνες του οποίου μόνο αυτοί ξέρουν. Οι άνθρωποι που ερωτεύονται βαθιά, έχουν βιώσει τις σχέσεις τους ως ένα είδος μυστικισμού, μια αδιαμεσολάβητη μεταξύ τους σχέση, τα βιώματα της οποίας δεν προτίθενται να αποκαλύψουν σε τρίτους. Εξ ορισμού, λοιπόν, ο μυστικισμός προϋποθέτει μια ιδιωτικότητα και συνεπώς τα ζευγάρια που βιώνουν τον έρωτα τελετουργικά είναι απρόθυμα να επιτρέψουν σε τρίτους να χαλάσουν την ιεροτελεστική αυτή διάθεση.

Κι αν τα περί μυστικισμού δεν πείθουν τα άτομα με την πιο τετράγωνη προσέγγιση στον έρωτα, έρευνες καταδεικνύουν ότι τα ζευγάρια με τη λιγότερη προβολή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν λιγότερα ξεσπάσματα ζήλιας κι ανταγωνιστικότητας μέσα στη σχέση τους και περνούν περισσότερο ποιοτικό χρόνο μαζί.  Τα άτομα που αισθάνονται σιγουριά κι ασφάλεια δεν προβάλλουν τη σχέση τους προς τα έξω με τρόπο εξιδανικευμένο, γιατί αναγνωρίζουν πόσο ευάλωτο συναίσθημα είναι ο έρωτας.

Πόσο τετριμμένα πλέον τα hashtags #myman, #mygirlisbetterthanyours, #loveofmylife; Μπουχτίσαμε! Πόσος εγωισμός και κτητικότητα να χωρέσει σε έναν έρωτα; Τα ήσυχα ζευγάρια, αυτά που περνούν σχεδόν απαρατήρητα, πήραν την κτητικότητα αυτή κι αντί για το instagram την έριξαν στο κρεβάτι, την έκαναν κτήμα τους και μετά την έκαναν ερωτικό παιχνίδι, τη μετέτρεψαν σε βλέμματα όλο νόημα που απόλαυσαν.

Και στη συνέχεια, στάθηκαν ένα βήμα πίσω και γέλασαν με όλους αυτούς που έμαθαν να ζυγίζουν τον έρωτα με γνώμες, likes και συμβουλές τρίτων, αντί να μετρούν τους οργασμούς τους, τα γέλια τους και τα πεταχτά φιλιά τους όταν κανείς δεν κοιτούσε. Τα ζευγάρια αυτά έμαθαν να ανταλλάζουν όρκους αιώνιας αγάπης πίσω απ’ τις κλειστές πόρτες της κρεβατοκάμαράς τους, στο φιλί της καληνύχτας τους, χωρίς υπερβολικούς ρομαντισμούς και σίγουρα στην απουσία ζωντανής αναμετάδοσης με τους διαδικτυακούς ακολούθους τους.

Ο καθένας μας βιώνει τον έρωτα διαφορετικά κι η πραγματικότητα είναι πως δεν υπάρχει εγχειρίδιο για τον ιδανικό ή τον απόλυτο έρωτα -δεν είμαι καν βέβαιη αν μπορεί ποτέ να οριστεί ο έρωτας ως ιδανικός ή απόλυτος.  Η ουσία, όμως, κρύβεται στο να είμαστε παρόντες και στο να μοιραζόμαστε, γιατί ο έρωτας γίνεται πραγματικός όταν είναι αμοιβαίος.