Εσύ τι θα 'κανες για τη δουλειά των ονείρων σου;

Δε θέλω να σας στεναχωρήσω αλλά έρχεται εκείνη η στιγμή που όλα τελειώνουν και είναι η σειρά σας να πιάσετε μία κανονική δουλειά. Το σχολείο τελείωσε με το μαρτύριο των Πανελλαδικών εξετάσεων (που θυμίζουν σενάριο εκπαίδευσης Ρώσου κατασκόπου την εποχή που η Σοβιετική Ένωση ήταν ακόμα στα πάνω της) με όνειρα ότι θα σπουδάσετε το αντικείμενο των ονείρων σας που διακαώς επιθυμούσατε. Σπουδάσατε τελικά κάτι που είχε αρκετές παρεκκλίσεις από τις προσδοκίες σας με ενδιάμεσες στάσεις τις κομματικές παρτάρες και ατελείωτα μεταπτυχιακά πρότζεκτ στο τάβλι.

Πλέον όντας πτυχιούχοι, είστε έτοιμοι να αναλάβετε ηγετικές θέσεις στις μεγαλύτερες πολυεθνικές. Η ευκαιρία σας να αποδείξετε στον κόσμο των ενηλίκων ότι δεν είστε φύλλο στον άνεμο, και μπορείτε να σταθείτε μόνοι στα πόδια σας, να γίνεται ηγέτες του κόσμου με άρθρα να σας εκθειάζουν στο Forbes ανάμεσα στο Κολοσσαίο των εκατό πετυχημένων του γαλαξία μας, έφτασε!

Αρκετοί, ανάλογα τις οικονομικές ανάγκες που είχατε ή τη χρηματική ανεξαρτησία που επιθυμούσατε, εργαστήκατε κατά τη διάρκεια των καλύτερων φοιτητικών σας χρόνων επανδρώνοντας το εργατικό δυναμικό των χώρων κοινωνικής εστίασης. Οπότε μάθατε πώς είναι να βγαίνει το μεροκάματο, πώς είναι να σας χρωστάνε λεφτά και να μη τα βλέπετε ποτέ, πόσο υπέροχη και γλυκιά είναι η αμαρτία του μαύρου χρήματος και της αδήλωτης εργασίας. Εσείς έχετε ένα προβάδισμα στον αγώνα για εύρεση εργασίας σε σχέση με εκείνους που δε χρειάστηκε να εργαστούν ποτέ. Τα μπαρ, οι καφετέριες και η ταβέρνα του Μπαρμπα-Λιά βελτιώνουν σε υπερβολικό βαθμό τις κοινωνικές δεξιότητες. Παίρνετε και κανά πόντο παραπάνω στον άθλο που θα αντιμετωπίσετε στο όχι και τόσο φιλικό, ανταγωνιστικό θα έλεγα, περιβάλλον της εταιρίας που θα σας προσλάβει για πρώτη φορά.

Βιογραφικό που ποτέ δεν είναι αρκετό, χειραψία που αποτυπώνει τον δυναμισμό σας, προϋπηρεσία για τη θέση που κυνηγάτε, φυσικά και είναι ανύπαρκτη. Θα υποστείτε συνέντευξη από τον πιο απλό υπάλληλο μέχρι τον ιδρυτή της εταιρίας με ερωτήσεις που θαυμάζει και το τηλεπαιχνίδι «Ποιος θέλει να γίνει Εκατομμυριούχος;». Νέα μόδα και τα ψυχοτεχνικά τεστ, συνοδευόμενα εννοείται και από συνέντευξη ψυχολόγου για να επαληθεύσει αν ο Φρόιντ είχε δίκιο ότι για όλα φταίει η μάνα σας και τα προβλήματα που διαστρεβλώνουν τον χαρακτήρα σας απόκτημα της παιδικής ηλικίας. Το Πράσινο Μίλι φτάνει στο τέλος του και, συγχαρητήρια, προσλαμβάνεστε!

Ξεκινάτε με πλήρη απασχόληση, αρκετές συμβάσεις ορισμένου χρόνου και ετήσιες αποδοχές. Ακόμα και το αφορολόγητο δε σας πιάνει – λαχείο σας έκατσε, μην έχετε και παράπονο, άλλοι δε βρίσκουν εργασία στο αντικείμενό τους. Το θετικό είναι πως θα λαμβάνετε αρκετά επιδόματα από το κράτος Πρόνοιας που έχει φροντίσει να είναι δίπλα σας σε αυτό το πρώτο βήμα. Τα αντικαταθλιπτικά συνταγογραφούνται και καλύπτονται από τα ταμεία Υγείας, μην ανησυχείτε, τα ψίχουλα του μισθού σας θα σας μείνουν για κάνα σφηνάκι το Σάββατο.

Στο δια ταύτα, αν θες να κρατήσεις τη δουλεία σου δε θα πολυμιλάς και δε χρειάζονται αντιρρήσεις. Αν σ’ αρέσει έτσι είναι η κατάσταση εδώ, αν δε, περιμένουν άλλοι τόσοι στην ουρά πίσω από εσένα. Αλλιώς, περάστε κύριε και κυρία μου από το Οικονομικό στο υπόγειο να λάβετε τον χάρτη για τον ΟΑΕΔ.

Μείνε πιστός στα εταιρικά πρότυπα και θα ανταμειφτείς πλουσιοπάροχα με περισσότερες ευθύνες. Να είσαι και ευγνώμων αχάριστο ποσό! Ναι, καλά διάβασες, δεν έχω γράψει κάτι λάθος. Ποσό, τιμή, πώς να στο εξηγήσω; Είσαι ό,τι κοστίζεις στο οικονομικό τμήμα της εταιρίας. Δεν έχεις όνομα, απλά έναν αριθμό. Σαν τον αριθμό που παίρνεις στις ουρές για τον ζαμπονοκόφτη στα σουπερμάρκετ ένα πράγμα. Με αυτόν τον αριθμό πλέον έχεις πρόσωπο στην εταιρία. Και άκουσέ με σοβαρά, κανόνισε να εξελιχθείς γρήγορα γιατί θα σε ξεπεράσουν οι συνάδελφοί σου. Τις ρουφιανιές τις λάτρεψαν πολλοί, το ίδιο και τον ρουφιάνο.

«Θα σκότωνες για την δουλεία των ονείρων σου;», διακοσμεί εξώφυλλο περιοδικού. Φυσικά και θα το έκανες. Το κάνεις. Καθημερινά σκοτώνεις τον εαυτό σου, το είναι σου, καταπιέζεις τη δημιουργικότητά σου και κατασπαράζεις τα όνειρά σου, για να σε φτιάξεις στο πρότυπο που χρειάζεται από εσένα η κάθε εταιρία. Κάνεις οικογένεια και σκοτώνεις καθημερινά τα θεμέλια της αγάπης που τη διέπουν, το σύντροφό σου και τα παιδιά σου για ένα ξεροκόμματο και ατέλειωτες ώρες απουσίας. Ε, δεν έμεινε πολύ μέχρι να πάρεις σύνταξη, να λάβεις κι εκείνο το περιβόητο εφάπαξ και να ξεκινήσεις να ζεις τη ζωή σου! Μόνο τριάντα χρόνια ακόμα.

Τι κι αν είναι μίζερα; Πάνω απ’ όλα έχει η ασφάλεια έστω και από τα λιγοστά που βγάζεις για να καλύψεις συναισθήματα κενής αγάπης που σου προσφέρουν οι πολυδιαφημιζόμενες καταναλωτικές ανάγκες (που είχες και δεν το γνώριζες καημένε μου!) που προβάλλονται καθημερινά σε κάθε ταμπλέτα, τηλεόραση, κομμάτι γης.

Ατυχία να έχω φίλους που λένε αλήθειες. Μου είπε κάποτε ένας: «Η μέρα έχει τρία οχτάωρα. Το ένα κοιμάσαι, το άλλο εργάζεσαι και περισσεύει άλλο ένα να το διαχειριστείς όπως επιθυμείς. Για αυτό χρειάζεται να επενδύσεις σε ένα καλό στρώμα κρεβατιού για να ξεκουράζεσαι αρκετά, μια καλή εργασία που να έχεις απολαβές και συνθήκες άξιες της ενέργειας που καταβάλλεις, και καλούς ανθρώπους δίπλα σου για να δημιουργείς στιγμές». Αν λάβουμε υπόψιν μας ότι το οχτάωρο εργασία με τις μετακινήσεις και τις υπερωρίες φτάνει στο δωδεκάωρο, πρέπει να νιώθεις τυχερός που σου απομένουν τέσσερις ώρες με τα αποθέματα της μπαταρίας σου λειψά για να δημιουργήσεις τις αέναες αξίες που περιβάλλουν την ανθρωπότητα.

Κάθε εταιρία και εργασία, σήμερα υπάρχει και αύριο όχι, το ίδιο και ο άνθρωπος. Εσύ θα κληθείς να εργαστείς για τις αρμοδιότητες και τις οικονομικές απολαβές που έχεις συμφωνήσει. Μη ξεχνάς ότι είσαι ένας μικρός κρίκος της αλυσίδας αυτής και πίστεψε με, ουδείς αναντικατάστατος. Για αυτό τον λόγο, μην επενδύεις τη ζωή σου και όλο σου το είναι σε καμία εργασία. Να πράττεις τα δέοντα και να είσαι επαγγελματίας· αλλά μέχρι εκεί.

Η ζωή δεν είναι μόνο δουλειά –ή δουλεία; Πού να το τονίσω τελικά, ρε παιδιά;-  είναι πολλά παραπάνω. Επέλεξε μία που να σου δίνει τις συνθήκες που αξίζεις. Όσο κι αν χρειαστείς να ψάξεις, όσο κι αν απογοητευτείς. Στη τελική, όσο κάθεσαι στην ανεργία άσε τη δημιουργικότητά σου να φτιάξει εκ νέου τη δουλειά των ονείρων σου και ηγήσου αυτής, όχι της κατάθλιψης που θα έχεις αποκτήσει εκούσια.

Καλώς ήρθες στον κόσμο των ενηλίκων!