Τα πράγματα είναι απλά σε κάποια θέματα. Πάντα θα υπάρχουμε εμείς οι αθεράπευτα ρομαντικοί που θεωρούμε σημαντικό να μοιράζεσαι το κρεβάτι σου με τον άλλον και μια τέτοια στιγμή θα τη θυμόμαστε για καιρό κι είναι κι αυτοί οι αθεράπευτα αναίσθητοι που θα έρθουν μία νύχτα και μόνο (τάζοντας πολλές περισσότερες) κι ύστερα θα χαθούν.

Μία νύχτα τόσο ασήμαντη γι’ αυτούς και τόσο σημαντική για μας, που περνάει τελικά στα ψιλά γράμματα μιας παραλίγο ιστορίας αγάπης, απλά και μόνο γιατί κάποιοι δεν έμαθαν να εκτιμούν. Γι αυτό, αν σκοπεύετε να κάνετε μία guest εμφάνιση, καθίστε εκεί που είστε, μην έρθετε καθόλου αν είναι να μας αναστατώσετε κι ύστερα να εξαφανιστείτε.

Ξέρετε ποιοι είστε. Εσείς που στέλνετε ένα μήνυμα αποφασιστικό του τύπου «θα περάσω, θέλω να σε δω» και το πρωί δε θυμάστε τίποτα. Βλέπετε, εμείς τα μάθαμε αλλιώς τα αισθήματα συγκριτικά με τα δικά σας τα μίας χρήσεως, που μόλις ξημερώσει κάνουν φτερά.

Γιατί να έρχεστε και ν’ αφήνετε τη μυρωδιά σας, αν είναι να φεύγετε λίγες στιγμές αργότερα; Τα μαξιλάρια γίνονται επίμονα, κρατούν το άρωμά σας για μέρες και μας θυμίζουν όσα θέλουμε να ξεχάσουμε. Γιατί να δίνετε ένα φιλί και να λέτε «τα λέμε» αφού δε θα τα ξαναπούμε;

Γιατί το πρωί γίνεστε οι παγοκολόνες οι ίδιες, που δε μοιάζουν σε τίποτα με ‘κείνους τους θερμούς εραστές της προηγούμενης νύχτας, που τάχα έλιωναν με ένα βλέμμα μας; Κάνετε ανθρώπους να ξεπερνούν τα όριά τους για χατίρι σας κι ύστερα τους κερνάτε και μια απογοήτευση να ‘χουν να μετανιώνουν για την τόλμη τους. Δε βοηθάτε. Κι ούτε, βέβαια, σας απασχολεί.

Χαλαρά ανοίγετε την πόρτα κι εξαφανίζεστε. Μάλλον ξεχνάτε ότι εσείς οι ίδιοι χτυπούσατε κουδούνια και παρακαλούσατε να σας ανοίξουν. Και για να το έκαναν, μάλλον δε σας περίμεναν απλά σαν έναν περαστικό επισκέπτη κι ούτε φροντίσατε να το δηλώσετε. Κανείς που σέβεται τα συναισθήματά του δεν τα θυσίασε για την απόλαυση μίας βραδιάς.

Πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως κάποιοι ψάχνουν να γεμίσουν τις νύχτες τους αδειάζοντας άλλους. Ρηχοί κι άμυαλοι αναζητούν μια γρήγορη καλοπέραση και καλά κάνουν, αρκεί να μην υποκρίνονται για να την κερδίσουν. Οι ρομαντικοί τους ξενερώνουν, μιλάνε για αποκλειστικότητες και δεσμεύσεις κι εκείνοι έχουν πάρει διαζύγιο μ’ αυτά. Ο όμοιοί τους τούς τρομάζουν, δεν τους αντέχουν κι έτσι ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν τι είναι αυτό που θέλουν.

Μα τι να σας κάνουμε για μία νύχτα; Εμείς ζητάμε εκείνες τις νύχτες που θα γίνουν αιτία κι αφορμή για πολλές επόμενες. Σοκαριστικό για σας, σας φρικάρει, έξω απ’ τα νερά σας. Το μέλλον σας φοβίζει, αφού δεν κάνετε σχέδια ούτε για την επόμενη μέρα, κι έτσι ξεχνάτε να μας ενημερώσετε πως δεν περιλαμβανόμαστε σ’ αυτά.

Πηγαίνετε να βρείτε τους ομοίους σας, όσο κι αν δε σας κάθεται καλά η παραδοχή πως είστε ίδιοι, αυτούς που ψάχνουν το προσωρινό, το επιφανειακό κι ανούσιο, όπως κι εσείς, μη μένει κανείς στα κρύα του λουτρού το ξημέρωμα να αναρωτιέται τι έκανε λάθος και χαθήκατε. Κι αν κάποτε κουραστείτε, μπορείτε να αλλάξετε λογική και να δώσετε ευκαιρία σ’ έναν άνθρωπο να σας αποδείξει πως έχει πολλά περισσότερα να σας προσφέρει από ένα βράδυ.

Η απόφαση όπως κι η ζωή είναι δική σας. Απλά, μια θερμή παράκληση, αφήστε μας στην άκρη εμάς, διαγράψτε μας απ’ τις εύκολες λύσεις σας, ξεγράψτε μας απ’ τις εναλλακτικές για τα φινάλε των βραδιών σας. Δε θέλουμε βαβούρες που μετατρέπονται τόσο γρήγορα σε ενοχλητικές σιωπές.

Μη μας κάνετε να μετανιώνουμε που κάποτε σας διαλέξαμε σαν σημαντικούς στη ζωή μας, είναι κρίμα. Ευχαριστούμε για την πρόσκληση, αλλά υπάρχουν και τα μεταμεσονύχτια κέντρα διασκεδάσεως αν θέλετε κάπου να ξοδέψετε το βράδυ σας, γιατί εμείς δε διανυκτερεύουμε για κανέναν περαστικό ποτέ ξανά!

 

Συντάκτης: Ειρήνη Καμπανού
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη