Με κάποιον που ερωτεύτηκες δεν μπορείς ποτέ να γίνεις φίλος

Είσαι ερωτευμένος, έχεις δίπλα σου τον άνθρωπό σου, τον αγαπάς και σ’ αγαπάει. Σε κάποιο σημείο ο έρωτας χάνεται ή απλά έρχεται η ζωή κι οι δρόμοι σας αναγκάζονται να χωριστούν. Το θέμα είναι πως πλέον αυτό το άτομο παύει να ‘ναι ο σύντροφός σου, το ταίρι σου, το άλλο σου μισό. Τώρα που ο δεσμός σας έσπασε, το άτομο αυτό τι είναι για εσένα;

Πολλές φορές μετά από ένα χωρισμό, κι ειδικά αν είχαμε έντονα συναισθήματα για αυτόν τον άνθρωπο, δεν ξέρουμε πώς θα πρέπει να αντιδράσουμε, τι να κάνουμε και τι να μην κάνουμε. Κι αυτή η αμηχανία μας είναι απόλυτα φυσιολογική. Μπορεί να κόψεις κάθε επαφή, να κρατήσεις μία τυπική επικοινωνία σε γιορτές και γενέθλια ή από αδυναμία να ελέγξεις τα συναισθήματά σου να τα καλύψεις με επιφανειακό μίσος. Κι όλα αυτά κάπως δικαιολογούνται, όχι όμως και το να κρατήσεις καθημερινή επαφή και να αποφασίσετε να γίνετε καλά φιλαράκια.

Ας το δούμε λογικά, ξεκινώντας με κάποιους πολύ γενικούς ορισμούς. Φίλος είναι το άτομο με το οποίο μοιράζεσαι εμπειρίες, προβλήματα, σκέψεις, σημαντικές αποφάσεις της ζωής σου κλπ νιώθοντάς τον οικογένειά σου. Σύντροφος είναι το άτομο το οποίο το γνωρίζεις σε κάποια φάση της ζωής σου, έχετε ερωτική χημεία και δημιουργείτε μια σχέση στην οποία μοιράζεστε φόβους, ανησυχίες μα κυρίως αμοιβαίο ερωτικό ενδιαφέρον.

Τώρα, ειλικρινά, πιστεύετε πως σε όποια κι απ’ τις δύο πλευρές κι αν βρισκόμασταν θα μπορούσαμε να περάσουμε έτσι απλά στην άλλη; Δε μοιάζει εύκολο το άτομο που κάποτε ήσουν τρελά ερωτευμένος μαζί του, που είχατε μια ολοκληρωμένη και σεξουαλικά ενεργή σχέση, όταν χωρίσετε να γίνει το άτομο με το οποίο θα πηγαίνετε χαλαρά για καφέ και θα μιλάτε για όλα, μέσα σ’ αυτά φυσικά και για τα γκομενικά σας.

Ακόμα κι αν έχετε χωρίσει με ήρεμο τρόπο, αν ήταν απόφαση και των δύο δηλαδή, ακόμα και τότε όλο αυτό το συναίσθημα που κάποτε γεννήθηκε μεταξύ σας, δεν μπορεί να μετατραπεί σε φιλία. Φυσικά δεν παύεις να τον αγαπάς και να τον εκτιμάς ως άνθρωπο, ούτως ή άλλως για να τον επέλεξες για σύντροφό σου σημαίνει πως κάτι καλό είχες δει μέσα του. Αυτή η εκτίμηση, όμως, δεν αναιρεί τον ερωτικό πόθο, που έστω κάποτε υπήρξε.

Ένα στοιχειώδες ενδιαφέρον, ένα αληθινό «τι κάνεις;» μία στις τόσες δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, ίσα-ίσα που επιβάλλεται αν θέλουμε να τιμάμε το παρελθόν και τις επιλογές μας. Όταν όμως ο ένας απ’ τους δύο δεν είναι έτοιμος να προχωρήσει μπροστά και θέλει με κάποιο τρόπο οπωσδήποτε να κρατήσει τον άλλο στη ζωή του θα προτείνει να μείνουν φίλοι. Κατά πόσο είναι αυτή η αληθινή πρόθεσή του και πώς θα βοηθήσει στο να προχωρήσει;

Μετά από ένα χωρισμό κι οι δύο χρειάζονται χώρο και χρόνο για να βρουν ξανά τις ισορροπίες και τον εαυτό τους, να ξεχάσουν ό,τι τους έκανε κακό, να θυμηθούν όσα κακώς ξέχασαν και να επουλώσουν τις πληγές που τους άνοιξε αυτή η ιστορία. Κι η επαφή με τους πρώην η αλήθεια είναι πως δε φημίζεται για την επούλωση των παλιών τραυμάτων, μάλλον περισσότερο ρίχνει αλάτι σε αυτά κι έτσι δεν παύουν να πονάνε.

Εκείνο το άτομο που για κάποιο διάστημα της ζωής σου μοιραζόταν το κρεβάτι σου, τον καναπέ σου, τη ζωή σου, δεν μπορεί να συνεχίζει να μοιράζεται τις ανησυχίες, τα προβλήματα και τις εξόδους σου όπως κάνει ένας φίλος. Κι όταν γνωρίσεις μετά το χωρισμό σας κάποιον που σ’ ενδιαφέρει κι αποφασίσεις να σας δώσεις μία ευκαιρία; Τι θα κάνεις τότε; Θα παίρνεις τηλέφωνο όλους τους κολλητούς, μαζί και τον πρώην, για να βγείτε για καφέ; Θα του τον γνωρίσεις ή θα περιμένεις τις συμβουλές του;

Για άλλους λόγους θες να κρατάς έναν πρώην στη ζωή σου, όχι όμως γιατί τον αισθάνεσαι φίλο σου. Μοιάζει περισσότερο με εγωισμό, δε θες να τον αφήσεις να προχωρήσει ή ίσως μεταφράζεται σε «μπορεί να χωρίσαμε, αλλά τον θέλω πίσω στη ζωή μου». Μα αν μπορούσατε να συνεχίσετε μαζί, δε θα χωρίζατε. Κι αν πάλι εξαρχής είχες καθαρά φιλικά αισθήματα, δε θα γινόσασταν ποτέ ζευγάρι.

Δεν μπορεί κανένας μας από σύντροφος να γίνει φίλος. Δεν ήμασταν φίλοι στο παρελθόν, δε θελήσαμε να μείνουμε εκεί κυνηγώντας κάτι ακόμα σπουδαιότερο (κι ας μη μας έκατσε), γιατί να γίνουμε τώρα; Κι αν πάλι ήσουν φίλος κι έγινες σύντροφος, μάλλον φίλος ουσιαστικά δεν υπήρξες ποτέ.

Μετά από ένα χωρισμό ο μόνος λόγος που επιλέγουμε να μείνουμε με τον πρώην σύντροφό μας φίλοι είναι για να μην τον χάσουμε απ’ τη ζωή μας. Μα απ’ τη στιγμή που πήραμε την απόφαση να ρίξουμε τίτλους τέλους,  πρέπει να έχουμε την ωριμότητα να το τηρήσουμε. Μπορούμε να κρατήσουμε μία μικρή επαφή γιατί σεβόμαστε αυτόν τον άνθρωπο και τα συναισθήματα που κάποτε μας ενέπνευσε, μα ακόμα κι αυτό μόνο αν δε μας πληγώνει το να σκαλίζουμε τα παλιά.